เรือนดารารัส

บทที่ 9 ลงเอย

“ขวัญไม่โกรธหรอกค่ะ ขอบคุณที่เข้าใจขวัญนะคะ”

“ครับ” เขาจ้องมองเธอแววตาหวานซึ้ง แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปในร่างกายเหมือนกำลังทำให้เลือดสูบฉีด ใบหน้าและลำคอของเขาขึ้นสีแดงอมชมพู สาวๆคนไหนมาเห็นก็อยากจะกรี๊ดทั้งนั้น

“จ้องพี่ขนาดนี้พี่จะทนไม่ไหวเอานะครับ” ชายหนุ่มบอกออกไปยิ้มๆ สาวสวยตรงหน้าเองก้มีใจให้เขาไม่น้อยเขารู้ข้อนี้ดีจึงกล้าที่จะเปิดใจรับเธอเข้ามา

“บะ บ้า”

“ขวัญน่ารักจัง” เขาเอ่ยชมหญิงสาวน้ำเสียงทะเล้น ของขวัญตาโตเกิดมายังไม่เคยโดนผู้ชายชมว่าน่ารักซึ่งๆหน้าแบบนี้เลย เขาจะขยันทำให้เธอใจละลายไปถึงไหนกัน

นะ

“พะ พี่อิงทัชก็หล่อมากค่ะ หล่อจนมีแต่ผู้หญิงเข้าหา” ประโยคหลังน้ำเสียงของหญิงสาวติดจะแง่งอน การที่เขาเป็นที่สนใจมันก็มีทั้งดีและไม่ดีนี่หน่า

“ใช่แต่พี่หรอครับ เมื่อหัวค่ำพี่บอกให้เอาเสื้อพี่ไปคลุมก็มีเด็กดื้อไม่ยอมทำตาม” ชายหนุ่มตอบกลับหน้างอ เวลานั้นเขาแทบจะอดทนต่อสายตาผู้ชายคนอื่นไม่ไหวแล้วระเบิดออกมาจริงๆ

“คิกๆ ที่แท้ก็มีคนแถวนี้หึงนี่เอง” ของขวัญหัวเราะชอบใจที่ทำให้คนตัวโตกระวนกระวายได้

“เดี๋ยวเถอะ! มาล้อเรียนพี่ต้องถูกทำโทษ” ชายหนุ่มยื่นมือไปจักกะจี้ที่เอวของหญิงสาว คนที่บ้าจี้อย่างเธอก็ทำได้เพียงนอนหัวเราะตัวงอหมดแรงจะต่อต้าน ชายหนุ่มขโมยหอมแก้มหญิงสาวฟอดใหญ่ เธอหยิกไปที่แก้มของเขาอย่างต้องการจะแกล้งแต่ก็โดนเอาคืนด้วยการหอมแก้มซ้ายขวา

“ที่รักตัวหอมจัง”

“ทะ ที่รักหรอคะ” ระดับความหวานดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นอย่างฉุดไม่อยู่ การที่เขาพูดเพราะๆช่างเอาอกเอาใจมันทำให้เธอยอมทำได้ทุกอย่างที่เขาต้องการนั่นก็เพราะเธอแอบชอบเขาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว

“ที่รักเหมาะสมที่สุดแล้วครับ ขอบคุณอีกครั้งนะครับที่มาดูแลแม่ของพี่ด้วยใจ” เขาไม่รู้จะกล่าวขอบคุณเธออีกกี่ครั้งถึงจะเพียงพอกับการที่เธอสละเวลาส่วนตัวของตัวเองมา

“เรื่องนั้นขวัญบอกไปแล้วไงคะว่าขวัญเต็มใจ พี่ไม่ต้องขอบคุณขวัญอีกแล้วนะคะ” อิงทัชในที่สุดก็อดใจไม่ไหวก้มลงไปมอบจูบแสนหวานให้คนในอ้อมกอด เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เขารู้สึกว่าอยากจะพัฒนาความสัมพันธ์อย่างก้าวกระโดด เขาและเธอต่างก็โตเป็นผู้ใหญ่แล้วรวมถึงสามารถรับผิดชอบชีวิตของตนเองและครอบครัวได้ ผู้หญิงที่เพียบพร้อมและรักมารดาของเขาด้วยใจจริงหาไม่ได้อีกแล้วล่ะ ถ้าหากจะมัดตัวและหัวใจเธอไว้เขาก็ขอใช้ทางลัดด้วยการฝากฝังลูกชายหรือลูกสาวในอนาคตในท้องของเธอก็แล้วกัน คนตัวโตใช้ประสบการณ์ที่มีล่อลวงให้หญิงสาวตกหลุมพรางของตนอย่างถอนตัวไม่ขึ้น ร่างทั้งสองร่างเปลือยเปล่าของขวัญรู้ตัวเองดีว่าหลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้างแต่เธอก็ยอมรับผลของมันเพราะได้ยินยอมพร้อมใจที่จะตกเป็นของผู้ชายที่ชื่อว่าอิงทัช สายตาที่เขาจ้องมองมาราวกับจะกลืนกินเธอไปทั้งตัว ในใจของอิงทัชสั่นไหวรุนแรงเมื่อเห็นร่างกายที่แสนเย้ายวนของคนรัก บอกได้คำเดียวว่าสวย เธอสวยไปหมดทั้งตัวเลย เขารู้สึกหวงเธอมากขึ้นเป็นเท่าตัว ส่วนเธอก็ไม่กล้ามองสบตาแต่เป็นเขาที่เรียกร้องให้เธอจ้องมองเขาอย่างลึกซึ้ง พายุรักที่เขาเป็นคนโหมกระพือทำให้หญิงสาวแทบจะหลอมละลายและไม่รู้ว่ามันจะมีจุดจบที่ตอนไหนเพราะ ชายหนุ่มปลดปล่อยออกมาจนหมดเมื่อถึงปลายทางของความสุข หญิงสาวรู้สึกเหนื่อยราวกับถูกเขาบังคับให้วิ่งไปรอบๆสนามรอบแล้วรอบเล่า

“อื่อ ห้ามกวนขวัญแล้วค่ะพี่อิงทัช” หญิงสาวพยายามขยับตัวหนีคนที่มือเหมือนปลาหมึกที่พร้อมจะลวนลามเธออยู่ทุกเมื่อ

“แต่ว่าพี่ยังอยากทำแบบนั้นกับขวัญอีกนี่หน่า” ชายหนุ่มบอกออกไปน้ำเสียงออดอ้อนแต่หญิงสาวไม่มีทางหลงกลเขาเป็นรอบสองแน่

“คนเอาแต่ใจถ้ายังไม่ยอมหยุดขวัญจะโทรไปฟ้องคุณป้าแล้วนะคะ พี่น่ะแกล้งขวัญอยู่เรื่อยเลย” หญิงสาวตอบกลับหน้างอ ไม่คิดเลยว่าคนตัวโตจะเอาแต่ใจตัวเองเหลือเกิน อนาคตเธอจะรับมือกับเขาไหวไหมนะ แต่มากกว่าความแต่ใจของเขาคือใจเธอที่อ่อนไหวไปกับเอานี่สิเรื่องใหญ่

“ฮ่าๆ โทรเลยครับพี่สนับสนุนเพราะถ้าแม่พี่รู้เราคงได้แต่งงานกันทันทีเพราะเราก็เหมือนคนคนเดียวกันแล้ว” ชายหนุ่มไม่มีท่าทางกังวลอะไรเลยสักนิด

“คนเจ้าเล่ห์ ที่สำคัญพี่ไม่ได้ป้องกันนะคะ” เธอกังวลอยุ่ไม่น้อยแต่เขาเอาแต่ยิ้มหน้าบานอยุ่นั่นแหละ

“ไม่เห็นเป็นอะไรเลยครับ ถ้าขวัญท้องพี่ก็พร้อมดูแลขวัญกับลูก คุณพ่อของขวัญก็จะหมดห่วงที่มีคนมาดูแลลูกสาวท่านแล้ว”

“พี่พูดออกมาเหมือนวางแผนทุกอย่างเอาไว้หมดแล้ว” หญิงสาวถามออกไปและจ้องมองเขาไม่วางตา

“พี่ไม่ได้วางแผนอะไรทั้งนั้นแหละครับคนดี เอาล่ะพี่ไม่กวนแล้วก็ได้ฝันดีนะครับแล้วพรุ่งนี้พี่จะพาไปเที่ยว”

“สัญญาแล้วนะคะ”

“สัญญาครับ” จบประโยคดวงตาของหญิงสาวก็ปิดสนิทด้วยความเหนื่อยล้า ชายหนุ่มยกยิ้มเอ็นดูคนในอ้อมแขน เธอเป็นภรรยาของเขาทางพฤตินัยแล้ว เขาจะไม่มีวันให้อารักษ์และมารดาของอารักษ์มายุ่งวุ่นวายกับหญิงสาวอีก

“พี่สัญญานะครับว่าพี่จะรักและซื่อสัตย์กับขวัญคนเดียว” ชายหนุ่มก้มลงไปหอมที่หน้าผากของหญิงสาวแผ่วเบา ในเมื่อเขาเลือกเธอแล้วเขาก็จะทำหน้าที่ของเขาให้ดีที่สุด