“พ่อไม่เคยจัดงานแต่งงานให้นวลเขาสมกับความดีที่เขามีหรอกลูก ตอนนั้นเราสองคนโดนก่อกวนจากหม่อมการะเกด หม่อมแม่ของหม่อมเกศเขา คุณนวลเขาก็เกรงใจทางนั้นยังไงก็โตมาที่นั่น เลยทนอยู่กับพ่อเฉยๆ ล่วงเลยมาจนถึงวันนี้นี่แหละ พ่อเคยคิดจะทำทุกอย่างให้มันถูกต้อง แต่ก็มาประจวบเหมาะกับที่เจ้าคุณโดนเป่าหูให้เข้าใจเราสองคนผิดเข้าไปอีก หากจะดึงดันจัดงานให้ได้ ก็กลัวจะไปทำร้ายจิตใจเจ้าสิงโตมันเข้า”
ครามเล่าสิ่งที่ติดค้างอยู่ในใจมานานหลายปีให้ลูกสะใภ้ฟัง ที่จริงก็อยากให้เมียได้ยินด้วย แม้ไม่ค่อยได้พูดกันเรื่องนี้ แต่เขาก็อยากให้นวลจันทร์รู้ว่าเขาไม่เคยลืมสิ่งที่รับปากกับเมียรักคู่ทุกข์คู่ยากไว้ แต่ก็ยังทำไม่ได้สักที
“ขอโทษนะนวลที่ฉันมันไม่เอาไหน”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณท่าน นวลอยากได้งานแต่งงานซะที่ไหน อยู่อย่างนี้ก็มีความสุขดี ไม่มีใครรู้ ไม่มีใครเข้ามาวุ่นวายกับนวลด้วย ที่สำคัญเราก็แก่กันจนปูนนี้แล้ว มาพูดเร
