บทที่ 36

1477 Words

“ไม่ต้องไปหรอก เพราะยังไงคุณก็นอนห้องอื่นไม่ได้ทุกวัน ออกไปตอนนี้ใครเห็นเข้า ก็จะเอาไปฟ้องพ่อให้ท่านไม่ได้หลับได้นอนอีก ต่อไปผมกับคุณก็คงต้องทนอึดอัดกันไปทุกวันไม่จบไม่สิ้น เพียงแค่คืนนี้ผมยังทำใจไม่ได้ คุณไม่ต้องคิดมากหรอก” ไม่ต้องคิดมาก ! เขาทำท่าหมางเมินเป็นเหมือนคนแปลกหน้ากันขนาดนี้จะไม่ให้หล่อนคิดมากไหวหรือ ? “ช่วยบอกน้อยหน่อยได้มั้ยคะ ว่าน้อยทำอะไรผิด อาคุณถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนี้ ไม่ต้องว่าน้อยว่าบังอาจเรียกชื่อของอานะคะ น้อยจะเรียกมันแค่วันนี้เท่านั้น ขอแค่น้อยรู้ความจริง ต่อไปน้อยจะไม่เซ้าซี้อะไรอาอีกเลย” สามีหนุ่มเบือนหน้าหลบไปอีกทาง ตอนที่เขาร้อนรุ่มกลุ้มใจอยู่ในห้องน้ำ ไม่รู้ดาราตรีร้องไห้ไปหนักขนาดไหน แค่ไม่กี่นาที พอเขาออกมาตาถึงได้ช้ำขนาดนั้น... ก็ได้แต่เตือนตัวเองว่าอย่าได้หลงกลน้ำตาของเจ้าหล่อนอีกเป็นอันขาด “ก็ลองทบทวนดูสิ คนเราทำอะไรผิดชั่วไว้ ผมไม่เชื่อว่าจะไม่รู้ตัวแม

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD