Bad Rider - 07 - ค้างคืน
1431 Words
เป็นครั้งแรกหรือเปล่านะที่ฉันกับพี่แม็กซ์ออกมาเดินด้วยกันแบบนี้แถมฉันกับเขายังเดินจับมือกันอีกด้วย ฉันคิดว่าฉันมีความหวังขึ้นมาแล้วล่ะ ความหวังที่ฉันกับพี่แม็กซ์คงจะได้คบกันขึ้นมาจริง ๆ แม้เขาจะยังพูดน้อยอยู่บ้างแต่ว่าพี่แม็กซ์ก็พูดกับฉันมากขึ้น
"พี่แม็กซ์รอโรสแป๊บนึงนะคะโรสจะไปซื้อน้ำแตงโมปั่นตรงนั้น"
เขาพยักหน้าแล้วปล่อยมือของฉันออกจากมือของเขา ถึงแม้ว่าฉันจะเสียดายนิดหน่อยแต่ก็ไม่เป็นไรฉันกำลังรู้สึกว่าเรื่องของฉันกับเขามันน่าจะเป็นไปได้ ฉันซื้อน้ำไปทั้งหมดสองแก้วหันไปมองก็เห็นว่าพี่แม็กซ์ยืนมองฉันอยู่จากตรงที่เดิม พี่แม็กซ์นี่เป็นเด็กดีจังเลยนะเพราะว่าบอกให้รอตรงไหนเขาก็อยู่ตรงนั้นไม่ขยับไปไหนเลยแม้แต่น้อย
ฉันซื้อเสร็จก็เดินยิ้มมาหาเขา เขาเป็นคนยิ้มยากอยู่แล้วฉันเลยไม่ถือสาแล้วยื่นแก้วน้ำแตงโมปั่นไปให้เขาเพราะคิดว่าเขาน่าจะอยากกินเหมือนกัน ฉันไม่รู้หรอกว่าเขาชอบกินหรือเปล่า ฉันรู้แต่ว่าอากาศมันร้อน และฉันก็ชอบกิน พี่แม็กซ์รับแก้วน้ำของฉันไปแล้วก็ดูดมันเล็กน้อยก่อนจะใช้มือของเขาทำท่าขยับเรียกฉันให้เข้าไปใกล้ ๆ ตรงนี้เสียงค่อนข้างดังทำให้เราสองคนใกล้ชิดกันเป็นพิเศษ
"ซื้อมาทำไมตั้งสองแก้ว" เรียกฉันไปบ่นเหรอเนี่ย
"ก็..." ฉันคิดว่าเขาอาจจะไม่อยากกินแก้วเดียวกับฉันนี่นา พี่แม็กซ์มองฉันนิ่งก่อนจะพูดเสียงเข้มออกมาอีกครั้ง
"ฉันกินแก้วเธอได้" สิ้นคำพูดของเขาก็เอาจนฉันหน้าเห่อร้อนขึ้นมาเลยทีเดียวเพราะถ้ากินแก้วเดียวกับฉัน นั่นมันก็หมายความว่าเขากำลังจะจูบฉันทางอ้อมน่ะสิ พี่แม็กซ์ไม่ปล่อยฉันให้ลอยนานเขาเลื่อนมือลงมาจับมือของฉันแล้วพาฉันเดินดูล็อกนั้นล็อกนี้ ฉันได้ดูเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า และราคาของก็ค่อนข้างถูกกว่าที่ฉันเคยซื้ออีกด้วย ฉันสนุกกับการเดินดูนั่นนี่ไปเรื่อย และที่สำคัญฉันชอบกินมาก ๆ เลยล่ะที่นี่ของกินเยอะมาก
"หยุดทำไมคะ"
ฉันถามพี่แม็กซ์เมื่ออยู่ๆ เขาก็หยุดเดิน ฉันกวาดสายตามองไปรอบบริเวณก็เห็นว่าตรงนี้เหมือนจะเป็นสวนเล็กๆ และมีน้ำตกจำลอง เป็นการนั่งแบบเอาท์ดอร์และมีพัดลมอุตสาหกรรมเปิดเอาไว้ช่วยเพื่อความเย็นให้ตรงนี้ ที่นี่เป็นร้านนั่งชิลแถมยังมีดนตรีสดด้วย ฉันรู้สึกตาลุกวาวสนใจขึ้นมาเพราะฉันไม่เคยนั่งร้านแบบนี้ปกติฉันก็แค่ไปเที่ยวผับเที่ยวบาร์ อ่อ ลืมว่าบางทีฉันก็เที่ยวบาร์โฮสต์ด้วยนะ แต่เพียงแค่เรียกหนุ่มหล่อมาดูแลเท่านั้นฉันไม่ได้ไปต่อบนเตียงนอนกับใคร 'หมี' ของฉันยังเป็นของพี่แม็กซ์คนเดียวเสมอ
"เมื่อย" เขาตอบมาสั้นๆ ฉันก็เข้าใจ เลยหันไปถามพี่แม็กซ์แล้วชี้เข้าไปในร้านว่าเขาจะเข้าไปนั่งที่ร้านนี้ไหม เขาตอบตกลง โอเคเราสองคนถึงได้เดินเข้าไปนั่งในร้าน ในโต๊ะที่วิวดีที่สุด บรรยากาศดีที่สุด และเย็นสบายที่สุด
"ฉันจ่ายเอง" หา! ฉันไม่ได้ดูถูกเขาหรอกนะคะ แต่ว่าเขาเป็นแค่ไรเดอร์เงินเดือนมันจะมากขนาดนั้นเลยเหรอ ฉันอยากจะออกปากว่าจะเลี้ยงเองแต่ก็กลัวว่าเขาจะเสียความมั่นใจฉันเลยยิ้มเป็นการตอบตกลงเขาไป อันที่จริงฉันคิดว่าฉันกับเขาฐานะค่อนข้างต่างกัน และถ้าเราคบกันจริง ๆ ฉันก็ไม่ติดหากจะต้องดูแลเขาบางส่วนเพราะว่าเงินเดือนของฉันมันมากกว่าเขาถึงแม้ว่าฉันจะทำงานมากเสียจนแทบไม่ได้พักก็ตาม
"คิดว่าฉันไม่มีเงินรึไง" เขาคงจะมองตาฉันแล้วถึงได้พูดออกมาฉันจึงรีบอธิบายว่าฉันไม่ได้จะดูแคลนเขานะ เขาก็เงียบไป
"เอาเมนูแนะนำของร้านค่ะ" เพราะฉันอยากจะลองกินเหล้าปั่นดูว่ามันจะแซ่บเหมือนอย่างที่พักพิงแนะนำมาหรือเปล่า ขณะที่กำลังรออาหารอยู่นั้น เป็นช่วงเวลาที่เราสองคนกำลังว่าง พี่แม็กซ์มองฉันแล้วถามฉันขึ้นมาอีกครั้ง
"ที่ผ่านมา สบายดีมั้ย"
"ก็เรื่อยๆ ค่ะ" อันที่จริงฉันไม่อยากพูดเรื่องเก่าเท่าไหร่ฉันอยากจะลืมมากกว่าว่าฉันเคยเจ็บเพราะเขามามากแค่ไหนในตอนนี้ฉันกำลังจะเริ่มต้นใหม่กับพี่แม็กซ์ฉันก็อยากจะโฟกัสตรงนี้
"อืม" จากนั้นเราสองคนก็เงียบ ฉันหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาฆ่าเวลาแล้วตั้งใจจะถ่ายรูปฉันอยากจะถ่ายรูปกับพี่แม็กซ์ เหลือบมองเขาแล้วเอ่ยขอ ปกติเขาไม่เคยจะถ่ายรูปกับฉันเลยนะเพราะว่าเขาไม่ชอบเขาเคยบอกฉันแบบนี้
"พี่แม็กซ์ ระ เราเซลฟี่กันได้มั้ยคะ" เขาไม่ตอบแต่ใช้สายตาเหลือบมองฉันเพียงเท่านี้ฉันก็รู้แล้วว่าเขาไม่ต้องการจะมีรูปคู่กับฉัน อีกอย่างต่อให้ฉันถ่ายคู่กับเขาจริงๆ ฉันก็คงไม่กล้าเอาลงโซเชียลเพราะว่าฉันเองก็ยอมรับว่ายังไม่มั่นใจในเขา
พี่แม็กซ์ใช้มือตบที่ต้นขาของเขา ฉันถึงกับหน้าเหวอออกมาเลยจริงๆ จนพี่แม็กซ์ต้องตบซ้ำอีกครั้ง ฉันเลยลุกขึ้นแล้วเดินไปยืนตรงหน้าเขา
"นั่ง" เขาออกคำสั่ง แล้วดึงข้อมือของฉันให้นั่งลงที่ตักเขา ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้งแล้วถ่ายรูปคู่กับเขาเป็นครั้งแรก แม้พี่แม็กซ์จะไม่ได้ยิ้มแต่ก็ยอมมองกล้อง
"หล่อมากเลยค่ะ" ฉันกำลังจะลุกขึ้นเพราะไม่อยากถูกมอง แต่พี่แม็กซ์ใช้มือของเขากดบ่าฉันเอาไว้ทำให้ฉันลุกไปไหนไม่ได้ รอไม่นานเหล้าปั่นก็มาเสิร์ฟฉันลองกินบลูฮาวายกินไปกินมาก็เริ่มรู้สึกหนักๆ หัว แต่ฉันไม่ได้เมานะฉันสาบานได้ ในตอนที่กินแรก ๆ ฉันไม่รู้สึกเลยว่ามีแอลกอฮอล์ผสมอยู่ในเครื่องดื่มนี้ด้วย ฉันเงยหน้าขึ้นมองพี่แม็กซ์ที่กำลังก้มหน้าลงมามองฉันอยู่ เขาไม่เมาสักนิดขี้โกงชะมัดเลย
"จะกลับยัง" เขาพูดเสียงเบาทั้งๆ ที่ตรงนี้เปิดเพลงดัง ฉันยังอยากจะอยู่ดูดนตรีสดต่อแต่ว่าพี่แม็กซ์บอกว่าให้มาดูวันอื่นเพราะว่าวันนี้ฉันต้องกลับได้แล้ว พี่แม็กซ์พาฉันออกมาจากร้านแล้วถามว่าฉันจอดรถที่ไหน เขาพาฉันมาที่รถแต่ว่าให้ฉันนั่งลงที่ฝั่งข้างคนขับ ฉันตกใจนิดหน่อยยังไม่ทันได้ถามพี่แม็กซ์ก็เข้ามานั่งในตำแหน่งคนขับ
นี่เขา...
ขับรถยนต์เป็นด้วยเหรอเนี่ย
พี่แม็กซ์ยื่นมือถือของเขาให้ฉันแล้วบอกให้ฉันปักหมุดที่อยู่ของฉัน ฉันก็ทำตามอย่างว่าง่าย และรู้ตัวอีกทีพี่แม็กซ์ก็พาฉันมาถึงคอนโดแล้ว
"แล้วพี่แม็กซ์..."
"อยู่ชั้นไหน" ฉันกำลังจะถามว่าเขาจะกลับยังไง ถ้าขับรถได้ขนาดนี้ฉันจะให้รถของฉันให้เขาขับไปก่อนเพราะว่าฉันมีรถหลายคัน แต่พี่แม็กซ์กลับถามฉันแค่ว่าอยู่ชั้นไหน
"ยี่สิบเก้าค่ะ" ฉันตอบเขาไปแบบงงๆ สุดท้ายรู้ตัวอีกทีฉันก็พาเขาเข้ามาในห้องของฉันแล้ว
"พี่แม็กซ์จะกลับยังไงคะ" พี่แม็กซ์หันกลับไปปิดประตูเรียบร้อยแล้วพาฉันเดินมานั่งที่โซฟาที่อยู่ในห้องของฉัน
"ไม่กลับ"
"หะ!"
"ฉันจะค้างที่นี่"
"เอ่อ…" เหมือนฉันกำลังงง และเบลอเล็กน้อย กับคำตอบของเขา
"ฉันไม่ได้เอารถมา"
- Writer
