EFSER
En son kendimden geçtiğimde Firuze Hanım’ın evindeydik. Biraz kendime gelmeye başladığımı hissettiğimde bir yatakta uzanmış şekilde yatıyordum. Sırtımın sağ bölümü tamamen acı içindeydi, sağ kalçamın da sızladığını hissedebiliyordum. Gözlerimi açmadan önce yüzüm buruşmuştu.
Yumuşak bir yatak, tanıdık kumaş ve tanıdık bir koku sayesinde nerede olduğumu anlayabildim. Afran ve benim odamdaydık ve ben yatakta uzanıyordum. Uzun süredir kendimde olmadığımı o an fark ettim. Kulaklarıma sesler geliyordu.
“Uyanıyor sanırım.”
“Canı mı yanıyor sizce? Çok mu kötü düştü Afran?”
“Siz nereye gittiniz de düştü ki bu kızcağız?”
“Düşmemiş ki, bayılmış!”
“Onca stresi kaldıramamış olmalı.”
“Bir hastaneye mi gitseydik acaba?”
“Kendine gelsin de bir, tüm tetkikleri yaptırırız.”
“Daha fazla böyl
