EP : 5
991 Words
“ไล่?”
“ไม่ได้ไล่ แต่ฉันว่านายกำลังมีเรื่องไม่สบายใจ แล้วมันก็ต้องเกี่ยวกับเรื่องที่นายทะเลาะกับซอนย่าวันนี้แน่นอน กลับไปเคลียร์กับเมียนายเถอะเทมป์จะมานั่งเมาเพื่ออะไรมันไม่มีอะไรดีขึ้นเลย”
“หุบปาก! หุบปากซะแล้วก็อย่ากล้ามาไล่กู! ถ้ามึงก็เป็นเมียกูเหมือนกันก็อย่าเสือกมาไล่กูไปหาคนอื่นอีกวีนัสไม่งั้นกูจะเอามึงให้คลานเลยคอยดู!”
“...” พูดอะไรเตือนอะไรหรือแม้แต่แนะนำไม่เคยได้เลย น่าเบื่อ โคตรน่าเบื่อที่ต้องมาเจอคำพูดหมา ๆ กับสันดานควาย ๆ
เฮ้อ! ฝากขอโทษหมากับควายด้วยก็แล้วกันที่ลากมาเกี่ยวข้องทั้งที่ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย
“มานั่งนี่”
“ฉันทำอาหารอยู่”
“มานั่ง”
“เทมป์ ฉันทำอาหารอยู่”
“หิว?”
“เออ” ไม่หิวจะทำให้เหนื่อยทำห่าอะไร
“ถ้างั้นก็รีบไปทำ”
“อืม” ฉันหันหลังให้เขาเพื่อเดินไปที่ครัวต่อทันที
“อย่านาน ให้เวลาแค่สิบนาที ถ้าเกินนั้นกูจะเดินเข้าไปเอาในครัว”
“...” อยากจะเอามีดมาควักไส้ไอ้สารเลวคนนี้มาผัดเผ็ดแล้วเททิ้งลงถังขยะให้มันสิ้นเรื่อง!
ถ้าฆ่าคนแล้วไม่ติดคุกจะฆ่ามันให้เหมือนฆ่ามดเลยคอยดู
ไม่มีอารมณ์จะทำอะไรกินแล้ว กินไม่ลง ความหิวที่มีหายไปเป็นปลิดทิ้งเลยเก็บของให้เรียบร้อย ไม่กงไม่กินมันแล้ว
“เสร็จยังวะ” เสียงเขาดังขึ้นฉันเลยเดินออกไปแต่ไม่ได้พูดอะไร
“ไหนของกิน”
“ไม่ได้ทำ”
“ไหนบอกว่าทำอะไรกิน”
“ไม่ทำแล้ว”
“ไม่ทำแล้วเข้าไปทำห่าอะไรตั้งนาน”
“เก็บของ เก็บครัว” ฉันตอบพร้อมกับสีหน้ารำคาญ
“แสดงว่าไม่มีอะไรกิน”
“ไม่ได้ทำจะมีได้ไง”
“แล้วทำไมไม่ทำวะ” รำคาญว่ะ โคตรรำคาญความเอาแต่ใจของไอ้คน ๆ นี้เลย
“ไม่หิวแล้วก็เลยไม่ทำ”
“แล้วผัวมึงหิวไม่เป็นรึไง”
“...” ไอ้สันขวาน
“มานี่”
“เดี๋ยวไปทำอะไรให้กิน” พอเขาเรียกฉันก็รีบบอกทันทีเพราะรู้ว่ากำลังจะโดนอะไร
“ไม่ต้อง มานี่ก็พอ”
“เดี๋ยวไปทำอะไรกิน รอก่อนไม่นานหรอก”
“มา!”
“...”
“เร็ว!
“...” สุดท้ายก็ต้องไป ถ้าไม่ไปก็โดนหนัก
หมับ!
“โอ้ย! จะกระชากทำไมเทมป์!” ฉันตะคอกใส่เพราะแค่กำลังจะหย่อนก้นนั่งข้างเขา เขาก็กระชากแขนฉัน
“ใครเสือกให้โง่นั่งผิดที่” เขาตอบพร้อมกับกระชากฉันไปนั่งบนตัก
“ก็ไม่อยากนั่งไง” สมองหมารึไงถึงไม่รู้ว่าฉันขยะแขยงการนั่งตักเขา
“นั่ง อย่าพูดมากไม่งั้นกูเอาเหล้ากรอกปาก”
“...” ฉันแพ้แอลกอฮอล์เขาก็รู้ดี เขารู้ว่าฉันแพ้หนักมากแค่ไหน แต่ถ้าเมาเมื่อไหร่ก็ขู่แบบนี้ทุกทีแล้วสุดท้ายฉันก็ต้องยอมทุกทีเหมือนกันเพราะห่วงตัวเองไง
“จะให้นั่งเพื่อ”
“หึ ๆๆ สาบานว่าไม่รู้~”
หมับ!
“อย่าทำแบบนี้เทมป์”
“แบบไหน แบบนี้น่ะเหรอ~” ฉันห้ามเขาก็ถามพร้อมกับบีบหน้าอกฉันแรงขึ้น
“...” ฉันเกลียดเขา! แต่ก็ดี ให้มันรีบ ๆ ทำเถอะเผื่อจะได้นอนเร็วสักวัน ก็ได้แต่ขอให้ได้นอนเร็วสักวันเถอะนะ
“นมเธอแม่งนุ่มมือดีว่ะวี นุ่มกว่านมซอนย่าตั้งเยอะ”
“...” ไอ้สวะ! บีบนมอีกคนก็บีบฟรีแล้วยังจะเอามาพูดเปรียบเทียบอีก ทุเรศ!
“ความจริงฉันไม่อยากไปกินนมใครเลยรู้ไหมถ้าเธอไม่ดื้อ”
“ไร้สาระ”
“หึ ๆๆ ก็เพราะเป็นแบบนี้ไง ปากดีแบบนี้ไงถึงเอาดี ๆ ไม่ได้สักที”
หมับ!
“เทมป์! มันเจ็บ!” จับฉันผลักลงไปที่โซฟาทั้งที่ฉันนั่งอยู่บนตัก แล้วหลังมันก็กระแทกกับเข่าเขาจะไม่เจ็บได้ยังไง
“เหรอ เดี๋ยวก็หาย โดนฉีดยาสักเข็มก็หายแล้ว”
จ๊วบ~
“เทมป์! อย่าดูด! ไอ้เทมป์!” ฉันตะโกนแล้วก็ทุบหลังเพราะเขาก้มลงมาดูดคอฉันแรงมากจนกลัวจะเป็นรอยเหมือนหลายครั้งที่ผ่านมา
“เรียกกูไอ้อีกทีกูจับไปเอาที่ระเบียงแน่”
“...” ไอ้เหี้ย!
พอฉันเอาแต่มองแล้วด่าด้วยสายตาคนอย่างไอ้เทมป์ก็กระตุกยิ้มสะใจ สะใจที่ฉันด่าออกเสียงไม่ได้และมีปัญญาด่าคนอย่างเขาแค่ในใจไงล่ะ
“พูดง่าย ๆ อย่างนี้สิที่รัก ค่อยน่ารักหน่อย”
จ๊วบ~
“อื้อ!” หนวดก็ไม่โกนไซร้คอมาแต่ละทีเจ็บเป็นบ้า
เขาไซร้คอแกะกระดุมเสื้อฉันทีละเม็ดในขณะที่ฉันนอนแข็งเป็นหิน กระดุมเสื้อของฉันถูกแกะออกจนหมดก็ดึงมันออกแล้วขยับลงไปซุกหน้าลงกลางเต้านมที่ยังมีเสื้อชั้นในห่อหุ้มอยู่
ฟอด~
เขากดจมูกลงที่กลางร่องอก สูดลมหายใจแรงจนเกิดเสียง เอาฟันกัดขอบชั้นในแล้วดึงมันขึ้นจนเสื้อชั้นในหลุดออกจากเต้านมแล้วขยับใบหน้าออกนิดหน่อยเพื่อมองฉันด้วยสายตาโลมเลีย
“น่าเอาฉิบ...น่าเอาแรง ๆ”
“โรคจิต!”
“หึ ๆๆ แค่อยากเอาเมียตัวเองแรง ๆ มันโรคจิตตรงไหนวะ”
“...” ไม่อยากเถียงกับไอ้บ้านี่แล้ว ฉันเอาแต่มองหน้าเขาส่วนเขาก็มองจากหน้าอกขึ้นมาช้า ๆ ก่อนจะสบตากับฉัน
“น่าเอาจริง ๆ ว่ะวี เพราะเธอแม่งน่าเอาแบบนี้ไงฉันถึงต้องกลับมาตายรังที่เธอทุกคืน~”
- Writer
