ในอ้อมกอดอันเงียบสงบของรุ่งสาง ฉินลี่ฮวาตื่นขึ้นจากการหลับใหลของนาง แสงแรกของยามเช้าทอประกายอบอุ่นไปทั่วทั้งผืนป่า หญิงสาวค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้นนั่งและมองไปรอบๆ ก่อนจะก้มมองที่ขาของตัวเอง อาการบวมที่ขาของนางเริ่มลดลงด้วยสมุนไพรป่าที่โจรหนุ่มหามาทาให้
หญิงสาวหันไปมองที่โจรหนุ่มและพบว่าเขากำลังหลับอยู่ เมื่อคืนเขาคงอดนอนเกือบทั้งคืน วันนี้ถึงได้ตื่นสายกว่าปกติ ทั้งที่บอกเอาไว้ก่อนแล้วแท้ๆ ว่าจะออกเดินทางต่อก่อนฟ้าสาง
องค์หญิงลี่ฮวาไม่กล้ารบกวนการพักผ่อนของเขา แต่ก็กังวลว่าหากไม่ปลุก แล้วกองทหารจินหลิงตามมาทัน อาจจะเดือดร้อนกันทั้งคู่
“เช้าแล้ว…ตื่นเถอะ” โจรหนุ่มยังคงนอนนิ่ง ราวกับไม่ได้ยินเสียงหวานขององค์หญิงลี่ที่พยายามร้องเรียก
เก๋อเตาไป่ ยังคงนอนนิ่งไม่ขยับตัว จนทำให้ฉินลี่ฮวารู้สึกกลัว นางค่อยๆ ขยับตัวเข้าไป แล้วใช้นิ้วแตะที่ปลายจมูกของเขา เพื่อตรวจดูลมหายใจ
ทว่านิ้วของนางยังรู้สึกถึง
