แก๊ก!
“อยู่นี่เองสินะ ยัยตัวปัญหา!”
เพลิงนารีมองเพื่อนสนิทนิ่งๆ ลลิสาเองก็เหลือบตามองเพื่อนอย่างไม่เข้าใจ และไม่เคยเห็นเพื่อนทำหน้าตาโกรธจัดแบบนี้มาก่อน
“แกยังเห็นฉันเป็นเพื่อนอยู่ไหม?”
“? ทำ ทำไมพูดแบบนั้น”
คนกำลังอ่อนไหวน้ำตาไหลพราก สะอื้นไห้จนตัวโยน คนโกรธที่รับรู้ความลับของเพื่อน เดินเข้าไปนั่งย่องๆ รวบร่างนั้นเข้ามากอดแน่น ปล่อยน้ำตาให้ไหลรินไม่ต่างกัน
“ฮึก! แกยังเห็นฉันเป็นเพื่อนอยู่ไหม ทำไมมีปัญหาถึงไม่ปรึกษาฉันเลย ชอบให้ฉันรู้ด้วยตัวเอง ฮึก! นิสัยเสียที่สุด! ฮือ”
เธอได้รับข้อความจากญาติชาย ว่าเพื่อนสนิทขอยืมเงินกับเขาจำนวนหนึ่ง สำหรับพวกเธอที่ฐานะร่ำรวยอยู่แล้ว มันเป็นเงินจำนวนน้อย แต่กับลลิสา เงินจำนวนนั้นมันไม่น้อยเลย เธอปะติดปะต่อเรื่องทั้งหมดได้ทันที แล้วก็รีบบึ่งรถมานี่ พร้อมกับเงินที่เพื่อนต้องการ
“ฮึก ฉันจะช่วยแกเอง! เพราะฉะนั้น แกไม่ต้องคิดมากแล้วนะ”
“อึก! แต่!
