“ แต่ว่าฟ้าต้องทำมาม่านะคะ ”
“ พี่ยังไม่หิว มาม่าเอาไว้ทีหลัง ”
“ พี่โซ่ ไม่เอาค่ะ ปล่อยฟ้านะคะ อื๊อ ” เธอเผลอครางออกมาเมื่อเขาแตะริมฝีปากไล้ไปที่ใบหูแล้วงับดูดมันเบา ๆ
“ พี่ไม่ปล่อย จำได้หรือเปล่าว่าพี่เคยพูดอะไรไว้ ”
“ อะไรคะ ”
“ ถ้าพี่เจอฟ้าอีกครั้ง พี่จะไม่อดทนแล้ว พี่จะทำ ทุกอย่างที่พี่อยากทำกับฟ้า ”
คำพูดหนักแน่นนั้นทำให้เธอใจหายวาบเพราะรู้ดีเหลือเกินว่าเขาอยากจะทำอะไรกับเธอ และที่สำคัญเธอเองก็อยากรู้อยากลอง โหยหาในสัมผัสนั้นมาตลอดเวลานับจาก วันนั้นที่เขาได้ตราประทับเอาไว้
ไม่ได้นับหรอกว่ากี่คืนที่เอาไปฝัน จินตนาการว่าเขาได้ดุนดันสิ่งนั้นมาในกายของเธอ โจนจ้วงโถมกระทั้นระหว่างที่ปากของทั้งคู่ประกบแลกจูบอันเร่าร้อนจนกระทั่งสู่ปลายทางกำหนัด
“ พี่โซ่ขา ” เธอร่ำเรียก สองมือโอบกอดไหล่กำยำนั้นเอาไว้เพื่อทรงตัวขณะที่หมดเรี่ยวแรง แหงนเงยใบหน้าเพื่อให้เขาซุกไซ้ดอมดมมอบความกระ
