เขาจะมายังไง อย่าบอกนะว่าขับรถมอเตอร์ไซค์ ฝ่าฝนฟ้าที่กำลังคะนองบ้าคลั่งแบบนี้เพื่อมาหาเธอ
ไม่ได้สิ มันอันตรายมากนะ หากถนนลื่นเกิดอุบัติเหตุหรือฟ้าผ่าเขาขึ้นมาล่ะ !
ฟ้าใสนั่งไม่ติด เดินวนไปเวียนมาอย่างกังวลขั้นสุด คิดไปสรตะด้วยความเป็นห่วง จนกระทั่งได้ยินเสียงเรียกเข้าของมือถือ เธอหยิบมาดูเมื่อพบว่าเป็นใครก็อุทานชื่อเขาออกมาอย่างดีใจ
“ พี่โซ่ ! ” ก่อนจะกดรับ
“ หนู กางร่มออกมาเปิดประตูให้พี่ทีค่ะ พี่จอดรถทิ้งไว้ที่มหาลัยแล้วนั่งแท็กซี่มา กำลังจะถึงแล้ว ”
“ โอเคค่ะ ”
เธอรับคำแล้วกดวางสาย หยิบร่มแล้วเดินเร่งรีบไปที่ประตูหน้าบ้าน แท็กซี่คันหนึ่งมาจอด ร่างใหญ่ก้าวลงมาจากรถและวิ่งตรงมายังที่เธอยืนอยู่
ฟ้าใสยิ้มกว้างทันทีที่ได้เห็นหน้า แม้สายฝนจะเย็นเยียบแต่หัวใจอุ่นวาบทันทีที่เห็นหน้าเขา
มือซ้ายของเขาเอื้อมมือหยิบร่ม มือขวาวางพาดไว้บนไหล่ของเธอแล้วโอบกอดเข้ามาแนบชิดในร่มคันเดียวกัน
