ช่วงเวลาเดียวกันนั้น ปราชญ์ไม่ได้ไปไหนไกลหรอก เขาอยู่ในบริเวณสวนนี่แหละ เพียงแต่อยู่ห่างบ้านมากโข กำลังตรวจตราแปลงองุ่นแต่ละแปลง คุมคนงานไปในตัว องุ่นเริ่มทยอยเก็บบางส่วน และอ**บางส่วนยังไม่ถึงเวลาและต้องตัดแต่งเอาลูกเล็กออก เพื่อไม่ให้มันหนาแน่นมากเกินไป เบื่อเซ็งปากว่างก็เด็ดมาชิมไปดูงานไป
“นาย! กว่าจะตามมาทัน เล่นเอาซะเหนื่อย” ชรันวิ่งตามมา
“ว่า...” ปราชญ์กินไปถามไป แต่ไม่ได้มองชรันแม้แต่น้อย
“เรียบร้อยแล้วครับ ตามที่นายบอก”
“มึงก็ไปจัดที่พักของตัวเอง”
“ก็คงไม่ต้องจัดอะไรมาก แต่ห้องผมที่ให้คุณขวัญนี่สิ ฝุ่นเขลอะบ้านมาก”
“ช่วยไม่ได้ ก็มึงไม่ทำความสะอาดเอง”
“ผมกลับมาอาทิตย์ละครั้งนะครับแหม แล้วนี่ท่าทางอารมณ์ดี กินไปดูตรวจงานไปด้วย”
“ไม่ได้อารมณ์ดี แต่ปากว่าง อยากจิบแต่ไม่ได้ถือมาด้วย”
“เกินไปแล้วครับ กินองุ่นไปนั่นแหละดีแล้ว เอ่อแล้วจะให้เธอเริ่มงานเมื่อไหร่”
“เริ่มได้เลย ไ
