พรากผู้เยาว์

พรากผู้เยาว์ | 5

ผมขับรถมาถึงหน้าโรงเรียน น้องก็ยืนรอผมอยู่แล้ว น้องเดินมาที่รถบิ๊กไบค์คันโตที่ผมค่อมอยู่

“มาช้าจัง” น้องพูดพร้อมกับขึ้นรถ โครตเขินนะ น้องขับไหล่ผมเพื่อเป็นที่ยึดตอนที่ตัวเองขึ้นรถ

“เดี๋ยวพาไปกินข้าว” ผมพูด เพราะดูท่าก็น่าจะหิวไม่น้อย เห็นบอกตอนเที่ยงก็ไม่ได้กินด้วย

“หน้าคอนโดนะ” น้องพูดผมก็พยักหน้า ก่อนจะขับรถตรงไปคอนโดทันที

เมื่อถึงคอนโด ผมก็ยื่นคีย์การ์ดห้องผมให้น้อง

“ให้ทำไมคะ” น้องถามผมแล้วทำหน้า งง เล็กน้อย ก็นะ เออกูก็ งง ตัวเองให้ทำไม ทั้งๆที่น้องก็อยู่ที่นี่

“ไปรอในห้องพี่ เดี๋ยวพี่ไปสั่งข้าวให้” ผมพูด พร้อมกับยัดคีย์การ์ดเข้ามือน้อง น้องเองก็ไม่ได้ขัดอะไร รับคีย์การ์ดไว้ในมือแล้วเดินขึ้นลิฟต์ไป

หลังจากผมสั่งข้าวกล่องมาให้น้องผมก็รีบขึ้นคอนโดทันที กลัวว่าน้องจะหงุดหงิด โมโหหิว เพราะผมเคยโดนสาวโมโหหิวใส่ โครตน่ากลัว และงี่เง่าด้วย

ผมกดรหัสหน้าห้องเข้ามาในห้อง ก็เห็นน้องนั่งอยู่ที่โซฟา ไม่มีอาการโมโห หรือหงุดหงิดใดๆ พร้อมจาน 2 ใบ ช้อนซ่อม 2 คู่ น้ำ 2 แก้วแต่ประเด็นคือผมซื้อข้าวมาแค่กล่องเดียว

“อ้าว พี่โปรดไม่หิวหรอคะ” น้องถามผมขณะที่ผมเดินเข้ามาในห้อง รู้สึกเขินชะมัด เกิดมาไม่เคยพาสาวที่ไหนเข้าคอนโด น้องเป็นคนแรกเลยนะเนี่ย

“พี่กินมาแล้ว” ผมพูดจบก็นั่งลงข้างๆน้องพร้อมแกะข้าวผัดกุ้งใส่จานให้น้อง

“รู้ได้ไงว่าหนูชอบกินข้าวผัดกุ้ง” น้องถามผม เอาจริงก็ไม่ได้รู้หรอก ไม่รู้ด้วยซ้ำจะสั่งอะไรเพราะลืมถามก็เลยสั่งของที่ตัวเองชอบแทน

“เดาเอา” ผมตอบจากนั้น ก็นั่งมองหน้าสวยๆของน้องตอนกินข้าว น่ารักชิบหาย อยากจะจับทำเมียให้รู้แล้วรู้รอด

“พรุ่งนี้วันเสาร์ คืนนี้ดูหนังห้องพี่มั้ย” ไม่ได้คิดอะไรเกินเลยนะ ผมแค่อยากดูหนังจริงๆ

“ได้ค่ะ อยู่ห้องคนเดียวหนูก็เบื่อ” น้องพูดพร้อมกับลุกเอาจานไปล้าง และเก็บของทุกอย่างบนโต๊ะ

“ถ้าเบื่อก็มานั่งเล่นห้องพี่ได้ทุกวัน” อือหื้อ อยากจะตบปากตัวเอง กูรุกแรงขนาดนี้เลยหรอว่ะ

“งั้นหนูไม่เกรงใจนะ” น้องพูด ผมก็ได้แต่ยิ้ม เข้าทางกูชิบหาย

“จะดูตรงนี้หรือดูในห้อง ดูตรงนี้ พี่ว่าน่าจะเมื่อย” ผมถามน้อง จริงๆถ้าดูตรงนี้ก็กลัวเมื่อยนะ ผมเป็นคนไม่ชอบดูหนังที่โซฟา มันเมื่อย ก็แค่อยากไปดูที่สบายๆเอง

“รับปากก่อน ว่าจะไม่ทำอะไรหนู” น้องพูด ผมก็พยักหน้าเป็นการตอบ ถึงในใจจะคิดเตลิดไปไหนต่อไหนแล้วก็เถอะ

“ห้องพี่โปรดสวยจัง เรียบร้อยด้วย ไม่รกเหมือนห้องหนูเลย” น้องพูดพร้อมกับนั่งลงปลายเตียง ถ้าเป็นคนอื่น บอกเลยไม่รอด

“เขาเรียกรักความสะอาด” ผมพูดพร้อมกับเปิดทีวี และเปิดหนังทันที แต่หนังที่ดูนั้น น้องเป็นคนเลือก เรื่องไรไม่รู้ แต่ที่รู้ๆคือ การ์ตูนเจ้าหญิง เจริญชีวิตนี้ไม่คิดว่าจะมานั่งดูการ์ตูนเจ้าหญิง

“ไม่ว่าแน่นะ ถ้าจะดูเรื่องนี้” น้องถามขณะที่เนื้อเรื่องเริ่มเดินเรื่องไปประมาณ 5 นาที

“ไม่ว่า พี่ดูได้หมด” ผมพูด เอาจริงๆก็ไม่ได้อะไร เห็นน้องยิ้ม มีความสุขไปกับการ์ตูน ผมก็โอเค

เวลาผ่านไปจนถึง 3 ทุ่ม ฉันดูการ์ตูน จบไป 1 เรื่อง และต่อด้วยหนังแอ็คชั่นที่พี่โปรดเรื่องอีก 1 เรื่อง เราดูหนังจบไปด้วยกัน 2 เรื่อง การนอนดูหนังบนเตียงกับพี่โปรดเป็นอะไรที่เขินมาก มากที่สุด

“จะกลับห้องเลยมั้ย หรือจะนอนห้องพี่ก็ได้นะ” พี่โปรดถามฉัน ถ้าให้ตอบตามความจริงกูอยากบอกไปว่า นอนค่ะ แต่ทำได้แค่

“กลับเลยก็ได้ค่ะ” ฉันตอบพร้อมกับหยิบกระเป๋านักเรียน

“เดี๋ยวพี่เดินไปส่ง” พี่โปรดพูดพร้อมกับคว้ากระเป๋านักเรียนจากมือฉันไปถือ เอาอีกแล้ว ทำให้เขินอีกแล้ว

“พี่โปรดจีบหนูอยู่ใช่มั้ยคะ” ไม่ทันที่จะก้าวขาออกจากห้องพี่โปรดฉันก็ถามขึ้น ไม่รู้อะไรดลใจให้ถาม และไม่รู้ทำไมถึงกล้าพูดออกไป

“พี่ก็ว่าพี่ชัดเจนนะ” พี่โปรดพูดพร้อมเอามือมาลูบหัวฉันเบาๆ ละมุนมากพ่อคุณ

“พี่รู้สึกเหมือนรักแรกพบ และไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนตั้งแต่เจอเราเมื่อวาน พี่รู้สึกแบบนี้จริงๆ” พี่โปรดพูด อือหื้อ ไม่อยากจะเชื่อ เขินไปหมดแล้วแกรร

“เราอะ รู้สึกแบบเดียวกันรึป่าว” พี่โปรดจับมือฉันเดินเข้ามาในห้องอีกครั้ง

“เอ่อออ จะพูดไงดีอะ หนูเขินนะ” พูดไม่ออก ฉันพูดไม่ออกเลย เอาจริงๆฉันเขินจนทำตัวไม่ถูกแล้ว

“พี่เข้าใจนะว่าเราเจอกันแค่ 2 วัน มันอาจจะเร็วไป เราค่อยเป็นค่อยไปกันก็ได้ ถ้าพี่จะขอเราคบตอนนี้ก็เร็วไป ให้เราดูจากการกระทำของพี่ดีกว่า” ละลายอีกแล้ว ถ้าฉันเป็นไอติม ตอนนี้คงละลายเป็นน้ำเลยแหละ ฉันไม่ได้ตอบอะไร ได้แต่พยักหน้าเป็นการตอบ เข้าใจอารมณ์คนเขินมั้ยคะ มันก็ประมาณนี้แหละทุกคน

“ป่ะ พี่ไปส่งที่ห้อง” พี่โปรดพูด อยากจะบอกว่าอยากนอนที่นี่เหมือนกันแต่คงจะดูใจง่ายเกินไป

“ค่ะ” ฉันตอบแค่นั้น เมื่อถึงห้องฉันก็โบกมือบ้ายบ่ายพี่โปรด และเมื่อประตูห้องปิดลง

กรี๊ดดดดดดด

ฉันกรี๊ดออกมาสุดเสียงหลังจากอัดอั้นมาจากห้องพี่โปรด ทั้งดีใจ ทั้งเขิน บอกความรู้สึกตอนนี้ไม่ถูกมันดีมากๆ แต่ที่ดีกว่านี้คือ ดีที่ห้องเก็บเสียง คนอื่นไม่มีทางได้ยินแน่นอน ไม่นานนักเสียงไลน์ก็ดังขึ้น ฉันรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู

“ฝันดีนะครับ” อื้อออ ข้อความจากพี่โปรด แค่คำว่าฝันดีนะครับ ตัวฉันก็พร้อมจะหลอมเหลวไปเป็นน้ำแล้วทุกคน

❤️

ติชมได้นะคะ