“แกหมายความว่ายังไงไอ้ดิน นี่แกคิดจะรวบหัวรวบหางหนูไอริสใช่ไหม!”
“หึ ๆๆ ระวังไว้นะครับ ระวังว่าสุดท้ายแล้วคุณกับลูกของคุณนั่นแหละที่ต้องลงไปอยู่ในดิน ออกไปซะคุณนภา อย่าคิดมาเล่นกับผม ไม่งั้นดินอย่างผมจะฝังกลบคุณกับลูกชายคุณให้จมดิน!”
“ไอ้! / หยุดเสียงของคุณเถอะครับคุณนภา”
“...”
“หยุดแล้วก็กรุณาออกไป อย่าให้ผมต้องทำอะไรแย่ ๆ เลย อย่างน้อยคุณก็ได้ชื่อว่าเป็นคนที่สูงวัยแล้ว”
“แกว่าอะไรนะไอ้ดิน!”
“คุณได้ยินชัดเจน เชิญออกไปเถอะครับผมมีงานที่ต้องทำอีกเยอะ” ผมบอกอีกครั้ง แต่คงไม่มีครั้งต่อไปแน่นอน
“...ฝากไว้ก่อนนะไอ้ดิน อย่าให้ฉันมีโอกาสฉันจะจัดการแก!”
“อย่านานนะครับ เผื่อผมจัดการคุณก่อน”
“ไอ้!...ไอ้เด็กเมื่อวานซืน! ฝากไว้ก่อนเถอะแก!” คุณนภาชี้หน้าผมหน้าดำหน้าแดงแล้วก็เดินกระแทกเท้าออกไปจากห้องทำงานด้วยความโมโห
โคตรน่ารำคาญเลย ไม่รู้เมื่อไหร่สองแม่ลูกคู่นี้จะเลิกทำตัวร้ายสิ้นคิดสักที
ต
