12

1077 Words

อินทุอรไม่ยอมฟังคำพูดใด ดิ้นรนเอาตัวรอด หากมีแจกันหนักๆ ใกล้มือ ศีรษะท่านคงนองไปด้วยเลือด ฝ่ามือบางวางทาบลงบนแผงอกกำยำ เพิ่มแรงผลัก เพียงแต่แรงเท่ามดไม่อาจเคลื่อนภูเขาสูงใหญ่ได้ ไม่แม้แต่จะระคายพละกำลัง “ปล่อยหม่อมฉันเถอะนะเพคะ หม่อมฉันขอร้อง ท่านมีผู้หญิงอยู่ในฮาเร็มมากมาย เหตุใดจึงบังคับฝืนใจหม่อมฉัน” ดวงหน้าเงยขึ้นสูง ทำให้ชีคหนุ่มมองเห็นถนัดตาว่าแม่สาวจอมพยศของท่าน หวาดกลัวถึงขั้นมีน้ำตาเอ่อคลอบนหน้า ปลายนิ้วราฟาลแตะอ่อนโยนบนแก้ม กวาดเช็ดออกเบามือ “เราทำให้เจ้ากลัวอย่างนั้นหรือ เจ้าถึงมีน้ำตา” กระซิบถาม หากแต่ท่านเจ้าของวังก็ไม่ยอมปล่อยอินทุอร หัวใจแข็งแกร่งดวงนี้ไม่เคยมีหญิงใดสั่นคลอนความรู้สึกได้ มีเพียงหญิงต่างชาติคนนี้ที่เขย่าซ้ำแล้วเขย่าเล่า แรกเริ่มได้สบตาหล่อนบนโต๊ะอาหารวันนั้นท่านเก็บไปฝันอยู่หลายคืน ทุกเช้าก่อนออกไปทำงานท่านมักจะเปิดหน้าต่างมองหล่อนนั่งรถฝ่ายในไปทำงาน เล

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD