“ผมว่าผมเริ่มร้อนแล้ว”
“งึมๆๆ เนื้อ...เนื้อ”
โลเวลละเมอขึ้นมา ปากเล็กของเจ้าหนูงับแขนของผมแล้วเริ่ม...เคี้ยว
“แหยะ เนื้อไม่สุกเลย...”
เออสิ! นี่มันแขนคน มันจะสุกได้ยังไง ไอ้เด็กกินคนนนนน
ฮือ...ใครก็ได้ช่วยผมด้วย
“เอาแขนออกไปก่อนได้ไหมครับ” หลังจากที่หลุดจากปากของโลเวลผมก็ยกมือขึ้นแตะๆ ท่อนแขนที่พาดทับบริเวณช่วงเอวของตัวเองอยู่
“ฉันกำลังทำให้ตัวนายอุ่นอยู่ นี่เป็นสิ่งที่ฉันสมควรทำหลังจากเกือบทำนายหายไปในน้ำ...นอนซะ”
ร่างสูงที่อยู่อีกข้างตอบออกมาเบาๆ คล้ายเสียงกระซิบ แต่ทำเอาคนฟังหดคอด้วยความสยิว นี่เขาพูดเหมือนกำลังทำความดีลบล้างความผิดของตัวเองอยู่ใช่ไหม และผมคือตัวมารที่ขัดขวางการทำความดีที่พึงกระทำของเขา?
นี่มันตรรกะอะไร...
“ใครเอาขามาก่ายผมอีกแล้ว! เอาออกไปเลยนะมันหนัก” เป็นอีกครั้งที่ผมได้แต่โวยวาย แต่ไม่มีใครยอมทำตาม จึงได้แต่ถอนหายใจออกมาแรงๆ
หลังจากที่โดนอุ้มขึ้นจากน
