Cayden Frio: Loving Mrs.Guillebeaux

Hannah's POV "Moan for me! I said, Moan for me, Hannah!" Isang malakas na sabunot ang natanggap ko sa aking asawa na si Daxton. But I did not send in fear. I remained unresponsive as if numb. Wala na akong pakiramdam at wala na akong pakialam sa kung ano man ang gagawin niya sa akin. Patuloy lang ito sa pagbayo sa akin buhat sa likuran. I couldn't moan like he wanted me to do because I wasn't enjoying. Hindi naman ako nasasarapan sa ginagawa niyang pag angkin sa akin. Tinanggal niya sa pagkakabaon ang kaniyang alaga sa aking h*yas. Mula sa pagkakatuwad ay hinawakan nito ang aking balikat at pilit akong pinaharap sa kaniya. Isang malakas na sampal ang pinakawalan niya na tumama sa aking kanang pisngi. Nayanig ang utak ko sa lakas niyon, nawalan ako ng balanse. Maswerteng sa kama ako bumagsak. "Stop it, Daxton... please stop!" pakiusap ko nang sumampa ito sa kama at lumapit sa akin. Hindi pa ito nakuntento sa ginawang pagsampal sa akin, sinikmuraan pa niya ako. I writhed in pain and felt very weak. I almost passed out but Daxton didn't care about me. Marahas nitong pinaghiwalay ang aking mga hita. Pumosisyon sa aking harapan at may pagmamadaling ibinaon ang kaniyang alaga sa aking lagusan. I winced in pain. Mahapdi na ang aking hiy*s. Ilang beses na ba niya akong inangkin ngayong araw? I don't know, I can't count it anymore. Sa bawat pag angkin niya sa akin ay may kasamang pisikal na pananakit. "Daxton is a sadist, he enjoy seeing me in pain while making love with me. Limang taon na akong nagtitiyaga sa mga pananakit niya. Ano nga ba ang kapalit ng lahat ng ito at bakit ako nagtatagal sa lalaking walang ginawa kung hindi saktan at pahirapan ako? Iyon ay dahil hindi ko siya matakasan. Kahit ano'ng gawin ko ay nahahanap at nahahanap pa rin niya ako. Isang malakas na hiyaw ang pinakawalan ko. Pabilis nang pabilis ang pagbayo niya sa akin at sa bawat pagbayo, pakiramdam ko ay mapupunit ang aking h*yas. Ang sakit na pagdaing ko ay nakapagbibigay ng lalong matinding pagnanasa kay Daxton. Sa tuwing nasasaktan ako ay mas lalo pa siyang nalilib*gan at ginaganahan na angkinin ako. I let the tears fall from my eyes as Daxton reached the peak of his orgasms. Masaganang katas ang itinanim nito sa aking hiy*s. "Get dressed, your Tita Yolanda is here. She's waiting for you downstairs." Daxton picked up my clothes from the floor and tossed them over my face. After that he went straight to the bathroom. I just heard the splash of water in the shower. Masakit ang katawan na pilit akong bumangon at nagbihis ng damit. _ "Ano ba 'yan, Hannah? Bakit gan'yan ang itsura mo? Bakit hindi ka na nag aayos ng sarili? Mamaya niyan ay mawalan na ng gana sa'yo si Daxton," sita ni Tita Yolanda sa akin. Matapos kong magbihis ay bumaba na agad ako para harapin ang aking tiyahin. Ni hindi ko ginawang tingnan ang sarili ko sa salamin. Gulo-gulo ang buhok ko, marami akong galos at pasa sa katawan ngunit walang pakialam sa mga iyon si Tita Yolanda. Ang tanging gusto lang nito ay lagi akong maganda at presentable sa paningin ng aking asawa. I smiled insultingly at her. "That's what I want, for him to lose his interest in me and leave me so that I can be freed from this hellish life!" matapang na sabi ko. "Tigilan mo nga 'yan, Hannah! Napakaganda ng buhay mo. Maraming makikipag pat*yan mapasa kanila lang ang buhay na tinatamasa mo ngayon. Nasa iyo na ang lahat marangyang buhay, mayaman at gwapong asawa. Ano pa ba ang hihilingin mo?" Sinamaan ko ng tingin si Tita Yolanda. "Ano'ng magandang buhay ang pinagsasabi ninyo? Isang demonyo ang napangasawa ko Tita! Impyerno ang buhay ko!" histerikal na sabi ko. Agad tinakpan ni Tita Yolanda ng kamay niya ang bibig ko. Pinanlakihan ako nito ng mga mata. "Mag ingat ka sa mga binibitawan mong salita tungkol sa asawa mo, Hannah," sabi nito. My eyes rolled in frustration. "Magkano ba ang kailangan ninyo? Sabihin niyo na para makapag pahinga na ako," walang ganang tanong ko. Isa lang naman ang pakay ni Tita Yolanda sa akin, ang hingan ako ng pera na akala mo ay isa akong bangko. "Bakit gan'yan ka ba kung makatrato sa akin? Para namang hindi mo ako tiyahin niyan ah. Alalahanin mo, ako na ang kumupkop at nag aruga sa'yo simula ng mamatay ang lola mo," panunumbat nito sa akin. "Huh! Mas mabuti pa nga siguro kung hinayaan niyo na lang akong magpalaboy sa lansangan noon. Baka ngayon ay mas maganda at masaya pa ang buhay ko." "At sinisisi mo pa ako ngayon ha! Gusto ko lang naman ay mapabuti ka!" singhal nito sa akin. "Sa tingin niyo po ba maganda ang buhay ko ngayon? Buhay pa ako pero pakiramdam ko matagal na akong patay. Kung pumunta kayo rito para kamustahin lang ako at wala na kayong ibang pakay ay makakaalis na kayo. Nakita niyo naman na humihinga pa ako kaya mapanatag kayo na hindi pa kayo mawawalan ng mahuhuthutan." Tumayo na ako at inihanda ang sarili para iwan ito. "Ha-Hannah, sandali!" pigil nito sa akin kaya napilitan akong lingunin siya. "A-ang totoo ay narito ako dahil kailangan ko ng pera." "Hindi pa ba sapat ang buwan-buwang allowance na ipinapadala ni Daxton sa inyo?" taas kilay na tanong ko. Kahit saan siya magtrabaho at kahit ilang klase pa na trabaho ang gawin niya sa araw-araw ay hindi siya kikita ng isang daang libong piso kada buwan. Bukod sa bahay at sasakyan na ibinigay rito ni Daxton ng ikasal kami ay may monthly allowance pa itong one hundred thousand. "Huh! Napakaliit lang ng perang 'yon, Hannah. Sa mahal ng mga bilihin ngayon at sa mga bayarin ko sa bahay ay kulang na kulang pa 'yon," reklamo nito. "Tsk! Maya-maya naman kayong narito sa akin para humingi, daig niyo pa ang may patago," inis na sabi ko. Noong isang araw lang ay humingi ito sa akin ng tatlong daang libong piso dahil magbabakasyon daw sila ng mga kaibigan niya. "Kahit araw-arawin ko ang paghingi sa 'yo ay hindi naman mauubos ang pera mo. Bilyonaryo ang napangasawa mo, Hannah." Bumuntong hininga ako nang malalim. "Sabihin niyo na kung magkano ang kailangan ninyo ng makaalis na kayo," inis na sabi ko. "Kailangan ko ng isang milyon. Bigyan mo ako ng isang milyong piso." Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ni Tita Yolanda. "One million! And where are you going to use that large amount of money? Ipang susugal niyo na naman ba? Magka-casino na naman ba kayo?" "Hindi noh, magtatayo kami ng negosyo ng mga amiga ko." "Huh! At anong klase ng negosyo naman?" "Mga beauty products. Mag i-import kami ng mga beauty products sa ibang bansa at ibebenta namin dito." "Tsh! Siguraduhin niyo lang na hindi kayo lolokohin ng mga amiga ninyo. Hindi na ako maglalabas ng ganito kalaking pera dahil baka ako naman ang ma-audit ng asawa ko. Mas malakas pa kayong gumastos sa akin," reklamo ko. "Ikaw naman, kapag pumatok ito makikinabang ka rin," pampalubag loob nito sa akin. "Tsk! Kailan ba ako nakatikim ng galing sa inyo? Kahit nga pansit sa birthday ko hindi ninyo ako mabigyan." "Batang 'to, kailan ba'ng birthday mo at ipagpa-pansit kita?" Lalo akong nadismaya sa aking tiyahin, kahit na pala birthday ko ay hindi niya alam kung kailan. Tumawag ako ng isa sa aming mga kasambahay at pinakuha ko ang cheke sa aking kwarto. Pagkapirma ko ng checke ay mabilis pa sa alas kwatro na kinuha sa akin iyon ni Tita Yolanda. Habang pinagmamasdan ko itong palayo ay pinanghihinaan ako. Gusto ko ng makatakas sa impyernong buhay na kinasasadlakan ko pero paano? Naligo muna ako bago pumasok sa aming silid. Nakita ko si Daxton na tulog na tulog na nakadapa sa kama. Wala itong saplot na kahit ano sa katawan. Halos maukopa na nito ang lahat ng higaan. May sofa bed sa aming kwarto. Doon ako pumuwesto. Ang totoo ay mas gusto ko pang mahiga roon kaysa katabi ang aking asawa. Habang nakahiga at nakatitig sa kisame ay bumalik sa aking alaala ang lalaking hindi ko makalimutan. Kamusta na kaya siya ngayon? Ano kaya ang ginagawa niya sa mga oras na ito? Sumasagi rin kaya ako sa isipan niya kahit na minsan? Ngunit, kapag naiisip ko ang aking kalagayan ngayon ay napapaiyak na lang ako. Gustong-gusto kong magmahal at mahalin. Sawa na ako sa mga sakit at pasakit. Tumagilid ako at namaluktot. "Cayden, hintayin mo ako! Huwag mo akong iwan, Cayden!" Isang malakas na sampal ang nagpa-gising sa akin. Nagulat na lang ako ng biglang pigain ni Daxton ang baba ko. Naiyak ako sa sakit. "Who is Cayden? Are you having an affair with another man?" galit na tanong nito sa akin. Nanlilisik ang mga mata niya at alam kong anumang oras ay aambahan na naman ako nito ng suntok. Hindi ko namalayan na nanaginip pala ako. "Cayden is my childhood friend. I don't have another man. You are mistaken for accusing me." I defended myself from his accusation. "Siguraduhin mo lang na wala kang ibang lalaki dahil papat*yin talaga kita! Akin ka lang, Hannah! Akin ka mula ulo hanggang paa!" pagbabanta nito sa akin. Matapos niyon ay saka lang ako nito binitawan. Nagsuot ng boxer short at lumabas ng silid. Malakas na ibinagsak nito ang pinto na ikinagulat ko. Nanginginig ang mga kamay ko sa takot. Walang araw na hindi ako natatakot. Simula ng mapangasawa ko si Daxton ay nawala na ang pagkatao ko. Nawala na ang dating ako. Kumikilos na lamang ako at humihinga ng naaayon sa utos niya. Pinigilan ko ang pag iyak ngunit hindi ko kaya. Pakiramdam ko ay mag isa na lang ako sa mundo at wala akong ibang kakampi.