กวางสาวยิ้มให้กับบรรยากาศรอบกาย แม้ว่าสองฝ่ามือยังปวดอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ได้ทำให้การเสพบรรยากาศดีๆ กร่อยลงได้ เธอนั่งเงียบๆ ฟังเสียงแมลงในสวนแข่งกันร้องเพลงในยามค่ำคืน ความสงบในใจเริ่มมีในระดับหนึ่ง แต่แล้วใบหน้าของใครบางคนก็โผล่เข้ามาในหัว ให้เธอได้ว้าวุ่นใจ
“จะไปคิดถึงเขาทำไมนะยัยกวาง...”
หญิงสาวเปรยกับตัวเอง โดยไม่รู้ว่าเวลานี้ไม่ได้อยู่ลำพังในสวนสวย ร่างสูงใหญ่ในชุดเสื้อคลุมสีนิลสนิท เดินอยู่กลางสนามหญ้า มวลอากาศรอบกายชายหนุ่มพร่ามัวเล็กน้อย อาจเพราะควันบุหรี่ที่เขาเพิ่งสูดเข้าปอดแรงๆ แล้วพ่นมันออกมาก่อนหน้านี้ เขาจัดการดีดก้นบุหรี่ให้ลอยหวือไปตกบนพื้น ก่อนจะใช้ปลายเท้าเหยียบซ้ำให้มันมอดสนิท
กลิ่นหอมอ่อนจางของร่างกวางสาว ยังติดที่ปลายจมูกของยักษ์ใหญ่กุมภัณฑ์ จนเขาไม่สามารถหลับลงได้ จำต้องลุกมาสูบบุหรี่เพราะมันทนไม่ไหวจริงๆ เขาไม่ได้สูบจนติดแต่สูบเฉพาะเวลาที่มีเรื่องรบกวนจิตใจ คราวนี้
