ไฟพยาบาทจอมมาร

ตอนที่ 2

ตอนที่ 2

“ทำไมฉันจะไม่มีสิทธิ์ ในเมื่อแกเป็นน้องฉัน” ตรีเทพตะคอกกลับเสียงดัง ส่งผลให้พลยิ้มกริ่มอย่างพอใจ เพราะตนอยากได้น้องสาวเพื่อนเป็นเมียมานานแล้ว แต่ยังไม่มีโอกาสรวบหัวรวบหาง นั่นเพราะกิ่งเพชรระวังตัวตลอด

“เพชรเป็นน้องพี่เทพก็จริง แต่พี่เทพไม่มีสิทธิ์มายกเพชรให้ใคร” พูดจบกิ่งเพชรก็ใช้แรงทั้งหมดที่มีผลักเพื่อนพี่ชายออกไปได้สำเร็จ เมื่อฝ่ายนั่นกำลังเผลอ ก่อนจะรีบหนีแต่พลตามมาขวางเอาไว้และยึดท่อนแขนเธอไว้เช่นเดิม

“อย่ามายุ่งกับฉัน!” กิ่งเพชรขัดขืน ใช้มือที่ว่างทุบตีไปยังชายหนุ่มที่เนื้อตัวมีแต่กลิ่นเหล้าไม่ต่างจากพี่ชาย

“พี่ไม่ยุ่งไม่ได้หรอก เพราะตอนนี้พี่รักน้องเพชรมาก อยากได้น้องเพชรเป็นเมียจนตัวสั่นแล้ว น้องเพชรเป็นของพี่เถอะจ้ะ” พลพยายามจะกอดรัดกิ่งเพชรด้วยเรี่ยวแรงที่มากกว่า โดยไม่คิดสนใจแรงผลักไสจากหญิงสาว

กิ่งเพชรดิ้นรนสุดแรงเกิดเพื่อไปให้พ้นพล ชายหนุ่มข้างบ้านที่มีนิสัยไม่ได้ต่างจากพี่ชายของเธอ เท้าเล็กๆ ข้างหนึ่งยกขึ้นกระทืบบนเท้าของพล พลแม้จะเจ็บแต่ก็ยังกัดฟันอดทนปลุกปล้ำน้องสาวของเพื่อนอย่างเมามัน สองแขนของพลก็เต็มไปด้วยรอยหยิกข่วนจากฝีมือของกิ่งเพชร

“น้องเพชร! ยอมพี่พลดีๆ เถอะ เพราะถ้าพี่โมโห น้องเพชรจะเจ็บตัวนะ” พลกระซิบด้วยเสียงแหบต่ำ แล้วโน้มปากตะโบมจูบไซ้ซอกคอของกิ่งเพชร ที่เจ้าตัวพยายามปัดป้องสุดชีวิต

“พี่เทพ! ช่วยเพชรด้วย” กิ่งเพชรอ้อนวอนพี่ชายเสียงสั่นเครือ แต่คนเป็นพี่กลับไม่ได้มีท่าทีจะห้ามเพื่อนของตนแม้แต่น้อย ซ้ำสีหน้ายังมีท่าทีครุ่นคิด

“พี่เทพ! ช่วยเพชรด้วย” เสียงของกิ่งเพชรยังดังก้อง แต่คนเป็นพี่กลับเฉย ส่วนพลก็เริ่มโมโหกับแรงต่อต้านของกิ่งเพชร จึงหันไปต่อรองกับตรีเทพ “ไอ้เทพ! ถ้ากูจะจับน้องมึงเป็นเมียวันนี้ มึงจะให้กูจ่ายเท่าไหร่”

“กูขอหมื่นห้า แต่มึงเอายัยเพชรไปเป็นเมียได้แค่เดือนเดียว” ตรีเทพพูดขึ้นโดยไม่สนใจความรู้สึกของน้องสาว ฝ่าย กิ่งเพชรก็ตกใจกับสิ่งที่พี่ชายเสนอให้เพื่อนรัก

“ตกลง! แต่กูขอเป็นสามเดือนได้ไหมวะไอ้เทพ น้องมึงสวยออกขนาดนี้ จะให้กูคืนเร็วก็เสียดายของ แต่กูจะไม่ใช้งานน้องมึงหนักหรอก” พลต่อรองอีกครั้งด้วยเสียงแหบต่ำ เมื่ออารมณ์อยากรักในตัวน้องสาวเพื่อนเริ่มมีมากขึ้น

“มึงอย่ามาต่อรองไอ้พล แต่ถ้ามึงอยากได้ยัยเพชรไปเป็นเมียสามเดือน มึงก็ต้องจ่ายเงินเพิ่มมาอีกหมื่นห้า ถ้ามึงตกลง ก็ลากยัยเพชรเข้าบ้านไปเลย แล้วมึงก็รีบๆ เอาเงินมาให้กูด้วย” ตรีเทพปรายตามองน้องสาวเพียงนิดเท่านั้น ก็หันไปสนใจกับขวดเหล้าในมือที่เหลือติดก้นขวดต่อ

ทางด้านพล เริ่มคิดหนักเพราะจำนวนเงินมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ต่อให้มากขึ้นหรือน้อยลง ตนก็ไม่มีวันปล่อยกิ่งเพชรให้หลุดมือ

“ว่าไงไอ้พล”

“ก็ได้!” พลยอมตกลงแต่ไม่คิดจะให้เงินเพื่อนแม้แต่บาทเดียว แล้วถ้ามันทวงเขาจะส่งลูกน้องของพี่มากระทืบ

“งั้นรีบจัดการซะ เสร็จแล้วมึงก็ไปเอาเงินมาให้กู”

“เอ่อ!” พลยิ้มให้กับว่าที่เมียแล้วหันมาทางว่าที่เมีย ด้านกิ่งเพชรก็ดิ้นรนขัดขืนเป็นการใหญ่ มือเล็กควานไปพบขวดเหล้ามาได้ก็จัดการฟาดไปที่ศีรษะของพลสุดแรง

“โอ๊ย!!!” คนโดนตีหัวร้องสุดเสียง ด้านกิ่งเพชรก็สะบัดแขนจนหลุดจากมือคนชั่ว

“นังเพชร! แกทำอะไรวะ เกิดไอ้พลมันตายขึ้นมา แกจะทำยังไง” ตรีเทพตะคอกใส่เมื่อเห็นเพื่อนบาดเจ็บเลือดไหล

“พี่ห่วงเพื่อนชั่วๆ ของพี่มากกว่าเพชรงั้นเหรอ” กิ่งเพชรเอ่ยถามด้วยน้ำตานองหน้า และเธอก็ตัดสินใจแล้วว่าจะไปให้พ้นบ้านหลังนี้

“ก็เออสิ! แล้วถ้าไอ้พลมันตายขึ้นมา แกกับฉันได้ติดคุกหัวโตแน่ ทำอะไรทำไมไม่คิดก่อนวะ!” คนเป็นพี่ไม่ได้สำนึกว่าตัวเองเป็นต้นเหตุ ซ้ำยังต่อว่าน้องสาวเสียงกราดเกรี้ยว

“พี่เทพต่างหากที่ทำอะไรไม่คิด แล้วคนชั่วๆ อย่างเพื่อนพี่ ตายไปซะได้ก็ดี” กิ่งเพชรโต้กลับเสียงสะอื้น ยกมือปาดน้ำตาไหลนองสองแก้มลวกๆ แล้วมองพี่ชายอย่างตัดพ้อ

“นังเพชร! แกด่าฉันเหรอ” ตรีเทพชี้หน้าน้องสาวพร้อมเสียงแข้งกระด้าง ถลาจะเข้าไปกระชากตัวน้องสาวให้ไปดูพลที่นอนครางโอดโอยอยู่บนพื้น แต่กิ่งเพชรสะบัดตัวหนีแล้ววิ่งเข้าบ้านไปคว้ากระเป๋าสะพาย เสร็จแล้วก็วิ่งออกไปทางหลังบ้าน ลัดเลาะออกไปยังถนนใหญ่ที่มืดสนิท

แม้หนทางข้างหน้าจะมืดมนและไร้จุดหมาย แต่เมื่อตัดสินใจจะไปจากพี่ชายที่ไม่เคยเห็นเธอเป็นน้องสาว ทำให้กิ่งเพชรออกแรงวิ่งไปให้เร็วที่สุดก่อนจะมีใครตามมาลากตัวกลับไป

‘พ่อจ๋าแม่จ๋า เพชรทนอยู่กับพี่เทพไม่ได้อีกแล้ว พ่อกับแม่ยกโทษให้เพชรด้วยนะ ที่เพชรไม่อยู่ดูแลพี่เทพ ตามที่พ่อกับแม่เคยบอกเพชรไว้ เพชรขอโทษ ขอโทษจริงๆ’ เสียงเล็กๆ พร่ำเพ้อถึงบิดามารดาผู้ล่วงลับด้วยความรู้สึกผิดที่ทอดทิ้งพี่ชาย

เมื่อวิ่งมาจนเหนื่อยใจแทบขาดแล้วกิ่งเพชรก็ชะลอและหยุดวิ่ง แล้วเหลียวมองไปยังทิศทางของบ้านไม้หลังเก่าด้วยแววตาอาลัยอาวรณ์ หวนนึกถึงคืนวันที่ได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาก็ใจหาย เพราะเธอไม่เคยหนีออกจากบ้านเลยสักครั้ง แต่แม้จะอาลัยอาวรณ์สักแค่ไหน เธอก็ไม่คิดกลับไป

ทางด้านตรีเทพและพลก็หัวเสียอย่างหนัก เมื่อออกตามหาแล้วไม่พบกิ่งเพชร ผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่สองหนุ่มอกสามศอกตามหาเท่าไรก็ไม่พบตัวเสียที ตรีเทพจึงได้เดินย้อนกลับมาที่บ้าน แล้วทิ้งให้พลออกตามหากิ่งเพชรตามละแวกบ้านอื่นๆ แต่ก็ไม่พบตัวกิ่งเพชรอยู่ดี พลจึงเดินกลับมาที่บ้านของตรีเทพด้วยความหงุดหงิด

“ไอ้เทพ! มึงรีบไปตามน้องมึงมาให้กูเดี๋ยวนี้เลย กูจะเอาน้องมึงเป็นเมียวันนี้” พลอาละวาดใส่ ก่อนจะผลักตรีเทพจนหล่นแคร่ที่นั่งอยู่ ด้านตรีเทพก็เริ่มโมโหเช่นกัน สองหนุ่มจึงลุกขึ้นประจันหน้ากันและกัน