ตอนที่ 40
ชายหนุ่มกระแทกลมหายใจฉุนๆ ยกขาเตะโต๊ะเล็กตรงหน้าโซฟาเต็มแรง ก่อนจะเอนหลังพิงพนักนุ่ม หงายหน้าวางศีรษะบนพนักโซฟา ตาจับจ้องเพดาน ด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวสุดระงับ
อีกครั้งแล้วที่เขาตื่นมาพร้อมกับความว่างเปล่า ผู้หญิงคนนี้เป็นยังไงกันแน่ เขาไม่เข้าใจเธอเลย ท่าทางก๋ากั่น มั่นใจ ทำให้คนทั้งเมืองเข้าใจผิดคิดว่าเป็นพวกนักเรียนหัวนอกแต่เธอกลับบริสุทธิ์ ครั้นพอตกเป็นของเขาแทนที่จะรับข้อเสนอที่เขาหยิบยื่นให้กลับปฏิเสธทำเป็นไม่ใส่ใจ พอถูกเขาบังคับเธอก็โอนอ่อน ออดอ้อนอ่อนหวานใส่ ทำตัวน่ารักน่าใคร่จนเขาคิดไปว่าเช้านี้คงจะพูดคุยกันรู้เรื่องมากขึ้น พอเช้ามาแม่เจ้าประคุณกลับหนีหายไปไม่บอกไม่กล่าว
“แต่ถ้าคิดว่าผมจะยอมง่ายๆ คุณคิดผิดแล้วโมรี”
เสียงห้าวเครียดคำราม ไม่มีผู้หญิงคนไหนปฏิเสธเขาได้ และโมรีก็ไม่มีข้อยกเว้น แต่เธอกำลังเล่นตัวแกล้งยั่วเขาต่างหาก ถึงได้แกล้งปฏิเสธความรับผิดชอบที่เขาเสนอให้
“
