ตอนที่ 39 ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกรา... โมรียืนอยู่ข้างเตียง มองคนหลับด้วยความรู้สึกวูบโหวง ใจอึดอัดด้วยก้อนแข็งๆ ที่แล่นมาจุกที่อก ใบหน้ายามหลับของอิศรวัชร์ดูผ่อนคลายและช่างหล่อเหลานัก เขาเป็นหนุ่มรูปงาม ข้อนี้เธอไม่อาจปฏิเสธความจริงไปได้ ทุกอย่างที่ประกอบกันขึ้นมาเป็นเขาล้วนแต่เป็นประติมากรรมฝีมือเลิศชวนหลงใหล ไม่น่าแปลกใจเลยที่มีสาวสวยมากหน้าหลายตาหลายอาชีพค่อนครึ่งเมืองให้ความสนใจ นอกจากรูปทรัพย์ ไหนจะทรัพย์สมบัติมหาศาลนั่นอีก ผู้หญิงทุกคนคงปรารถนาอยากมีโอกาสใกล้ชิดกับเขาถ้าเป็นไปได้ ร่างบางในชุดพร้อมเดินทางทรุดนั่งบนเตียงกว้าง สะท้อนสะท้านในอกจนขอบตาร้อนผ่าว ระหว่างเธอกับเขา มันก็แค่เกม ความน่ารักและการเอาใจใส่ที่อิศรวัชร์ทำต่อเธอตลอดสามวันมานี้ มันค่อยๆ แทรกซึมเข้ามาในหัวใจอ่อนๆ เธอควรเกลียด โกรธ กับสิ่งที่เขาทำกับเธอถึงจะถูก แต่ทำไมวันนี้ถึงได้รู้สึกทรมานอย่างบอกไม่ถูก ยามที่ตัดส