พรหมพยศรัก

ตอนที่ 10

ตอนที่ 10

ศริณาชี้ไปอีกด้านซึ่งอยู่ห่างออกไป แต่ก็ยังพอมองเห็นว่ามีบ้านสวยๆ แวดล้อมด้วยพรรณไม้ดอกไม้ประดับ เป็นรีสอร์ตที่เน้นเรื่องธรรมชาติอย่างที่สุด ซึ่งปัจจุบันเป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยวนิยมมาพักเพราะต้องการอากาศบริสุทธิ์ของธรรมชาติจริงๆ และทุกคนคงจะยังติดใจกับธรรมชาติถ้าเจ้าของบ้านตัวจริงจะไม่ออกมาทัก

“มากันแล้วเหรอ กำลังเป็นห่วงกลัวจะค่ำก่อน”

“พี่อิศ”

“คุณอิศ สวัสดีครับ/สวัสดีค่ะ”

ทีมงานพากันทักทายเจ้าของบ้านพร้อมยกมือไหว้ โมรีก็ทำแบบคนอื่น แต่เธอแค่มองเขาไม่ได้เอ่ยทัก

อิศรวัชร์ปรายตามองนางแบบสาวกิตติมศักดิ์นิดเดียว หันไปยิ้มหัว พูดจาอย่างเป็นกันเองกับทีมงาน ซึ่งสนิทกันพอสมควรจากการร่วมงานกันหลายครั้ง

“ตามสบายนะทุกคน ผมจัดบ้านไว้ให้สองหลัง ผู้ชายหนึ่งหลังด้านโน้น ผู้หญิงหนึ่งหลังด้านนี้นะครับ วันนี้มาเหนื่อยๆ ก็พักผ่อนกันให้หายเหนื่อยก่อน” เสียงทุ้มบอกสีหน้ายิ้มละไม ร่างสูงอยู่ในชุดลำลองสบายๆ เสื้อโปโล กางเกงห้าส่วน กระนั้นก็ยังดูดีในสายตาคนมอง โดยเฉพาะสาวๆ

“บ้านสวยมากเลยค่ะคุณอิศ” ทีมงานคนหนึ่งเอ่ยบอกเสียงตื่นเต้น

“ขอบคุณมากครับทุกคน ตามสบายเลยนะครับ”

“ไปจ้ะโม เดี๋ยวโมพักที่นี่กับรินแล้วก็พี่อิศ”

“จะดีเหรอริน เดี๋ยวโมไปพักกับทีมงานผู้หญิงที่บ้านหลังโน้นก็ได้”

“พักที่นี่ดีแล้วจ้ะ ไปเลยเร็วๆ” ศริณนารีบรุนหลังไม่เปิดโอกาสให้ปฏิเสธ คนอื่นๆ แยกย้ายกันเอาข้าวของไปเก็บยังบ้านพัก

โมรีทันได้มองสบตากับหนุ่มหน้าเข้มที่มองสบตาแวบหนึ่ง ในดวงตาคมกล้านั้นทำให้เธอหน้าร้อนวูบอย่างอดไม่ได้ ไม่ใช่อายแต่กรุ่นๆ โมโห กับสายตาบางชนิด

บ้านหลังนี้เป็นบ้านไม้สองชั้น ยกพื้นสูงเกือบสามเมตร เพื่อให้ตัวบ้านสามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์ได้เต็มที่ เดินเข้าไปในบ้านห้องแรกเป็นห้องนั่งเล่นซึ่งผนังห้องเป็นประตูกระจกบานสูงที่สามารถเปิดได้รอบด้าน มีระเบียงยื่นออกไปเพื่อนั่งพักผ่อนหย่อนใจและดูดาวเคล้าบรรยากาศเย็นสบายในยามค่ำคืน ด้านหนึ่งเป็นสระว่ายน้ำ ซึ่งเปิดโล่งรอบทิศทาง หันกลับมาดูภายในบ้าน การตกแต่งเน้นโทนสีสบายตา มีเครื่องตกแต่งที่เป็นท้องถิ่นอยู่หลายชิ้นอย่างมีเอกลักษณ์ อุปกรณ์ข้าวของเครื่องใช้สะดวกครบครัน

โมรีมองอย่างตื่นตาตื่นใจ ทิวทัศน์ด้านนอกสวย ภายในบ้านก็สวยไม่แพ้กัน

“ชอบไหมโมบ้านหลังนี้”

“ก็ดีจ้ะ น่าอยู่ดี”

หญิงสาวอยากตอบว่าชอบมาก ถ้าไม่ติดเจ้าของบ้านยืนอยู่ไม่ไกล เพราะขืนเธอตอบไปแบบนั้น เขาจะได้หาเรื่องดูถูกเธออีกปะไร

ศรินนายิ้มกว้าง ผินหน้ากลับไปมองพี่ชายที่ยืนเก๊กหน้าเคร่ง

“บ้านสวยๆ แต่ยังไม่มีคนอยู่ เพราะพี่ชายรินเขารักชีวิตโสดยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด ไปดูห้องนอนกันดีกว่า พี่อิศนอนห้องเดิมใช่ไหมคะ สองห้องที่เหลือรินจองนะ”

“ตามสบาย พาคุณโมรีไปดูห้องพักสิริน เธอจะได้พักผ่อนด้วย”

“จริงสิ ไปจ้ะโม รินจะพาไป ห้องข้างบนก็สวยนะ บ้านนี้มีสามห้องนอนจ้ะ ไม่ต้องกลัวห้องน้ำในตัว ชั้นบนมีสามห้องนอน ชั้นล่างนี้มีห้องนั่งเล่น ห้องทำงานพี่อิศ แล้วก็ห้องครัวด้านหลัง อ้อ แล้วบ้านที่ให้ทีมงานพักก็เป็นแบบเดียวกันนี่แหละ แต่ว่าหลังเล็กกว่านิดหนึ่ง แล้วมีห้องน้ำแค่สองห้อง นี่ห้องของโมนะ”

เสียงบอกกล่าวเล่าแจ้งของน้องสาวดังลงมาถึงข้างล่าง อิศรวัชร์กลอกตามองเพดานราวกับจะให้ทะลุไปถึงคนทั้งสอง ไม่รู้ว่าน้องเขาชอบพออะไรในตัวผู้หญิงคนนี้นัก ดูจะคลั่งไคล้จนเขาชักหวั่นใจเสียแล้วว่า ศริณนามีความเบี่ยงเบนแอบซ่อนอยู่ไหม

แต่ไม่หรอกน่ะ... อาจเป็นเพราะเธอปลื้มโมรีมาก จึงดูแลเอาใจใส่ ไหนจะวัยที่ใกล้เคียงกัน ทำให้สนิทกันอย่างรวดเร็ว

แต่เขาไม่ชอบผู้หญิงคนนี้เลย...

ร่างสูงใหญ่ล่ำสันสมส่วนด้วยมัดกล้ามเนื้อสวยงามเคลื่อนออกไปยืนริมสระว่ายน้ำ มือทั้งสองถูกยกขึ้นมากอดอก ทอดสายตามองทัศนียภาพอันงดงามของเมืองสามหมอกแล้วคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย

แรกเริ่มเดิมทีเขาไม่ได้คิดอะไรมากหลังจากพบเหตุการณ์ที่ผับ แต่ที่เขาไม่ชอบโมรี นั่นก็เพราะนึกถึงเรื่องที่ได้รับรู้มาก่อนหน้างานเดินแบบเครื่องเพชรไม่กี่วัน น้องสาวของเพื่อนคนหนึ่งที่เขารู้จักแทบจะเป็นบ้าตาย เมื่อคนรักที่คบหาดูใจกันมานาน จู่ๆ ก็มาบอกเลิก ก่อนรู้ความจริงจากข่าวว่า ผู้ชายคนนั้นเป็นหนึ่งในผู้ชายที่เสนอตัวเข้าไปให้โมรีเลือกสรร จากความเห็นพ้องต้องกันของผู้ใหญ่สองฝ่าย

เขาไม่รู้หรอกว่า โมรีทำยังไงถึงเขี่ยผู้ชายคนนั้นทิ้งรวดเร็วนัก ก่อนจะเห็นข่าวของเธอกับหนุ่มๆ ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นคนเด่นดังในสังคม แล้วไหนจะคำบอกเล่าของผู้ชายหลายคนในรอบสามเดือนมานี้ แต่ละคนพูดทำนองว่า ผู้หญิงคนนี้ร้อนแรงเรื่องบนเตียงไม่เบาล่ะ

ใครจะชอบเจ้าหล่อนเขาไม่รู้ แต่เขานี่แหละที่จะไม่หลงไปกับมารยาของผู้หญิงคนนี้เด็ดขาด อิศรวัชร์มองไปยังชั้นสองของบ้านด้วยสายตาคมกล้าอย่างมุ่งมาด ไม่ชอบทั้งที่ร่างกายรุ่มร้อนต้องการก็เหอะ

ขณะที่ศริณนาพานางแบบสาวคนสวยขึ้นมาดูห้องพัก

“เห็นวิวชัดมากเลย แบบนี้กลางคืนนอนอยู่บนเตียงก็เห็นดาวนะเนี่ย”

โมรีบอกเสียงตื่นเต้น ด้านหนึ่งของห้องเป็นประตูกระจกรอบด้าน สามารถมองเห็นนอกตัวบ้านได้ชัดเจนและเพราะบ้านหลังนี้ตั้งอยู่บนเนินสูงของเขา ท้องฟ้าที่เห็นเบื้องหน้าจึงเหมือนอยู่ต่ำมาก ก้อนเมฆและไอหมอกจรดยอดเขา มองแล้วคิดว่าถ้าเดินไปตรงนั้นจะสามารถจับก้อนเมฆได้เลยทีเดียว

“กลางคืนสวยมากนะโม ไม่เชื่อรอดูคืนนี้ โมพักห้องนี้นะ รินอยู่ห้องติดกันนี่แหละ ส่วนอีกห้องเป็นห้องใหญ่ของพี่อิศเขาจ้ะ ตอนนี้ก็นอนพักไปก่อนแล้วกัน ถึงเวลาอาหารตอนเย็นจะมีคนมาเรียก”

“ขอบใจนะริน”

“ไม่เป็นไรจ้ะ รินขอไปพักก่อน เดินทางไกลๆ แบบนี้มันล้าชะมัด นี่ดีนะว่านั่งเครื่องมาถ้านั่งรถยนต์มามีหวังลุกไม่ขึ้นแน่ๆ”

เจ้าของห้องเสื้อสาวบอกยิ้มๆ แล้วออกจากห้องไป

โมรีนำเสื้อผ้าไปเก็บไว้ในตู้ เห็นเสื้อผ้าแล้วก็คิดถึงเจ้าของบ้านหนุ่ม แต่ละชุดที่เตรียมมาเป็นชุดใหม่ทั้งหมด เพื่อนรักทั้งสองดูจะคาดหวังมากว่าเธอจะเจออิศรวัชร์ แล้วก็ได้เจอจริงๆ ดูแล้วเขาไม่ค่อยต้อนรับเธอเท่าไหร่ ถ้าเป็นไปได้ คงอยากไล่ตะเพิดเลยมั้ง

“ช่วยไม่ได้”