الفصل الثالث

3384 Words

بدأ يوم جديد على ابطالنا دخلت اشعه الشمس غرفه نور و بدأت تفيق من نومها حتى قامت من على السرير ودخلت الى الحمام الخاص بهاا كى تاخذ شاور لتصبح نشيطه وخرجت لبست اسدال وصلت فريضتها ولبست فستان بلون اللافندر طويل وعليه حزام اسود عريض وطرحه سوده فى نفس لون الفستان كانت شيك بمعنى الكلمه وحضرت نفسها عشان تنزل للجامعه خرجت من الاوضه لاقيت صوت نادين عالى وهى بتتخانق مع بدر. نادين: طلع يابدر الشوكلاته بدال مخليك متجرح من كل حته بدر وهو بيجرى بعيد عنها: يابنتى انتى مجنونه قولتلك مكلتهاش يعنى هكدب عليكي نادين: لا انا حسي الصحفي بيقول انو انت ومش هسيبك غير لما تعترف (ويقولك الاخوات مفيش بينهم فلوس قال) نور: صلو على النبي ياجماعه كده فى ايه بدر:اختك المجنونه كانت سايبه شوكلاته ب١٠جنيه فى التلاجه صاحيت ملقتهاش متهمانى فى اكلها ..نور افتكرت نفسها لما جاعت بليل وقامت فتحت التلاجه واكلت الشوكلاته... نور بقلق:اهدى بس يانونه مش ممكن تكونى اكلتيها ونسيتى نادين:لا يانور انا فاكره كويس اوووى انى مكلتهاش ومش هسيبو كمال صحى على صوتهم:فى ايه يا ولاد بتزعقو كده ليه نادين:شوفت يا بابا ينفع احط الشوكلاته بتاعتى فى التلاجه بليل اصحى الاقيها اتاكلت ليه هو انا حاطها فى محطة مترو ولا فى الشارع امل وهى واقفه فى المطبخ:ماخلاص بقاا تعالى خدى العشره الجنيه حقها منى واخلصي بقاا واسكتى ومتوجعيش دماغ ابوكى نادين بحنيه:انا مش بعمل كده عشان الفلوس والله انا بس عايزه اعرف مين عملها بس خلاص بدال فيها فلوس تمام انا هسكت واريحكم كمال بضحك: اه ماحنا عارفين انك مش بتعملى كده عشان تمن الشوكلاته نور: طيب بما ان المشكله اتحلت انا هنزل الجامعه بقاا عشان اتاخرت واه صحيح عشان بردو يبقاا مظلمناش بدر على فكرة يا نادين انا اللى اكلت الشوكلاته .. قالت جملتها وطلعت تجرى وخرجت من البيت وكلو قعد يضحك عليها وعلى تصرفها الطفولى اما الباقى قعدو فطرو وبدر راح المستشفى وكمال راح شغلو ونادين راحت الكليه بتاعتها وامل كانت بتشوف البيت محتاج ايه اما بقاا فى فيلا حسين الشرقاوى الساعه ٨صباحا دخل عز على مالك وهو نايم وحب يخضو... عز بمكر وبصوت عالى: مااااالك اصحى بسرعه مالك بفزغ: ايه فى ايه البيت بيولع ستك ماتت تانى ولا ايه عز هيموت على نفسو من الضحك: لا مفيش حبيت اقولك صباح الخير قبل مانزل الشغل مالك بصدمه: نعم ياخويا عز: اه والله هو ده كل الحوار مالك وهو بيحدف عليه المخده: ولااا غور ياض عبو خلفتك ياشيخ امشي من هنا شوف انت رايح فين عز بدلع: بقاا كده طيب طلقنى لو مش عجبك طلقنى مالك: ونبي لو كانت جابت دكر بط كان نفعنا اكتر منك عز: اخص عليك اخص كده تقول على بابي كده بهير يقول لبهبورى ايه مالك: بهير يقول لبهبورى اطلع بره ياكلب وقام مالك يجرى وراه لحد ما خرج من الاوضه وعز سابو وراح شغلو ومالك دخل خد شاور سريع وصلى فريضتو ولبس قميص ابيض وفتح اخر زرار فيه وسرح شعرو ولبس بنطلون اسود على ساعه سوده ماركه وكوتش اخر شياكه عليه وكان قمر اخر حاجه بصراحه ونزل عشان يروح شغلو... نجلاء:صباح الخير يا حبيبي مالك:صباح الخير ياماما امال بابا فين نجلاء:صحي لبس وفطر ومشي عشان قال في اجتماع بينو وبين دكتور ياسر مالك:اه دكتور ياسر انا مش عارف ليه مش بطمن للراجل ده لله فى لله كده نجلاء:والله يابنى مش لوحدك بس نعمل ايه ابوك بيحبو مالك:يلا بدال بعيد عننا يبقاا خلاص يلا سلام بقاا انا رايح المستشفى نجلاء:ايه مش هتفطر قبل ما تنزل الشغل مالك:لا هفطر فى المستشفى مع بدر صحبي وبعدين كفايه اللى عملو فيا سي عز باشا ده سد نفسى عن الاكل لمدة شهر بحالو ده خلانى قطعت الخلف ياماما نجلاء بضحك: معلش ياحبيبي اخوك هنوديه فين يعنى مالك مبتسم: عشان خاطرك بس ياماما هستحملو وعشان ميلبسنيش قضيه يضيع فيها عمرى كله نجلاء: عندك حق خدو على قد عقلو بقاا مالك: يلا بقاا سلام عشان متاخرش اكتر من كده نجلاء: ربنا يوفقك يارب ويسهلك طريقك .. ذهب مالك وركب عربيتو وراح المستشفى اول مدخل البنات تنحت من شدة جمالو وشيكتو وهو مكنش مركز مع اي واحده وهو ماشي قابل دكتور ياسر فى الممر بتاع المستشفى.. ياسر: اهلا بالدكتور اللى شغال معانا وبنشوفو بالصدفه (استووووب مين ياسر ده ده دكتور جراح صاحب ابو مالك وهو بيكون ابو شيرين ولكن سمعتو مش حلوه ومالك مش بيحبو لان في حاجه غلط فى شغلو بس محدش قادر يعرف ايه هى الحاجه دى...) مالك بابتسامه بارده: ازيك يا اونكل ياسر: الحمدلله انت عامل ايه مع المجانين بتوعك مالك بعصبيه: حضرتك متقولش كده على المرضا بتوعى لان عمر ماكان المرض النفسي جنون ياسر بخوف من غضب مالك عليه: انت صح انا بس كونت بهزر معاك مالك: تمام متهزرش معايا بالكلام ده تانى عن اذن حضرتك انا رايح مكتبي وتركو مالك وقفنا قبل ما ياسر يتكلم بحرف واحد وذهب الى مكتب بدر.... مالك: اطلبلى قهوه بسرعه بدر: ايه ياعم ده هو ده اللى صباح الخير ولا عامل ايه مالك: معلش يابدر دماغى مصدعه جامد بدر : لا الف سلامه عليك ثوانى نطلب اكل ونطلب حاجه نشربها بعد كده مالك: ماشي ...فى مكان اخر فى كليه هندسه نور كانت واقفه مع رحمه ومعاها صحابها من الدفعه شباب واقفين معاها وبيهزرو وبيضحكو مع بعض وكان احمد واقف بعيد هيموت من الغيظ مع زميلو معتصم... معت**:خلاص يابنى كفايه بص عليها الجامعه كلها بدات تلاحظ ده احمد:مش فارق معايا حد انا اللى فارق معايا بس هى ازاى تقف تهزر كده معاهم دى مش بتتكلم معايا زاى مابتتكلم معاهم كده انا لازم اشوف ليها حل معت**: هتعمل ايه يعنى هتتجوزها غصبن عنها احمد بابتسامه شيطانيه: تصدق فكره مش وحشه .. وترك احمد معت** وذهب قبل ان يتكلم بكلمه واحده واتجه نحو نور وشدها من ايديها ودخل بيها فى مدرج فاضى مكانش فيه حد خالص وقفل الباب وراه نور بغضب: انت ايه اللى انت عملتو ده ازاى تجرنى وراك كده زاى البهيمه ودخلني مدرج وتقفل الباب كمان انت حيوان صح احمد قرب منها جامد لدرجة ان انفاسهم كانت تتقابل احمد: نور تتجوزينى نور بعصبيه: انت ع**ط هو انت مش بتفهم ليه انى مش بحبك وبكرهك يا اخى بكرهك احمد: حتى لو بتكرهينى انتى ملكى ملكى انا وبس اذا كان برضاكى او غصبن عنك ... فى الوقت ده قمر صاحبة نور فتحت باب المدرج عليهم وكان معاها باقى الشله اللى كانت وقفه معاها... نور بكل قوتها رفعت اديها واديتو قلم على وشو وكلمتو بنبرة تحذير نور: ده جزاء اللى يتجراء ويعدى حدودو معايا اوعه يااحمد بعد كده تفكر بس تفكر انك تظهر قدامى ولو حتى صدفه انت فاهم وتركتو نور ومشيت و احمد كان واقف فى قمه الصدمه مكانش متوقع رد الفعل ده منها لحد ما فاق على صوت معت** صحبو.... معت**: احمد فووووق يا احمد فووووق احمد بغضب: هى راحت فين معت**: مشيت بره مع صحابها يابنى قولتلك بلاش مسمعتش الكلام احمد: بنت **** فكره نفسها هتعدى منها بسهوله وربنا لوريها مين هو احمد العلالى وهيعمل فيها ايه طلع احمد الفون بتاعو وضغط على بعض الارقام وبدأ يتكلم فى الفون مع حد قدام معتصم..... احمد: ايوه يابنى.....اه فضيلى مصنع ٦ اكتوبر انهارده من الخرده اللى فيه....اه على الساعه ٢كده يكون كلو تمام.....تمام واعملى اللى هقولك عليه بالحرف الواحد .............حتى أنهى احمد مكالمتو وتواعد لنور بالانتقام منها على هذا الكف الذى اخذهو منها .... كانت نور واقفه مع شلتها وكانو بيحاولو يهدوها لانها كانت متعصبه جدآ من اللى عملو احمد لحد ما خلصت كل المحاضرات اللى عليها وخلاص هتروح والساعه كانت لسه٣وهى خارجه هى وقمر من بابا الجامعه.... قمر: لا بس طلعتى جامده يابت يا نور ادتيلو كف مش هينساه طول عمرو نور: امال اسيبو يعدى حدودو كده معايا وعادى قمر: لا انا محتاجه اخد منك شويه شجاعه لحسن انا بت**ف ومش بعرف اخد حقى نور: اشطاا تعالى اد*كى كورس فالشجاعه وهعملك عرض ياستى على السعر قمر: لا بنت اصول اووى .... حتى تقف امامهم عربيه كبيره ينزل منها رجال احجامهم كبيره جدا اخذو نور من امام باب الجامعه وقمر حاولت انقاذها ولكنها لم تستطع.. حتى انها لم تجد لوحة ارقام للسياره ومازالت واقفه لدقائق تستوعب ما حدث حتى بدات تتحرك وقررت ان تذهب الى بيت نور لتخبر ولدتها و والدها بما حدث حتى وصلت الى المنزل وفتحت لها امل..... امل باستغراب: ايه ده قمر انتى لوحدك ولا ايه امال فين نور قمر وهى تبكى: نووور.. نوور..نور اتخ*فت ياطنط امل بفزع: ايه انتى بتقولى ايه مين اللى اتخ*فت ازاى وامتا وانتى كونتى فين قمر ودموعها لا تتوقف: انا هحكيلك كل حاجه ياطنط ... ودخلت قمر وحكت كل حاجه لولدت نور بدموع شديده لا تتوقف واتصلت امل بكمال ونادين وبدر حتى يساعدوها فى التفكير وكيف يمكن انقاذ نور امل اتصلت ببدر لتخبره بما حدث... بدر وكان جالسآ مع مالك فى مكتبه رد على المكالمه الاتيه من امل: الو ياماما...... فى ايه... طب اهدى طيب انا جاى حالا... يلا سلام سلام وقام بسرعه ليذهب الى المنزل ولكن يوقفه مالك.. مالك:فى ايه يابنى مالك بدر: مش عارف مقدرتش افهم من ماما اووى بس اظاهر كده نور حصلها حاجه مالك وقد شعر بقلق لاول مره على احد: طب ان شاء الله خير اهدى بس ويلا نروح بالعربيه بتاعتى اسرع بدر: طيب يلا بسرعه .. ذهبو بالسياره حتى دخلو المنزل وحكت امل كل الحكايه لبدر و مالك..... مالك: انا من راي اننا نروح لعز اخويا القسم وهو يعمل تحرياتو وان شاء الله هيلاقيها بدر: حلو اكيد هو هيقدر يلاقيها نادين: انا هاجى معاكو مش هعرف اقعد فى البيت كده على اعصابي مالك: تمام يلا معانا وانتى يا انسه بعد اذنك هنحتاجك معانا عشان لو عوزنا نعرف حاجه هناك قمر: تمام موافقه حتى لو هقعد هناك طول اليوم المهم نور ترجع بدر: ان شاء الله هترجع بابا ماما لازم حضرتكم تقعدو فى البيت عشان لو اتصلو ولا حاجه تمام كمال: تمام يابنى يبقااا طمنى بالتليفون اول باول الله يكرمك بدر: حاضر يابابا مالك: مش يلا بقااا يا جماعه كل متحركنا اسرع كل ما كان افضل ردو جميعاً: يلا وذهبو جميعاً للقسم وتركو كمال وامل فى المنزل لوحدهم... فى مكان اخر فى مصنع مهجور فى ٦ اكتوبر كانت توجد نور مربوطه فى احد عمدان المصنع كانت تصرخ وتستنجد باحد حتى ينقذها من هذا الموقف حتى دخل عليها...... ...:مش ناويه تسكتى بقاا وتصدقي ان مفيش حد هيقدر يلحقك منى نور بصدمه:احمد....انت ليه جايبنى هنا احمد:هو انا مش قولتلك هتجوزك بمزاجك او غصبن عنك وانتى مصدقتنيش نور:احمد متخرفش انا استحاله اتجوزك انت سمعني استحاله اتجوزك احمد:ورينى ازاى طيب اد*كى متربطه قدامى اهو ومحدش هينجدك منى نور بصوت عالى:انت حيوان حيوووان انا مشوفتش حد زيك ولا هشوف انا بكرهك يااحمد بكرهك من كل قلبي احمد وهو بيشدها من الطرحه حتى وقعت من على رأسها وظهر شعرها الحرير حتى بدء احمد فى تمشيت بعض اصابعه فى شعرها... احمد بحب:معقوله معقوله كل ده هيبقااا ملكى انا بس كمان ساعه نور بجنون:انت تبقاا بتحلم انا عندى اموت ولا واحد حقير زيك يلمسنى احمد: طب مانتى قدامى اهو ومحدش هيمنعنى بس معلش الحلال حلو بردو.... حتى قاطع كلامه صوت رنت الفون بتاعو وكان المتصل معتصم... احمد: الو ايه يامعتصم معت**: ايه ياحمد فينك يابنى انت عرفت ان نور اتخ*فت من قدام باب الجامعه احمد: اه عرفت معت**: عرفت منين اوعه يكون اللى فى بالى احمد: اهو عرفت وخلاص يا معت** انت هتحقق م... حتى يقاطع كلامو صوت نور وهى تصرخ وتطلب النجده وسمع صوتها معتصم معت**: احمد انت خ*فت نور يا مجنون احمد بعصبيه: ايوه ارتاحت بقاا وحسك عينك تقول لحد لاحسن عمرك فى لحظه يروح وانت عرفنى كويس مش بيهمنى حد معت**: لا ياعم برحتك انا مالى تولعو ببعض سلام احمد: احسن سلام واغلق كل واحد فيهم الخط وبدء معت** بربط الاحداث ببعض حتى افتكر مكالمة احمد عن مصنع ٦ اكتوبر وفهم ان ممكن يكون احمد مخبي نور هناك وقرر معت** انو يروح يقول لاهل نور على مكانها لانو مش عايز ليها الشر راح وسأل احد اصدقاء نور عن عنوان بيتها وعرفو وراح وخبط على الباب وفتحلو كمال... معت**: سلام عليكم حضرتك والد الانسه نور كمال بحزن: اه انا انت مين معت**:حضرتك انا عارف بنت حضرتك فين كمال بلهفه:طب اتفضل ادخل بسرعه دخل معت** وقال كل اللى يعرفو عن احمد وكل الحكايه... كمال:يابن ال**** وحيات بنتى لعرفو ازاى يعمل كده معاها يلا بينا على المصنع بسرعه امل:يلا بس قبل ما نروح اتصل بالولاد وقولهم يقولو لظابط عز يحصلنا على هناك كمال: حاضر هرن عليهم اهو فى مكتب الظابط عز دخل عليه مالك وبدر وقمر ونادين عز:ايه ده فى ايه بدر:اختى اتخ*فت حضرتك ومش عرفين مين خ*فها نادين:انا عندى فكره اكيد اختى لسه مش قفله الGpsتقدرو حضرتكم تتابعو موقعها وتوصللها عز:اكيد يا انسه هيكون قفل الفون بتاعها او **رو حتى اكيد يعنى مش هتعدى عليه حاجه زاى دى مالك: ممكن تهدو شويه بس خلينا نفكر بال*قل شويه ونشوف هنعمل ايه وانتى يا انسه احكى لاخويا كل اللى حصل عشان يبقاا فاهم الحكايه قمر:تمام بص........ حكت قمر كل الحكايه بانهيار ودموع شديد حتى استغرب بدر كيف لفتاة مثلها ان تخاف على اختو بهذا الشكل والى هذه الدرجه تحبها ولكن اعجب باحترامها وشكل لبسها المحترم وبعد ان انهت قمر كلامها كان ال**ت هو المسيطر على المكان حتى قاطع تفكرهم صوت فون بدر وكان المتصل كمال..... بدر:الو يابابا....ايه طب الحمدلله.....لالا احنا هنكون هناك باقصي سرعه....طيب نتقابل هناك...سلام بدر بفرحه:ياشباب نور فى مصنع فى ٦ اكتوبر هات ورقه وقلم يا عز اكتبلك عنوانو ويلا بينا على هناك بابا وماما هيروحو على هناك مالك بفرحه:طب احنا مستنين ايه يلا بينا اعطى بدر العنوان لعز وحضر القوات للحمله على المصنع وذهبو جميعاً الى مكان المصنع ولكن كمال وامل ومعت** كانو اسرع منهم حتى وصلو اولا الى مكان المصنع وكان خالي من الحراس فدخلو بسهوله واول ما دخلو ونور شافتهم... نور:بابا ماما كمال وامل وهما بيجرو عليها:نوور نور بدموع:شوفت يا بابا حصلى ايه كمال وهو بيفكها:متخفيش يا حبيبت بابا انا جانبك ومحدش هيقدر يعملك حاجه حتى جاء صوت من خلفه.... احمد:ايه ده مش تقولى ان فيه ضيوف هنا يا حبيبتى لفو كلهم على مص*ر الصوت.... كمال:حبيبتك فى عينك احمد:انا مش هرد عليك دلوقت بس ايه ده صديق العمر معاكم مكونتش اتوقع ده منك ياصحبي معت**:كونت لازم اوقفك عند حدك يا صحبي لان كتير اللى انت بتعملو ده يا احمد ولازم تعقل بقاا كمال:بقولك ايه انا هاخد بنتى برضاك او غصبن عنك سمعنى احمد:تؤتؤتؤتؤ عشان اللى هيتحرك من هنا خطوه واحده مصيرو هيبقااا رصاصه من المسدس ده وطلع احمد مسدس من ورا ضهرو و وجه اتجاه كمال... كمال بتحدى وهو يتجه اتجاه احمد ونور مستخبيه خلف امل وخايفه على والدها ومعت** واقف مش عارف يعمل ايه..... كمال: لو راجل ورينى اخرك ايه وبدات بينهم معركه شديده حتى فتح عز باب المصنع ودخل هو وقوته حتى اطلقت رصاصه اوقفت الكل مصدوم لما شافو الرصاصه خرجت من مسدس احمد ودخلت جسم كمال وقع كمال قدامهم غرقان فى دامو.... نور ونادين فى صوت واحد:بااااابااااا عز: اثبت مكانك يا احمد ارمى السلاح وحط ايدك ورا رأسك احمد من الصدمه مقدرش يعمل اي حاجه كان ثابت وفى عالم تانى لانو مكانش عايز يقتلو وبدر وامل ونادين ونور راحو ناحية كمال اللى غرق فى دمو بدر بزعيق وشلال دموع لا يتوقف:حد يطلب الاسعاف بسرعه امل بدموع:كمال لا متسبنيش احنا اتفقنا دايما نكون مع بعض صح نور بانهيار:بابا قوم يابابا انا انا اسفه انا معرفش ان هيحصلك كده بسببي انا اسفه قوم ونبي يابابا نادين بدموع:قوم يابابا يلا متقلقناش عليك ونبي قوم يلا مش انت وعدتنى انك هتفضل جانبي لحد ما انجح فى شغلى ومستقبلى صح طب يلا قوم بقااا قمر جريت على نور خدتها فى حضنها حتى تهديها قليلا وعز دخل بالقوات وخلاهم قبضو على احمد وخدو على البو** وخدو كمان معت** عشان يبقاا شاهد على جريمه احمد مالك طلب الاسعاف لكمال وجات باقصي سرعه وراحو كلهم لمستشفى حسين الشرقاوى ودخلو كمال غرفة العمليات وكلهم كانو مستنينو قدام غرفة العمليات دموعهم لا تتوقف مالك كان يقف جانب بدر ونادين فى حضن امل ونور فى حضن قمر ولكن لم يستطيع مالك ان ينزل عينه من على نور وقلبو كان بيتقاطع عليها اووى وكان خايف عليها لدرجه كبيره ولا يعلم سبب هذا الشعور.... مالك:استهدى بالله يا بدر ان شاء الله هيقوم بالسلامه ولازم تبقااا اقوى من كده عشان اخواتك ومامتك مينفعش تبقا كده بدر بدموع:مش قادر يامالك مش قادر انا مش عارف ايه ممكن يحصلى لو جرالو حاجه مالك:لا ان شاء الله مش هيحصل حاجه ادعيلو احسن من العياط ده ياحبيبي قمر: اهدى شويه يانور هتموتى كده حرام عليكى نفسك نور: انا استحاله اسامح نفسي لو حصلو حاجه ياقمر مش هسامح نفسي ابدا قمر: حبيبتى وانتى مالك بس ده قضاء ربنا ونفذ ان شاء الله هيقوم بالسلامه من العمليه نور بانهيار: يارب ياااااارب نادين: بابا هيقوم بالسلامه صح ياماما هيقوم بالسلامه صح امل: ان شاء الله ياحبيبتى ادعيلو باذن الله يقوم لينا بالسلامه حتى قاطع كلامهم خروج الدكتور من غرفه العمليات واول ما خرج اتلمو عليه كلهم عشان يعرفو ايه اخبار كمال ولكن كان باين على الدكتور اثار الزعل وهو بيقولهم.... الدكتور: احنا عملنا اللى قدرنا عليه بس للاسف الحاله كانت جايه متاخر اووى انا اسف بس... البقاء لله شدو حيلكم... عن اذنكم .... اول ما سمعو الخبر امل وقعت من طولها نادين وبدر جريو عليها ونور وقفت مكانها مش قادره تتحرك نزلت على ركبتها وبدات فى الانهيار مالك طلب من الممرضه تاخد امل ولدت نور ويحطوها فى غرفه خاصه ويعملولها اللازم بس مالك مقدرش يمسك نفسو وراح قعد على ركبتو قدام نور وحاول يهديها شويه... مالك: نور.. نور بصيلى.. بصيلى وحدى الله كده وادعيلو بالرحمه مينفعش اللى انتى بتعمليه ده نور بانهيار: بابا مات بسببي وماما كمان... مالك: لا ان شاء الله مامتك مش هيحصلها حاجه ممكن تهدى عشان خاطر بدر وحيات باباكى لتهدى شويه وعندما رأت دموع مالك تنزل من عيونه بدات تستوعب وتتمالك نفسها قليلا وبدات تذكر الله وقامت من مكانها وذهبت اتجاه بدر ونادين وحضنو بعضهم ودموعهم لا تتوقف ولكن مالك ذهب بعيداً عنهم حين رن هاتفه وذهب ليرد على عز.. مالك وهو يمسح دموعو: الو ياعز عز: ايه الاخبار عندك يامالك مالك ولم يستطع ان يمتلك نفسه وبدء بالبكاء: والد نور تعيش انت مقدرناش نلحقو ياعز عز: لا إله إلا الله البقاء لله طب امسك نفسك كده عشان بدر وحاول تهديهم شويه ربنا يعينهم يارب ومتشلش هم الحيوان اللى عندى ده انا هعرف اتصرف معاه مالك: تمام انا هقفل دلوقت واروح اقف جانبهم شويه عز: ماشي.. سلام مالك: سلام ذهب مالك اليهم وبعد ان استوعب ان كل هذه الفتره نور كانت تقف ب*عرها وهى لا تشعر بذاتها اوقف احدى الممرضات واخبرها ان تحضر له طرحه من الزى الرسمى للمستشفى حتى تغطي بيها شعرها وفعلا ذهبت وعادت بطرحه وذهب بها اتجاه قمر ليعطيها الطرحه لانو محبش يحرج نور...... مالك: انسه قمر قمر: نعم مالك: ممكن تاخدى الطرحه دى وتديها لنور عشان شعرها باين وهى محجبه واكيد هى مش حاسه بنفسها دلوقتى قمر بعد ملاحظة ان نور فعلا واقفه ب*عرها ومش حاسه خدت الطرحه وشكرت مالك على شهمتو وموقفو ده وراحت بيها لنور خالتها تلبسها مالك حس براحه شديده بعد ما شافها لبسه الطرحه لانو محبش حد يشوف شعرها وتاخد ذنب اكتر من كده وكان قاعد سرحان فيها ونفسو ياخدها فى حضنو ويهديها شويه بس مش قادر لانو عارف انو مينفعش وفى نفس الوقت كان فى حرب شغاله بين عقلو وقلبو... عقل مالك: اكيد هى بس صعبانه عليك مش اكتر قلبو: لا طبعا صعبانه عليه ايه ياغ*ي مانت ياما بيعدي عليك مواقف كده مع العيانين بتوعك ليه مش بيصعبو عليك لا ده احساس مختلف اول مره تحس بيه عقلو: ونبي لتسكت انت عشان انت ورا كل مصيبه بخيبتك دى قلبو: هو انت مش قولت انك مش هتتجوز غير اللى اختارها انا وانا اهو بقولك اختارت دى عقلو: نعم ياخويا انت وقعت ولا ايه لا احنا قولنا مش هنحب وبعدين انت هتحبها ازاى وانت مشوفتهاش غير مره قلبو: الحب مش محتاج عمر الحب بيجي فى لحظه واحده بدال انا لقيت كل مواصفات فتاة احلامى فيها خلاص غير كده ضحكتها وضحكت عنيها اللى اصبحت مدمنهم وبقيت حاسس انهم حبسونى بسحرهم.... حتى قاطع تفكيرو صوت شيرين اللى جايه من وراه شيرين: انت يابنى عامله انادى عليك بقالى ساعه ايه فينك مالك: هااا لا ولا حاجه انا اهو شيرين: طيب يلا نخرج شويه انا روحت لمكتبك لقيتك مش هناك وبصراحه كده انا زهقانه وعايزه اخرج مالك: طب متخرجى هو انا مسكك هو انتى ليه دايما بتتعاملى معايا على اساس اننا مرتبطين واحنا مفيش بينا اى حاجه اصلا شيرين: تصدق انى غلطانه عشان جيت واتكلمت معاك اصلا مالك سخريه: ايه ده يا ما شاء الله انتى طلع عندك كرامه شيرين:مش هرد عليك عشان انت تلاقي اعصابك مش على بعضها انا هعذرك دلوقتى يلا باى واكلمك بليل مالك فى عقلو:اقسم بالله اللى فيه داء استحاله يتعافى منه بعد ذهاب شيرين اخد مالك نفس عميق وذهب اتجاه بدر ليتحدث معه قليلا وكانت تراقبه نور لانها كانت تشك فى علاقة شيرين بمالك من اول مره شافتهم فيها مع بعض ولكن تاكدت عندما شاهدتها هذه المره وظنت انهم مخطوبين او مرتبطين وزعلت عندما فكرت فى ذلك لانها كانت ترا ان مالك شخص محترم لا تليق بيه شخصيه غير محترمه مثل شيرين ولكن السبب الرئيسى هو الغيرة ياساده ولكن كبرياء شخصيتها يمنعها من الاعتراف بذلك.... مالك:بدر روح خد اخواتك وروحو غيرو هدومكو ولو عندك قرايب قولهم عقبال ما اخلص اجراءات الدفنه تمام بدر:تمام احنا كده كده معندناش قرايب هنغير ونيجى معلش بقاا هتعبك معانا مالك:انت اهبل ياض انت اخويا عيب عليك تقول كده حضنو مالك وطبطب عليه ولكن قاطع ذلك الجووو الدرامى خروج الممرضه من الغرفة الخاصه لولدت نور حتى تخبرهم بي..........

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more