هى تختلف

الفصل الثانى

في مدينه من ارقى مدن القاهرة يعيش شاب وسيم عنده ٢٨ سنه يتميز بالجسم الرياضي والعضلات وبشره بيضاء وعيون رمادي وشعر اسود كثيف يعيش مالك فى فيلا حسين بيه الشرقاوى ابو مالك يستيقظ مالك على ضوء الشمس عندما فتحت الشبابيك بغرفته........

مالك بنعاس: ياماما اقفلى الستارة عايز انام

نجلاء مامت مالك: قوم بقاا كفايه نوم هتتاخر على المستشفى

مالك وبداء يفيق: هى الساعه كام

نجلاء: ٨ونص يلا بقااا

مالك بستسلام: حاضر ياست الكل هقوم اخد شاور عقبال ما داده فتحيه تخلص الفطار

نجلاء: تمام اكون انا صحيت ابوك وعز باشا من النوم

.. تركته وخرجت وهو قام خد شاور ولبس تيشرت اسود مكتوب عليه باللون الابيض على بنطلون اسود ولبس ساعه ماركه وسرح شعرو ونزل كان اخر شياكه بجد بينما امو راحت تصحي عز اخو مالك الصغير.....

نجلاء: ولااا ولاااا ياعز ياض قوم يلا الساعه داخله على ٩الا تلت وهتتاخر على الشغل كده

عز: انا مش عارف هو انتى ياست انتى لاقيتني فى الشارع وانا صغير

نجلاء بضحك: ليه بتقول كده

عز: يعنى مش عارف انام ساعه فى بيتنا انام فين فى الشارع عشان ترتاحي اه مانا مش مالك عشان تقعدي تقولى حبيبي وروحي والجو ده مع اني انا اخر العنقود مش هو

نجلاء : اهو طولت ل**نك دى اللي جايبك ورا قوم قوم يلا خد شاور وتعال عشان تفطر يلا قبل متروح القسم

عز: حاضر

استوووووب كده مين عز ده

(عز بيكون اخو مالك الصغير عنده ٢٦سنه متخرج من كليه الشرطه وهو ايضا لا ينقص وسامه عن اخوه الاكبر ويتميز بخفه الدم والهزار الدائم بس وقت الجد اخفى من قدامو??.....)

جه وقت الفطار وكلو اتجمع على السفرة.....

عز ومالك:صباح الخير يابابا

حسين ابوهم.:صباح النور يا ولاد يلا اقعدو عشان تلحقو تفطر مالك: صباح الخير على ست الكل اللوزه اللى منوره بيتنا وصباح الخير يا داده

نجلاء: صباح الفل والهنا عليك يا حبيب ماما انت

عز: ايه ومفيش للغلبان اللى زاى اى حاجه

نجلاء: لا طبعا ودى تيجى صباح الفل يا قلبي انت هو فى غيرك في القلب

عز: حبيبت قلبي انتى والله خدى بوسه.. وقام وباس رسها

حسين: اه هو كلو لماما كده مفيش بابا خالص

عز ومالك: لا ازاى وقامو باسو راسو

... وبعد انتهاء الفطار

عز: انا رايح القسم بقاا حد عايز حاجه

نجلاء: سلامتك ياحبيبي

حسين: يلا يا مالك عشان نلحق احنا كمان نروح المستشفي

مالك:حاضر يابابا

(استوووب حسين ده عندو مستشفي ورثها عن ابوه وهو دكتور جراحه شاطر جدا وكان نفسو مالك يبقاا زايو بس مالك بيحب الطب النفسي وحقق حلمو وشغال فى المجال النفسي معاه فى المستشفي)

وذهب كل منهم الى عمله بعربيتهم الفخمه....

فى مكان اخر فى حى من احياء القاهره تستيقظ نور على صوت المنبه الخاص به على الساعه ٧صباحا وتستيقظ بنشاط وتاخذ شاور وتصلى فريضتها ثم تخرج لتفطر مع اسرتها....(نور فتاة في سن ٢٣ فى كليه هندسه قسم د*كور وهى فتاه جميله جدا بعيونها العسلي وبشرتها القمحاويه ومازاد جمالها هو حجابها ولديها اخين بدر وهو الاكبر ونادين وهى الاصغر وسوف نتعرف عليهم فى احداث الروايه ومامتها اسمها امل وباباها اسمو كمال)نرجع تانى للروايه

نور مبتسمه:صباح الخير ياماما

امل:صباح النور يا نور حياتي اقعد افطري يلا قبل ما تروحي الجامعه

نور:حاضر يا ماما بس هو بابا فين

امل:نزل الشغل بدري انهارده عندو اجتماع

نور:تمام امال فين المجانين اللي فى البيت

امل:بدر اخوكى نزل راح المستشفي عندو عمليه انهارده ونادين عندها محاضرة بدري فطرو بسرعه ونزلو هما الاتنين سوى

نور: اوك انا هنزل انا كمان الحق المحاضرات بتاعتي يلا عايزه حاجه

امل: عايزه سلامتك يا حبيبتي

... نزلت نور وراحت جامعتها واول مدخلت الكليه شافت اااااا احمد جاى عليها....

احمد: نور عامله ايه وحشتينى

نور فى عقلها: يادى النيله ده جايه ليه دى الساعه دى

نور: الحمدلله يااحمد وبعدين ايه وحشتينى دى هو احنا هنعيدو تاني

(استوووووب مين احمد ده ده زميل نور فى الجامعه وبيحبها بجنون حرفيا وهى رفضتو ومش بتحبو هو شاب وسيم جدا وابن ناس اغنياء جدا قمر قمرين يعني ..) نرجع بقااا للروايه

احمد: يانور والله انا بحبك هو انتى ليه مش مصدقه ده

نور:احمد انا مش هقول تانى لو رجعت وفتحت الموضوع ده تانى هتخسرني كصديقه كمان

احمد:لالالا خلاص اللي انتى شايفه صديقه ماشي خلاص صديقه

نور:ايوآ كده..... ليقاطعها دخول قمر....

قمر:كلبه البحر اللي مش بتسال عليا ولازم تنزل الجامعه عشان اشوفها

(استووووب مين قمر دى دى زميله نور الوحيدة والمقربه ليها فى الجامعه وهى بنت مرحه جدا ومحترمه جدا كمان وتمتلك جمال لا يقل عن نور وهى ايضا محجبه مثل نور) نرجع للروايه بقااا..

نور:ايه يا فرس البحر انتى ايه الدخله دى مفيش حضن ولاحاجه كده على الماشي

قمر: وحشانى موت والله بقالي فتره محدش زهقني وحشني تهزيقك ده اووى....لاحظت قمر وجود احمد سلمت عليه ببردو شديد فاهى ايضا تكره مثل نور لانه مغرور

نور: طب يلا احنا على المحاضرات بقااا

.... فى مستشفي حسين الشرقاوى...

كان يجلس ينهى بعض الاوراق التى امامه التى تخص العمل حتى دخل عليه بدر......

بدر:مالوكه حبيب قلبي بقالي من امبارح مشوفتوكش

مالك:يابني قولتلك انا مش بحب الاسم ده

بدر:مالك يا مالك خلقك بقا ضيق ليه كده بقيت قفوش اووى ياخى (استووووب مين بدر ده اخو نور الكبير شغال دكتور جراح شاطر مع ابو مالك وهو صاحب مالك الوحيد وهو جميل شكلين واخلاقيآ وهو قد مالك فى العمر) نرجع للروايه تاني

مالك: ولااا انا مش فايق ليك اخرج من هنا ياض وانزل من على دماغى بقاا يا استاذ قمر ولا هلال انت

بدر: قمر وهلال ياعم قولت بدر بدر بدددددر

مالك بضحك عليه: خلاص خلاص ياعم

بدر: اوعه ياعم يخربيت القاعده معاك يا...... ليقاطع كلامه من فتح الباب...

الممرضه: دكتور بدر دكتور حسين عايزك وبيقولك تعال على العمليات مش المكتب

بدر: طيب قوليلو جاى وراكي...ثم نظر الى مالك وقال:انا قايم ياعم لاحسن ابوك يفصلنى وتتشرد من بعدي ومعرفش اوكلك بعد كده

مالك:لا روح روح انا لسه صغير على التشرد

....اكمل عملو على انهاء الاوراق الموضوعه امامه....فى جامعه القاهره كليه اعلام من قلب الخناقه

نادين:ورحمت امى مهرحمك ياض

(استووووووب مين نادين اخت نور الصغيرة فى تانيه كليه اعلام بتعشق الصحافه والسياسه وشجاعه جدا ومش بيهمها حد وهى تتميز بعيون باللون السماء الصافيه وبشره بيضاء بلون الثلج وشعر طويل يغطيه الحجاب ويزيدها جمالا)نرجع تاني

معاذ:لمى الدور يا نادين مش عايز امد ايدي عليكى

نادين:لو راجل مد ايدك وانا اوريك هعمل فيك ايه

.. وبدات بينهم خناقه كبيره هجمت عليه نادين بكل انواع الض*ب حتي هو لم يستطيع ان يوقفها عن حدهاا حتي اخدهم الامن وذهبو الي القسم لوقف هذا الجدال فى القسم.....

دخل امين القسم الى الضابط:حضرت الضابط ادخلك المشكله اللى بره

عز:اه ياريت خلينا نخلص من الدوشه دى

الامين:يلا ادخلو

..دخلت نادين ومعاذ للضابط عز ومعاهم بعض الشهود على الخناقه..

نادين:اوعه كده ياعم انا بعرف ادخل لوحدي

عز:بس فى اي ايه اللى عمل كده فيك يابنى معاذ: هى يا باشا هى المفتريه دى اللي عملت فيا كل ده

عز كاتم ضحكتو: نعم ازاى مش م**وف ونبي وانت بتقول كده لما بنت عملت فيك كل ده وبتقول كمان بكل عين وسعه هى اللي عملت كده وانتى يابت عملتي فيه كده ليه

نادين: متتكلم عدل هو انت هتخسر حاجه لو اتكلمت عدل يعني ولا لازم قله ادب

عز بغضب: عملتى فيه كده ليه انطقى

نادين بشويه غضب: واحد حيوان بيعا**نى وخد جزائو غلط كده

عز فى نفسو: بصراحه حقو مهو ده مش جمال بسيط بردو.... ثم قال بصوت عالى

عز: بقولكم ايه قدمكم حلين اما تتصلحو دلوقت وتخرجو من هنا اما هتخشو التخشيبه ومش هتخرجو منها غير لما يجي حد يضمنكم

نادين: اشطا فين طريق التخشيبه بقاا

عز باستغراب: نعم يعنى مش هتتصلحى معاه

نادين: بقولك معا**نى وكان عايز يض*بني وتقولي نتصالح لا طبعا

عز: تمام ثوانى... امين محمد تعال خدهم من هنا على التخشيبه

نادين: بس قبل ما اروح على التخشيبه عايزه اعمل مكالمه

عز: تمام خدي معاكي مكالمه واحده اتفضلى فوني

.. نادين خدت الفون بتاع عز عشان فونها فاصل واتصلت على نور...

نادين:الووو ايه يانور بقولك تعاليلي على قسم (....)بسرعه ومعاكى البطاقه بتاعتك وبتاعتى

نور:يخربيت امك يا نادين قتلتى مين يابت انطقى

نادين:مقتلتش حد يخربيتك تعالي بس بسرعه عشان هموت واكل ونبي

نور:حاضر ياختى حاضر همك دائماً على بطنك يخربيتك

...واغلقو المكالمه ونور فضلت تفكر تعمل ايه فى الكارثه دى لحد ما وصلت لفكره انها تروح لبدر بما انو اكبر منها وهيعرف يتصرف اكتر وقرارة انها هتروحلو المستشفي

... فى المستشفي.. مالك بعد ما خلص شغلو فى الورق

مالك لنفسو:ايه القاعده دى انا اروح اشوف الواد بدر بيعمل ايه

..راحلو المكتب ملقوش هناك قاعد يستناه فيه وعرف من الممرضه انو لسه فى غرفة العمليات وقرب يخرج قاعد على مكتبو لحد ما يجى وفجأة الباب اتفتح ودخلت عليه شيرين..

شيرين: مالك عديت عليك فى مكتبك الممرضه قالتلي انك هنا

مالك فى عقلو: يخربيت تلزيقك ايه الشلل ده

مالك ببرود: اه اصل كونت زهقان شويه قولت اجي اقعد مع بدر شويه بس هو فى غرفة العمليات وقرب يخلص

شيرين: اوك هقعد معاك بقااا عقبال ما يجى

(استوووووب مين شيرين دى دى بنت الدكتور ياسر صاحب ابو مالك وهو شغال فى نفس المستشفي وشيرين دى تتميز بعيون باللون الاسود وشعر طويل لا ترتدى حجاب ولبسها بيكشف اكتر ما بيستر وهى بتحب مالك حب امتلك وهو مش بيطقها نهائي) نرجع تاني للروايه

مالك ببرود: تمام برحتك اقعدي مكان متحبي بس سيبي الباب مفتوح ياريت

شيرين بدلع: ليه يالوكه انت عايز اللي رايح واللي جاى يفضل يبص علينا انت عايزهم يقولو علينا ايه

مالك بشويه عصبيه: ايه الق*ف ده متتعدلي كده واتكلمي عدل وبعدين هى الناس هتتكلم على الباب المفتوح واحنا قاعدين باحترمنا ومش هيتكلمو والباب مقفول والشيطان يبقااا انتى فاهمه بقااا

شيرين وهى بتقرب منه: مالو الشيطان ايه خايف ل.... ليقاطع كلامها دخول نور..

نور ات**فت لما شافت شيرين قريبه من مالك...

نور: ااانا اسفه والله بس هو ده مش مكتب الدكتور بدر بردو

مالك بعد ما قام وبعد عن شيرين: اه هو.. حضرتك مين

نور:انا ابقااا....

بدر:نور ايه اللي جابك هنا ماما حصلها حاجه

نور:لا ماما تمام وبخير الموضوع عن نادين اختك

مالك واقف بيبص لنور من فوق لتحت ويبص لشيرين ويقارن بينهم فى عقلو...

مالك فى عقلو:سبحان الله عمر ماكانت السترة حاجه وحشه ابدآ اهى واحده لبسه حجاب وفستان واسع وطويل والله اكبر عليها تسحب عين الواحد وتخليه يتامل فى جمالها مش زاى دى عارضه جسمها لكلو ببلاش.. ليستيقظ من تفكيرو على صوت بدر...

بدر: اه نسيت اعرفكم دى نور اختى يا دكتور مالك وده بقاا ياستى يبقااا دكتور مالك متخصص فى قسم الامراض النفسيه يعنى عايش مع المحباطين٢٤ساعه

نور ومالك لبعض بابتسامه رقيقه من الطرفين: اهلا بيك /بيكى

شيرين واقفه هتموت من الغيظ عشان لاحظت فى عيون مالك انو سرحان مع نور كتير وعشان ابتسم ليها بردو

شيرين بغيظ: مالك انا هروح اشوف بابا طلع من اوضه العمليات ولا لسه

مالك: متروحي هو انا مسكك ولا ولي امرك انا

فتركتو ومشيت وهى هتموت من الغيظ..بدر خد نور وقاعدو على المكتب ومالك كان عايز يروح مكتبو بس بدر اصر انو يقعد وان عادى مفيش مشكله فى وجودو وحكت نور كل الموضوع.....

بدر:يانهار طب يلا نروح نخرجها قبل ما بابا يعرف حاجه هى فى انهي قسم يا نور

نور: فى قسم (...)

مالك اول مسمع اسم القسم عرف ان ده القسم اللى عز بيشتغل فيه...

مالك: طب انا اخويا ظابط فى القسم ده ممكن اجي معاكم واخلي اخويا يعمل اللي يقدر عليه وكده

بدر: ياريت والله تبقا عملت فينا معروف

مالك: طب يلا بينا بالعربيه بتاعتى

نور وبدر:يلا

ركبو العربيه وراحو القسم ودخلو عند عز..

عز:ايه ده مالك فى اي ايه اللي جابك

مالك:كان فيه واحده متخانقه مع واحد هنا اسمها نادين هى طالبه مجاتش على مكتبك

عز افتكرها لان صعب عليه ينسها وينسا شجاعتها..

عز:اه اه عرفتها انت تعرفها منين

بدر: انا اخوها

عز:اه اهلا وسهلا اتفضلو اقعدو طيب عقبال ما ابعت اجبها من التخشيبه...امين محمد هات الانسه بتاعت الصبح على مكتبي حالآ

وعدت ثوانى وفعلا جابها للمكتب بتاعو اول ما دخلت وشافت نور وبدر جريت عليهم وحضنتهم

نور:كده يانونه تقلقيني عليكى

نادين: اسفه اني السبب انكو تبقو هنا بس انتو علمتوني ان اللي يقولي حاجه غلط يتعاقب وهو كان بيع**نى ومقدرتش اسكت على كلامو ليا

بدر: ولا يهمك يا قلب اخوكى انتى صح وانا فخور بيكي

مالك: ها يا عز خلص بقاا الاجراءات عشان الانسه ااا اه صحيح انتى اسمك ايه

نادين: اسمى نادين

مالك: عاشت الاسامى يا انسه نادين

نادين مبتسمه: شكرا

عز سرح فى ابتسامتها ان ازاى هى بالقوة دى وعندها ابتسامه تهد اجدعها جبل وفاق على صوت نور....

نور: هاا يا حضرت الظابط سماح المره دى هى كده كده المفروض تكون حافظها عشان كلها سنتين وهتيجى تزورك كتير بسبب شغلها ده

نادين: عمر ما كانت الصحافه حاجه تخوف وانا مش فارق معايا اتحبس ولا حاجه بدال وقفه مع الحق خلاص مش مهم اى حاجه تانيه

عز معجب بتفكرها وكلامها: وطول مانتي مع الحق هتلاقي اللي يقف وراكي ويسندك بردو

بدر: طب يلا احنا بقاا عشان منعطلش حضرت الظابط اكتر من كده

عز: ليه عادى ده لسه كونا هنعمل شاى وهنجيب اكل ونفرش عادى

نور بابتسامه: لا مره تانيه بقاا تبقاا فى ظروف احلى من كده حتي

بدر: يلا يا نور خدي نادين وروحو على البيت وانا كلها ساعة بظبط وهاجي وراكم

نور ونادين: تمام

ذهب مالك وبدر المستشفي ونور ونادين للمنزل ولم يخبرا امهم بشئ حتى عاد بدر واتجمعو على السفرة

كمال والد نور: ايه اخبار يومكم يا ولاد

نور و نادين وبدر: الحمدلله تمام

كمال: طيب يارب دايما يبقاا تمام

وبعد ان انهو العشاء وجلسو قليلا مع بعض واتكلمو وضحكو ذهب كل واحد فيهم الى غرفة نومه ونام كل واحد فيهم ماعدا نادين زالت تفكر فى عز وما حدث معاها فى هذا اليوم اما فى فيلا حسين الشرقاوى على العشاء.

حسين:مالك انت كلمت شيرين بطريقه وحشه انهارده

مالك: انا وانا اكلمها بطريقه وحشه ليه او حتي بطريقه حلوه ليه هى مين اصلا دى

حسين بغضب: قولتلك كام مره انك مهما لفيت انا مش هجوزك غير دى

مالك: وانا مش بنت عشان تختارولى اتجوز مين ولا متجوز مين

حسين: وانا قولت هتتجوزها ورجلك فوق رقبتك

مالك: بابا بص من الاخر كده انا مش هتجوز غير اللي قلبي يختارها تمام

وترك السفرة وطلع اوضتو نجلاء محاوله تلطيف الجو قليلا

نجلاء: ياحسين براحه اقعد واتكلم معاه وشوفو هو رافضها ليه الجواز مفيش فيه غصب

حسين: هو مش صغير عشان افضل اتكلم معاه انا عارف مصلحتو اكتر منو

عز: بس بردو يابابا مالك مش صغير عشان تختار ليه عروسه ومعلش بقاا يابابا شيرين دى بصراحه شبه بتوع اداب اللى بنقبض عليهم عندنا

حسين: اخرس قليل الادب دى بنت ناس متربيه

عز: لا مهى المناقشه بالطريقه دى مش هتنفع بصراحه هو عندو حق وانا مع اخويا وهفضل معاه تصبحو على خير

وتركهم هو ايضا وطلع على اوضتو زاي مطلع نجلاء وحسين بردو عشان يحاولو ينامو بعد توتر الاعصاب ده

ولكن لم يستطع مالك النوم بسرعه بل ما زال يفكر فى جمال نور وادابها واحترامها وضحكتها وتمنى ان تكون شريكه حياتو مثلها فى كل التفاصيل ثم بعد وقت مضي نام نوم عميق وعز ايضا كان يفكر فى تلك المجنونه التي لم تخف من شئ وانها شجاعه وقويه جدا وابتسم لنفسه عندما تذاكر ابتسامتها الساحره التي تذيب القلب ثم نام نوم عميق... ومر اليوم على ابطال روايتنا باحداثو ولكن هناك احداث تنتظرهم لم تخطر على بالهم يومآ...