I Like You The Most พี่ชอบหนูที่สุดเลย

I Like You The Most 03 แข่งบาส

ห้องเรียน

"อันยองมินแจ~~" ฉันเดินเข้าห้องเรียนฉันก็ทักทานมินแจหนุ่มลูกครึ่งเกาหลีที่นั่งโต๊ะข้างฉัน

"อันยองครับทิวลิป^^" ยิ้มหวานเชียว

"แหม~ ทักแต่มินแจเนอะเพื่อนนั่งอยู่นี่ตั้งหลายยยย~คน!" เสียงของแก้วเพื่อนสนิทฉันแกล้งแซวซึ่งมันเป็นปกติอยู่แล้วละ

"ก็ทักแบบนี้ทุกวันป่ะ?" ฉันถามกลับไป

"แล้วไอ้แก้วก็แซวแบบนี้ทุกวันเนอะไม่เบื่อหรือไง?" หยกเพื่อนสนิทอีกคนของฉันพูดขึ้นคนนี้เป็นสาวหล่อนะผู้หญิงติดเพียบเลย

"อยากหล่อเหมือนมินแจสาว ๆ จะได้รุมล้อมมมม~~" อาสาเพื่อนชายในกลุ่มส่วนมินแจไม่ได้อยู่กลุ่มฉันหรอกแค่นั่งใกล้กันเพราะว่าจับฉลากได้ตอนเปิดเทอมเท่านั้นแหละอาจารย์ทำเหมือนว่าพวกเราเป็นเด็กอนุบาลเลยทำให้มินแจแยกกับเพื่อนคนอื่นของเขา

"ไม่ต้องอิจฉาไปหรอกนะอาสาเพราะว่านายเองก็โดนรุมเหมือนกันแต่เป็นรุมกระทืบนะ" ฉันแกล้งแซวเพราะว่าอาสามันชอบมีเรื่องไปทั่วทำอย่างกับตัวเองเป็นเด็กช่าง แต่ของแบบนี้มันไม่ได้อยู่ที่สถาบันหรอกมันอยู่ที่สันดานนนนนน~~และอาสามันก็ชอบสันดานแย่ด้วย

"อ้าวว~~ พูดงี้ต่อยกันไหมครับคุณทิวววว?" มันถกแขนเสื้อและเดินเข้ามาหาฉันอย่างแกล้ง ๆ

"ว่าแต่เมื่อเช้ามาเรียนกับใครอะ?" หยกถามฉัน

"พี่ข้างบ้านอะพอดีว่าน้องสาวเขาเรียนที่นี่ด้วยเลยรับฉันมาด้วยอะ" ฉันตอบไปตรง ๆ

"อ่อออ ใจดีเนอะ"

"ก็คงงั้นแหละมั้ง" ฉันพูดและก็เกาคอนิดหน่อยเหมือนว่าจะโดนมดกัดนะไม่น่าไปเดินใต้ต้นไม้เลยยย~~

"นั่งที่นักเรียน" พวกเรานั่งคุยกันไม่นานอาจารย์ก็เดินเข้ามาทำให้นักเรียนที่กำลังคุยกันหันไปสอนใจอาจารย์ที่ปรึกษาของเรากันทั้งหมด

"นักเรียนทำความเคารพ" หัวหน้าห้องนำ

"สวัสดีค่ะ/ครับ"

"สวัสดีค่ะ เป็นพี่มอหกแล้วก็ตั้งใจเรียนกันหน่อยใครสนใจยื่นเข้าเรียนที่ไหนก็หาข้อมูลไว้เยอะ ๆ และสมัครไปทำผลงานให้เป็นที่น่าประทับใจจะได้รับคัดเลือกนะ" อาจารย์บอก

"ค่าาาา อาจารย์"

"งั้นวันนี้เริ่มเรียนกันเลยนะ..." และอาจารย์ก็เริ่มสอนส่วนฉันก็กำลังเหม่อและคิดอย่างหนักว่าจะไปทางไหนดี ตัวฉันเองต้องการเรียนดนตรีหรือไม่ก็กีฬาแหละแต่เหมือนว่าพ่อแม่คงไม่เห็นด้วยมาก ๆ อย่างแน่นอน ส่วนแพทยฺคะแนนก็พอได้นั่นแหละแต่ฉันก็ไม่ได้อยากเรียนและไม่ได้มีใจรักเลยด้วยซ้ำ

"เฮ้อออออ~~" คิดแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจออกมา

"เป็นไร?" แก้วกระซิบถามฉันเพราะว่าอาจารย์กำลังสอนอยู่

"คิดเรื่องเรียนต่ออะ...เดี๋ยวค่อยคุยกันก็ได้" ฉันไม่อยากโดนอาจารย์ดุตอนนี้หรอกนะ

เวลาต่อมา...

กริ๊งงงงง~~~~~~

"เอาละวันนี้ก็หมดเวลาแล้วพักเที่ยงก็พักผ่อนกันเยอะ ๆ ละมอหก" อาจารย์จบการสอนเมื่อเสียงสัญญาณดังขึ้นเพื่อเตือนว่าหมดเวลา

"นักเรียนทำความเคารพ"

"ขอบคุณค่ะ/ครับ อาจารย์"

"จ๊ะ^^"

"เรียนต่ออะไรดีวะ?" อยู่ ๆ อาสาก็ถามขึ้นมาเด็กมอหกคนอื่นอาจจะรู้สิ่งที่ตัวเองต้องแล้วแต่กลุ่มฉันยังไม่มีใครรู้เลย อ่อ อาจจะยกเว้นแก้วเพราะรายนั้นอยากเป็นครูสอนเด็กมาตั้งนานแล้วก็น่าจะเข้าเรียนครูละมั้ง

"ฉันก็เผลอถอนหายใจเกี่ยวกับเรื่องนั้นในตอนเรียนเหมือนกันอะ" ฉันตอบกลับไป

"อ่อออ ที่ฉันถามที่แท้ก็เรื่องนี้เองแต่ว่าแกมีคณะที่อยากเรียนแล้วไม่ใช่เหรอ?" แก้วถามฉัน

"ก็ใช่แต่พ่อแม่ไม่อนุมัติน่ะฉันต้องเรียนหมอหรือพยาบาลเท่านั้น" ฉันบอกไป

"อะไรกันโคตรเผด็จการเลยอะแต่ก็นะพ่อแม่ทิวลิปก็รักแต่พี่สาวอยู่แล้ว ทำเหมือนว่าทิวลิปเป็นเด็กเก็บมาเลี้ยงแหละ...อุ๊บ!" หยกเผลอพูดออกมาแต่ก็ปิดปากตัวเองทันทีเมื่อรู้ตัว

"พูดอะไรของแกเนี่ย?!" อาสาดุ

"ช่างเถอะมันเรื่องจริงนี่น่า...เรื่องนั้นอย่าพึ่งไปคิดเลยไปหาข้าวกินกันเถอะหมดแล้วมั้งป่านนี้" พรึ่บ!! ฉันบอกและลุกขึ้นจากโต๊ะเรียนเพื่อไปโรงอาหาร

เวลาต่อมา....

กริ๊งงงงงงง~~~

สัญญาณเตือนหมดเวลาของคาบสุดท้ายดังขึ้นวันนี้ฉันต้องกลับบ้านช้าเพราะว่ามีแข่งบาส ซึ่งฉันก็บอกป้าแมวเอาไว้แล้วและติดโน๊ตที่ตู้ของบ้านเอาไว้ด้วย ฉันไม่อยากบอกพ่อแม่ตรง ๆ เพราะรู้ว่าต้องโดนห้ามอย่างแน่นอน

"ไอ้ทิวมีแข่งบาสใช่ป่ะ?" อาสาถามฉันอย่างตื่นเต้นเพราะว่ามันชอบดูบาสที่ฉันเล่นมากที่สุดเลย

"อืม วันนี้ก็อาจจะเดือดนะ"

"ดีเว้ย!! ขอเดือด ๆ เลยนะถ้าใครไม่พอใจบอกเดี๋ยวฉันไปไฟว้ให้เองงงง!!" หมับ! มันกอดคอของฉันวันนี้เป็นการซ้อมแข่งระหว่างโรงเรียนน่ะและเป็นโรงเรียนไม้เบื่อไม้เมากันมาตลอดด้วยเลยจะเดือดหน่อย ๆ แต่ฉันก็ไม่ได้อยากมีเรื่องหรอกนะเพราะว่าไม่อยากโดนเรียกผู้ปกครองเพราะถ้าโดนฉันโดนพ่อตีแน่

"ไปที่สนามกันเถอะอยากเห็นหน้าผู้พ่ายแพ้วะ ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ " หยกเองก็เป็นไปด้วย

"ฉันอาจจะแพ้ก็ได้"

"ไม่ได้!!ห้ามแพ้!!!" หยกกับอาสาพูดพร้อมกัน

"เฮ้อออ~~~ความอยากเอาชนะขึ้นสมองกันไปใหญ่แล้วทิวลิปเป็นคนแข่งนะไม่ใช่พวกแกใจเย็น ๆ กันหน่อยเถอะ" แก้วเลยต้องบ่นไปบ้างนิดหน่อย

"พอตอนเชียร์เธอน่ะร้อนนนนน~~กว่าใครเพื่อนนนนเลยยัยแก้ว!"

"อาสา!"

"ไป ๆ กันเถอะเดี๋ยวสาย"

สนามบาสเก็ตบอล

ติ๊ง! ติ๊ง! ติ๊ง! หมับ! หลังจากที่เปลี่ยนชุดเรียบร้อยแล้วฉันก็มาที่สนามและเสียงไลน์ของฉันดังขึ้นอย่างต่อเนื่องฉันเลยหยิบขึ้นมาดูก็พบว่าเป็นพี่ตะวันนั่นเอง

พี่ตะวัน: กลับกี่โมง?

พี่ตะวัน: กลับแล้วซื้อขนมไปให้พี่พายุด้วยบอกว่าฉันฝากเอาไปให้

พี่ตะวัน: ตอนเช้าฉันเห็นนะว่าแกไปกลับพี่พายุ แล้วตอนเย็นก็ไม่ต้องเสร่อกลับพร้อมพี่เขาละ! นั่งรถเมย์!!

"เฮ้ออ!!" ฉันอ่านข้อความแล้วฉันก็ถอนหายใจออกมาและก็คิดว่าทำยังไงฉันถึงจะหลุดพ้นจากคนบ้านนี้กันนะ?

"จะแข่งแล้วถอนหายใจทำไมตั้งสติหน่อยทิวลิป" เสียงของอาจารย์แมนหรือโค้ชทีมฉันพูดขึ้น

"ค่ะโค้ช" ฉันกดอ่านแต่ไม่ได้ตอบอะไรไป

กึก! และสายตาของฉันก็ไปเห็นว่าเรนโบว์กำลังโบกมือให้อยู่โดยข้าง ๆ นั่นมีพี่พายุด้วย

"มาจริงเหรอเนี่ย?" ฉันเลยยิ้มและโบกมือกลับไปแต่ให้เรนโบว์นะไม่ใช่พี่พายุ -_-

"สู้ ๆ นะพี่ทิวลิป!!!!!!!!" เรนโบว์ตะโกนและก็จูงมือของพี่พายุมานั่งข้างสนาม

"ไปกันเถอะทุกคนถึงแม้ว่าจะเป็นการแข่งซ้อมเฉยๆ แต่เราก็ต้องเต็มที่เข้าใจไหม?จะมาเล่น ๆ ไม่ได้นะ" โค้ชแมนบอกเมื่อถึงเวลาแข่ง

"ค่ะ!!!"

ปรี๊ดดดดดด!! เสียงนกหวีดส่งสัญญาณให้นักกีฬาลงสนามฉันเองก็ลงเช่นกัน ซึ่งวันนี้ฉันรู้สึกไม่มีสมาธิเอาซะเลย

ปึก ๆ ๆ ๆ ๆ เสียงบอลเด้งกับพื้นจากนั้นกรรมการก็โยนขึ้นฟ้าและเริ่มการแข่งขันได้

ปรี๊ดดดดดดด!!

เฮ!!!เสียงกองเชียร์ก็ดังขึ้นเช่นกันฉันวิ่งไล่ตามลูกบอลและรับส่งกับทีมอย่างดีซึ่งประกอบไปด้วยอิ๋ว เจน นุ่น และโบว์ พวกเราต่างเล่นและรับส่งกันได้ดี

สวบบบ! ก่อนฉันจะชู๊ตลูกแรกลงไปได้นั่นสามารถเรียกกำลังใจให้ทีมเป็นอย่างดีรวมทั้งกองเชียร์ด้วย

"เฮ!!สุดยอดไปเลยไอ้ทิววววววว!!!"

"เหอะ!!แค่ลูกแรกอย่าทำเป็นได้ใจไปหน่อยเลย!!" ปึก!! ฝั่งตรงข้ามพูดก่อนจะแย่งบอลและชนฉันอย่างแรงความจริงฉันก็ไม่ล้มหรอกแต่ว่าถ้าไม่ล้มก็ไม่ได้ลูกโทษสิ

ปักกก!!

ปรี๊ดดดดดดด!!

"โรงเรียน TR ได้จุดโทษ"

"ชิ!!เธอตั้งใจล้มใช่ไหม?" ฝั่งนั่นถามฉัน

"อืม^^" กล้าถามก็กล้าตอบนะ

"ยัย...!!" หมับ! อีกฝั่งกระชากคอเสื้อฉันคนนี้น่าจะชื่อแจนนะแถมเธอก็ยังไม่ชอบหน้าฉันสุด ๆ ด้วย

ปรี๊ดดดดด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

"เฮ้ยยย!!กระชากคอเสื้อเพื่อนกูทำไมวะ?!" เสียงของอาสาตะโกน

"โรงเรียน TR ได้จุดโทษสองลูก!!และเบอร์ 5 ได้ใบเหลืองเตือนครั้งที่ 1 !!" กรรมการประกาศจากนั้นก็ได้เวลาโยนจุดโทษ

ปึก ๆ ๆ ๆ สวบบบบบ!! เฮ!!!!!! ลูกแรกสวยงาม...ต่อไปก็ลูกสอง...ปึก ๆ ๆ ๆ สวบบบบ!!! และเกมก็ดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ จนใกล้จบเกม

"พี่ทิวลิปเท่มากกกก~~เก่งมากกกก~~" ขวับ! ฉันหันไปยิ้มให้เรนโบว์ที่ส่งเสียงเชียร์ฉันตั้งแต่เริ่มเกม

"ถ้าจะแพ้ก็ขอให้แกเจ็บตัวหน่อยแล้วกัน!!" ฉันได้ยินเสียงของแจนเลยหันไปมองก่อนจะพบว่าเธอกำลังปาบอลมาหาฉันแต่ว่าเพื่อนร่วมทีมฉันพยายามปัดออกเลยทำให้ลูกบอลเปลี่ยนทิศทางไปทางพี่พายุแทน

"พี่พายุระวังงงง!!!" ปึก!! โครมมมม!! ฉันพยายามวิ่งไปหยุดบอลจนทำให้ตัวเองเสียหลักล้มไปใส่พี่พายุที่กำลังนั่งอยู่ทันที...

"อะโอ๊ยยยยยย!!!" ฉันร้องด้วยความเจ็บนิด ๆ และยืดตัวขึ้นมาจากพื้นแต่พื้นมันนิ่ม ๆ นะ?

"เจ็บตรงไหนไหมทิวลิป?" เสียงของพี่พายุถามฉันทำให้ตอนนั้นฉันรู้ว่าพื้นมันไม่ได้นุ่มแต่ว่าฉันกำลังนั่งคร่อมตัวของพี่พายุอยู่!!!โดยพี่เขานอนหงายไปกลับพื้น

"0//////////0"