ไอรีสหาได้เชื่อในคำห้ามของพยศไม่ หญิงสาวยังคงดิ้นรนอย่างหนัก แถมหันมาทุบตีตามลำตัว ใบหน้าของพยศที่จับยึดเธอไว้แน่น
“ปล่อยฉัน! ปล่อยฉัน...ฉันจะเข้าไปเอาของในห้อง”
“ไม่! ผมไม่ปล่อยคุณเด็ดขาด”
พยศยอมเจ็บตัวให้ไอรีสข่วนเล็บตามใบหน้า ลำคอ และทุบตีทั่วแผงอกต้นแขนของเขา แต่ยังคงรัดร่างบางไว้แน่น พร้อมกับออกแรงดึงให้หญิงสาวถอยห่างจากบริเวณไฟไหม้ ท่าม
กลางเสียงหวีดร้องสบถด่าและดิ้นรนอย่างหนักของไอรีส
“ไอ้บ้า! ปล่อยฉัน! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้”
“ไอรีส! มีสติหน่อยสิ”
พยศเค้นเสียงเรียกพร้อมกับตบเบาๆ บนใบหน้างามเพียงเพื่อเรียกสติของหญิงสาว
กลับคืนมาเท่านั้น
และคราวนี้ก็ได้ผล เมื่อไอรีสหยุดดิ้นรนพร้อมกับทิ้งตัวลงนั่งบนพื้นสกปรกที่เต็มไปด้วยละอองหิมะ แล้วร้องไห้โฮอย่างไม่อายใคร
“หมด...หมดแล้วทุกอย่าง เงิน...เงิน...ถูกไฟไหม้หมดแล้ว...คราวนี้ฉันจะอยู่ยังไง”
คำรำพันที่มาพร้อมกับน้ำตานองไหลเป็น
