ตอนที่ 7
1115 Words
“โถ… พูดแบบนี้หนูก็ใจเต้นสิคะ… คุณลุงรู้ตัวหรือเปล่าว่ากำลังทำให้หัวใจของหนูเต้นแรง”
ยูริออกอาการหวั่นไหวไม่น้อย รู้สึกว่าแก้มของตัวเองกำลังร้อนผ่าวกับการที่โดนผู้ชายสารภาพรักซึ่งๆ หน้า
“หนูจ๋า… ลุงมีของขวัญวันเกิดจะให้”
โจนาธานมองหน้ายูริ
“อะไรคะคุณลุง”
ยูริสงสัย เพราะไม่เห็นว่าจะมีกล่องของขวัญแต่อย่างใด กระทั่งโจนาธานจับมือหล่อนเอามาแตะที่อกข้างซ้ายของเขา
“นี่ไง… หัวใจของลุง หัวใจดวงนี้ลุงยกให้หนู”
มือที่แนบอยู่กับอกของโจนาธาน ทำให้หญิงสาวรู้ว่าหัวใจของเขากำลังเต้นแรง
“โอ้ว… คุณลุง”
ยูริตกใจ
“ว่ายังไง… ยูริจ๋า หนูจะรังเกียจผู้ชายแก่คราวพ่อคนนี้ไหม”
โจนาธานรุกเร้าอย่างต่อเนื่อง
“มะ… ไม่รังเกียจหรอกค่ะ… หนูชอบผู้ใหญ่ ชอบผู้ชายแบบคุณลุงนี่แหละค่ะสเปคหนูเลย บอกตรงๆ ว่าเวลาอยู่ใกล้คุณลุงแล้วหนูรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก”
ยูริสารภาพในสิ่งที่ทำให้หัวใจของโจนาธานพองโตเหมือนลูกโป่งที่สูบลมจนเต็ม
“โอ้ว… ถ้าใจเราตรงกัน งั้นจะรออะไร”
โจนาธานช้อนร่างเอิบอิ่มของยูริขึ้นอุ้มเอาไว้ในอ้อมแขน พาเดินเข้าไปในห้องนอนซึ่งอยู่ลึกเข้ามาด้านหลังเรือน แม้ว่าสภาพภายนอกของเรือนเล็กๆ หลังนี้จะแลดูคล้ายกระท่อม หากภายในก็ตกแต่งเอาไว้อย่างดี เพราะว่าเวลาเหงาๆ โจนาธานมักจะปลีกตัวออกมาจากเรือนใหญ่ ชอบหลบมานอนทอดอารมณ์ในกระท่อมหลังนี้คนเดียวอยู่บ่อยๆ
“อุ๊ย… คุณลุงจะทำอะไรคะ”
ยูริละล่ำละลักถามด้วยความตื่นเต้น
“ลุงจะแฮปปี้เบิร์ดเดย์หนู… ลุงจะให้ความอบอุ่นกับหนู คืนนี้เราจะนอนด้วยกันที่นี่”
โจนาธานกระซิบเสียงกระเส่าข้างหู ก้าวยาวๆ พาร่างนุ่มนิ่มในอ้อมแขนมาวางลงบนเตียงนอนด้วยท่าทางทะนุถนอม
“เอาหมอนรองนะจ๊ะ”
เขาคว้าหมอนมารองไว้ที่พนักหัวเตียง จัดท่าทางให้หญิงสาวอยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนโดยมีหมอนรองแผ่นหลัง ก่อนจะโถมกายกำยำเข้าหาด้วยแววตาที่วาวโรจน์ไปด้วยความปรารถนาอันแรงกล้า เขาอยากร่วมรักกับหล่อนใจจะขาด
“อ๊า… คุณลุง… ”
ยูริตกใจ เมื่อโจนาธานเบียดกายกำยำเข้ามาระหว่างเข่าสองข้างที่ตั้งชันรับลำตัวหนา
“อุ๊ย… คุณลุงขา… ยะ… อย่า”
กำปั้นน้อยๆ ของยูริทุบตีไปที่ปั้นไหล่และอกของโจนาธานพัลวัน หากเรี่ยวแรงมดหรือจะสู้พลังของพยัคฆ์ร้ายกระหายเหยื่อ นาทีนี้ท่าทางของโจนาธานไม่ต่างจากสัตว์นักล่า ที่พร้อมจะฉีกขย้ำเนื้ออันโอชะของกวางน้อยที่พลัดหลงเข้ามาในถิ่นของเขา
“ลุงชอบหนู… ยูริจ๋าอย่าห้ามลุงเลยนะครับคนดี ก็หนูทั้งขาวทั้งสวยทั้งน่ารัก บอกตรงๆ ว่าลุงอดใจไม่ไหว ยอมเป็นของลุงนะครับคนดี”
โจนาธานรีบปะเหลาะประโลม เพราะไม่อยากให้ไก่ตื่น คืนนี้บรรยากาศเป็นใจ ใช่ว่าโอกาสที่จะอยู่ด้วยกันสองต่อสองแบบนี้จะมีบ่อยๆ
“หนูกลัวค่ะ... หนูไม่เคย”
หญิงสาวส่ายหน้า ทั้งที่ก่อนหน้านี้ก็อยากรู้อยากลองเรื่องเพศ อยากมีอะไรกับโจนาธานจนต้องแอบช่วยตัวเอง
ครั้นพอโอกาสมาถึง ยูริกลับออกอาการกลัว แววตาอิหลักอิเหลื่อที่จะให้มันเกิดขึ้นตามคำรบเร้าของพ่อเพื่อนสุดหื่น ตั้งแต่เกิดมาจนป่านนี้หล่อนก็ยังไม่เคยเสียพรหมจารีให้กับผู้ชายคนไหน
“ถ้าหนูยังไม่เคย… งั้นคืนนี้ลุงจะสอนให้ทุกอย่าง”
มือใหญ่ของโจนาธานลูบไล้ขึ้นมาตั้งแต่ปลายเท้าของยูริ ก้มลงพรมจูบตั้งแต่ข้อเท้า ไล่เรื่อยขึ้นมาตามช่วงขาเรียวยาว เมื่อมาถึงสะโพกก็สอดมือเข้าใต้ชายกระโปรงลูกไม้สีชมพู เลิกขึ้นมากองอยู่เหนือเนินหน้าท้องของหล่อน ตาวาวมองร่องสวาทที่เปิดเปลือยต่อหน้า ยูริไม่ได้สวมกางเกงชั้นใน
“โอ้ว… หอยใหญ่เหลือเกินแม่คุณเอ๊ย ขอลุงดูชัดๆ นะจ๊ะหนูจ๋า”
โจนาธานขอพลางดันเข่าทั้งสองข้างของหญิงสาวขึ้นมาแบะอ้าเป็นรูปตัวเอ็มขนานลำตัว ดวงตาเบิกโพลง มองร่องสวาท เบียดอัดกันเป็นพูนูนระหว่างซอกขา ลอยเด่นขึ้นมาจากพุ่มขนสีดำระยับโอบล้อมเนินนูนเอาไว้
“น่าเลียที่สุด”
โจนาธานตวัดลิ้นเลียริมฝีปากแล้วก้มลงปาดลิ้นเข้าใส่รอยแยะแย้ม ปาดเสยขึ้นไปตามความของร่องกลีบสีชมพูอวบอูม
“อู้ว… สะ… เสียวเหลือเกินคุณลุงขา”
มือของยูริจิกศีรษะโจนาธานเอาไว้แน่น ผลักบ้างรั้งบ้าง บางครั้งก็เผลอกดใบหน้าของเขาลงมาคลุกเคล้ากับซอกเสียว แอ่นร่องให้เขาจูบฟัดลงลิ้นกับความเป็นสาวของหล่อนที่อูมล้นอยู่ระหว่างซอกขา
ฉั่วๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
ปลายลิ้นที่เฉาะรัวลงมาในรูหอย สร้างความตื่นเต้นจนเนื้อตัวของยูริบิดเร่า เผลอร้องครางออกมาตามจังหวะลิ้นกดรัว
“อ๊า… อ๊า… อ๊า… อ๊า… คุณลุงคะอย่าทำตรงนั้นนะคะ… หนูไม่ไหว มันทรมานมาก”
ใบหน้าของยูริสะบัดไปมา
“ทำไมจะทำไม่ได้ล่ะจ๊ะ... พื้นที่น้อยๆ ตรงนี้แหละสำคัญนัก… เดี๋ยวลุงจะเลียให้น้ำกระจาย”
บอกพลางก้มลงปาดปลายลิ้น ระรัวเลียรูหอยของสาวน้อยอย่างลุ่มหลง ริมฝีปากร้อนผ่าวบดนาบประกบร่องกลีบ ขบเม้มติ่งกระสันดังจ๊วบๆ กะซวกดูดเม็ดทับทิมไว้ในอุ้งปาก วนลิ้นขยี้คลึงในจุดอ่อนไหวที่สุดในกายสาว ทำเอาน้ำหวานสวาทของยูริหลั่งทะลักออกมา
“อ๊อย... อูย… ลุงโจขาหนูเสียว”
มือเรียวจิกแขนของพ่อเพื่อนเอาไว้แน่น หากอาการซ่านเสียวของหล่อนยิ่งทำให้โจนาธานดูดดุนรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ไม่นานปุ่มเนื้อซึ่งแม้จะมีขนาดน้อยๆ แต่เป็นศูนย์รวมของเซลล์ประสาทรับความรู้สึกมากมายมหาศาล
“โอ้ว… เม็ดเสียวแดงเรื่อเลยจ้ะหนูจ๋า”
โจนาธานเพ่งมองหน่อเนื้อน้อยๆ ที่เขาเป็นคนทำให้มันปูดพองเป็นตุ่มไตแดงเรื่อ
“อูย... คุณลุงทรมานหนู”
เสียงของหญิงสาวสั่นเครือ คิดไม่ถึงว่าพ่อเพื่อนจะกล้าเปิดฉากด้วยการจู่โจมในบริเวณซึ่งหล่อนไม่คาดฝันมาก่อน ว่าการโดนลิ้นเลียจะทำให้เสียวซ่านทรมานแทบขาดใจถึงเพียงนี้
- Writer
