Chapter.12
เสียงมือถือพิมรภาดังขึ้นเวลาเดิม ถ้าเป็นที่ญี่ปุ่นจะเป็นช่วงเที่ยงเวลาพักทานข้าวของเธอ แม่อ้อยกับพ่อหมูจึงโทรหาลูกสาวในเวลานี้ตลอด
พิมรภารีบเด้งขึ้นจากที่นอนโดยด่วนแล้วยืดแข้งยืดขาลองเปล่งเสียง ซ้อมเสียงทำให้เหมือนเเสียงปกติให้ได้ เพราะกลัวพ่อแม่จะจับได้
ราฟาเอลที่เห็นหล่อนทำแบบนี้แทบทุกเช้าก็ขำทุกที วันนี้เขาแอบถ่ายวีดีโอหล่อนไว้ดู
“ค่า คุณพ่อคุณแม่”
“จ้า ทานข้าวยังลูก”
“ยังเลยค่ะ เนี่ยกำลังจะไปกินหิวจะแย่”
“พ่อแม่โทรหาบ่อยช่วงนี้รำคาญมั้ยลูก?” พ่อหมูถาม
“ไม่หรอกค่ะคิดถึงมากกว่า”
“แม่แกอ่ะ ช่วงนี้เล่นโซเชียลด้วยนะลูกทันสมัยจริงชวนพ่อถ่ายรูปทู้กกวันฮ่า ๆ” พ่อหมูแซว
“เชอะพ่อ มันต้องตามทันเทคโนโลยีสิ คิดถึงพิมจังลูกจะกลับวันไหน เนี่ยตอนนี้ข้างบ้านเราเห็นสร้างบ้านยังกะวังน่ะอยากให้พิมมาดู ดูท่าจะสวยมาก” แม่เม้าท์เรื่องแถวบ้านให้หล่อนฟัง
“เหรอคะ บ้านใครคะแม่”
“อืม ไม่
