Chapter.6
พิมรภาพยายามขยับเปลือกตาอันหนักอึ้งนั้นอย่างยากเข็ญ เธอรู้สึกคอแห้ง เนื้อตัวร้อนผ่าวจนต้องรีบพยุงตัวเองไปหยิบยามาทานให้อาการบรรเทา
“ห๊ะ!”
แต่แล้วหญิงสาวต้องตกใจสุดขีดเมื่อสภาพห้องที่เธอนอนมันไม่ใช่ห้องพักที่ญี่ปุ่น เธอนั่งประติดประต่อเรื่องราวที่คาดหวังว่ามันเป็นเพียงฝันร้าย ..
“ตื่นแล้วเหรอคะ”
เสียงทักทายนั้นทำเธอหันขวับไปมองด้วยท่าทีหวาดระแวง
“สวัสดีค่ะ”
หนูนา สาวไทยอารมณ์รูปร่างอวบยืนยิ้มร่ากล่าวทักทายพิมรภา หญิงสาวที่เจ้านายมอบหมายให้เธอดูแล
“หือ? เธอคนไทยสินะ” พิมรภาจดจ้องมองอย่างหนักหลังจากที่หล่อนทักทายเธอด้วยภาษาไทย
“หรือว่าที่นี่” เธอยิ้มอย่างดีอกดีใจได้ไม่ถึงสองวินาที
“เปล่าค่ะ ที่นี่อิตาลี่” ริมฝีปากหุบยิ้ม ไหล่แคบพลันห่อลง
“หนูนาเป็นแม่บ้านประจำที่นี่ค่ะ คุณป้าเค้าอยู่มานานหลายปีจนชักชวนมาทำงานด้วยกัน หนูเลือดอิสานเต็มร้อย เพิ่งทำงานได้ปีเดียวค่ะ" หนูนา
