BAD MAFIA #6
หลังจากอัศวินเดินออกไป ธารน้ำยังคงนั่งนิ่งอยู่บนเตียงสักพัก เธอมองออกไปนอกหน้าต่าง พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาไม่ขาดสาย
ครืดดด ครืดดด
หญิงสาวเหลือบไปมองโทรศัพท์ที่วางอยู่บนหัวเตียง ก่อนจะตัดสินใจรับสายเมื่อเห็นชื่อของคนที่โทรเข้ามา
“เฮีย ฮะ...ฮึก” หญิงสาวพยายามกลั้นเสียงสะอื้น
(น้ำ! เป็นอะไร ร้องไห้หรอ เกิดอะไรขึ้น!) ปลายสายถามกลับมาด้วยน้ำเสียงร้อนรน
“น้ำแค่คิดถึงเฮีย ฮึก อยู่ที่นี่มันเหงา”
(หึ เด็กน้อย ไหนบอกโตแล้วไง) เพลิงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเอ็นดู
“ฮึก...เฮียมีอะไรรึเปล่าคะ”
(ก็เราน่ะสิ หายไปเลย เฮียเป็นห่วงเลยโทรมา)
“เหอะ น้ำหายไปตั้งหลายวัน แต่เฮียเพิ่งโทรมาเนี่ยนะ”
(ฮ่า ๆ เอาน่า ๆ เราก็รู้ว่าเฮียงานยุ่งขนาดไหน กลายเป็นเด็กขี้น้อยใจแบบนี้ไปตั้งแต่เมื่อไหร่”
“.......”
(น้ำ ยังฟังเฮียอยู่ใช่มั้ยเนี่ย?) เพลิงพูดขึ้นเมื่อเห็นคนในสายเงียบไป
“ฟะ...ฟังค่ะ ๆ เอ่อ เฮีย
