“แน่ใจ...” หนูมุกตอบกลับพร้อมกับขมวดคิ้วอย่างแปลกใจ เมื่ออลันคลายวงแขนออกทันทีเช่นกัน
“มองอะไร...หรือเปลี่ยนใจ” อลันถามกลับพร้อมรอยยิ้ม ยิ่งสร้างความแปลกใจให้กับหนูมุกมากขึ้น หนูมุกส่ายหน้าและถอยหลังรักษาระยะห่างมากขึ้นระหว่างเขากับเธอ และเธอก็เลยเข้าห้องน้ำไปอลันยิ้มขำกับท่าทางของหนูมุกและเดินไปแต่งตัวและขึ้นเตียงนอนขนาดใหญ่และหลับตาเหมือนกับว่าเข้าสู่นิทรา
“จะมาไม้ไหนของเขานะ...” หนูมุกบ่นพึมพำกับตัวเองหลังจากปิดประตูห้องน้ำ เพราะเธอเองคอยระวังตัวตลอดเวลาไม่ให้ตัวเองเผลอตัวเผลอใจไปกับ อลัน เวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมงหนูมุกก็ออกจากห้องน้ำอีกครั้งในชุดนอนที่เป็นเสื้อแขนยาวกับกางเกงขายาวเข้าชุดกัน และแน่นอนชุดนอนของเธอทุกชุดในกระเป๋าเดินทางมีแต่ชุดแบบนี้ทั้งนั้น จากประสบการณ์ที่ผ่านมาทำให้เธอทิ้งชุดนอนที่เป็นกระโปรงไว้ที่เมืองไทย หนูมุกค่อยๆเดินอย่างแผ่วเบาและยังรักษาระยะห่างจากเตียงนอนที่มีค
