#45

1531 Words

Grrrrr Grrrrr เสียงเรียกเข้าทำให้อลันละสายตาออกจากแผ่นหลังร่างบาง ชื่อหน้าจอแสดงทำให้อลันขมวดคิ้ว “ครับอา!...” นิกส์คนสนิทของพ่อ(ปีเตอร์) โทรมาเข้ามา สีหน้าของอลันเปลี่ยนไปโดยทันทีเมื่อฟังสิ่งที่ปลายสายบอก  “เกิออะไรครับนาย!” แอลถามทันที เพราะต้องเป็นเรื่องสำคัญ เพราะมีเพียงไม่กี่คนที่จะสายตรงหาอลันได้ “อดัมถูกยิง...ตอนนี้อยู่โรงพยาบาล...พี่จัดการตั๋วเครื่องบินพวกเราจะบินไปนิวยอร์กโดยทันที...หนูมุกด้วยครับ” อลันพูดจบลุกจากเก้าอี้ และเดินตรงไปยังหนูมุกที่เครื่องดื่มแก้วที่สองลดไปกว่าครึ่งแล้ว “อุ้ย!...” หนูมุกร้องออกมาเมื่ออลันดึงแก้วในมือของเธอออกก่อนที่เธอจะส่งเครื่องดื่มสีเหลืองเข้าสู่ปากลงสู่กระเพาะ  “กลับ!...พวกเราต้องเดินทางไปนิวยอร์กโดยทันที” “ทำไม?” หนูมุกที่มีอาการมึนๆ แต่ไม่ถึงขั้นเมาถึงเธอจะไม่เคยดื่มจริงจังแบบนี้ แต่เธอเคยชิมว่าเบียร์รสชาติเป็นอย่างไร “อดัมอยู่โรงพยาบาล..

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD