เด็กเนิร์ด

ตอนที่ : 02

วันต่อมา

หลังจากที่ได้รับอิสระจากอาจารย์นักเรียนแต่ละกรมก็แยกย้ายกันไปพักผ่อนตามความชอบของตัวเอง เพื่อนบางกลุ่มก็ลงไปเล่นน้ำบ้างก็พากันไปวิ่งเล่น จะมีก็แต่ธามที่นั่งอ่านหนังสืออยู่เงียบๆ คนเดียว

"นายไม่ไปเล่นน้ำกับเพื่อนๆ หรอ ดูท่าจะสนุกดีนะ"

"ไม่อะไม่ชอบ"

"ถ้ามีคนเห็นหุ่นของนายเหมือนกับที่ฉันเห็น ทุกคนจะต้องเลิกล้อนายว่าเป็นไอ้เด็กเนิร์ดแน่นอน"

"ใครอยากจะล้อก็ช่าง ฉันไม่ได้สนใจ"

"ไอ้เด็กเนิร์ด" เหมียวพูดข้างๆ หูของธาม ทำให้เขาหันขวับไปมองเธอด้วยความไม่พอใจ "เอ้า ก็นายบอกเองนี่ว่าใครอยากจะล้อก็ช่างไม่ได้สนใจ"

"ฉันต้องการสมาธิ อย่ามากวน"

"โอเค๊ฉันไม่กวนก็ได้ ไปเล่นน้ำกับเพื่อนดีกว่า"

เหมียววิ่งลงไปในทะเลด้วยกางเกงขาสั้นและเสื้อยืดสีขาวพอลงน้ำทะเลแล้วมันเลยทำให้เห็นรูปร่างสัดส่วนด้านในของเธออย่างชัดเจน ด้านในเผยให้เห็นยกทรงสีครีมที่เธอสวมใส่อยู่ แต่เธอก็ไม่ได้สนใจสายตาของใคร เพราะคนที่มองก็ทำได้แค่มองอย่างเดียวทำอะไรเธอไม่ได้อยู่แล้ว

แต่สายตาที่จับจ้องมองเธอไม่ใช่พวกชายหนุ่มที่อยู่ในทะเล ธามเองก็นั่งจ้องมองอย่างไม่กระพริบตาเหมือนกัน

เหมียวเธอเป็นคนหุ่นดีเซ็กซี่ไม่เบาเลย ก็ไม่แปลกที่จะมีคนชื่นชอบในรูปร่างและหน้าตาของเธอเป็นพิเศษ

เวลาผ่านไป

"เหมียวๆ พรุ่งนี้อาจารย์บอกว่าจะให้ไปเดินเที่ยวกัน"

"เที่ยวไหนอ่ะ"

"คงจะเดินเที่ยวรอบๆ แถวนี้ละมั้ง"

"ฉันไม่ไปนะ วันนี้เล่นน้ำมันเหนื่อยมากเลยพรุ่งนี้คงไม่มีแรงเดิน"

"ตามใจเพราะอาจารย์ไม่ได้บังคับ"

เหมียวเธอพักอยู่กับเพื่อนอีกสองคน ห้องพักนึงจะมีเตียงนอนประมาณ 2-3 เตียงแล้วแต่ขนาดของห้อง

เธอนอนเล่นโทรศัพท์อยู่คนเดียวในขณะที่เพื่อนๆ หลับกันไปหมดแล้ว เธอปัดโทรศัพท์เล่นไปเรื่อยเปื่อยเพราะนอนไม่หลับและไม่รู้จะทำอะไร

ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นนั่งแล้วเดินออกมานั่งเล่นที่โต๊ะม้าหินอ่อนริมทะเล ซึ่งอยู่ตรงหน้าห้องพักของเธอพอดี เพื่อนๆ ก็คงจะพากันนอนหลับพักผ่อนไปหมดแล้ว น่าจะเหลือแค่เธอคนเดียวที่ยังไม่นอน

คลิ๊ก~

คุณได้รับข้อความใหม่

Tt: สวัสดีครับคนสวย ไม่ทราบว่าคุยด้วยกันได้มั้ย

M: ค่ะ

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีผู้ชายทักข้อความมาหาเธอแล้วมาขอคุยด้วยแบบนี้ มันเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้เธอก็คุยบ้างไม่คุยบ้าง บางคนก็มักจะพูดจาหยาบคายใส่เธอ สุดท้ายก็โดนเธอบล็อกข้อความแล้วไม่สนใจอีกเลย บางคนเธอก็อ่านไม่ตอบเพราะรู้สึกรำคาญ

Tt: ทำอะไรอยู่ครับ

M: นั่งเล่นค่ะ

Tt: มีแฟนหรือยังครับ

M: จะจีบหรอคะ?

Tt: ถ้าบอกว่าใช่จะได้หรือเปล่าล่ะครับ

เหมียวนั่งยิ้มพร้อมกับหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนจะกดเข้าไปดูโปรไฟล์ของผู้ชายที่เธอกำลังคุยด้วยอยู่ ไม่ปรากฏใบหน้าที่แท้จริง แต่ผู้ชายคนนี้ชอบถ่ายตัวเองจากทางด้านหลังและตรงหน้าที่เป็นซิกแพคของตัวเอง

M: ถ้าจะจีบก็ต้องรอคิวนานหน่อยนะคะ

Tt: ///ผู้ชายคนนั้นส่งสติ๊กเกอร์หัวเราะกลับมา

Tt: ผมเองเจ๊ แค่นี้ก็จำน้องชายตัวเองไม่ได้

M: ไอ้หมา

ครืด ครืด ครืด

"ฮัลโหล"

( แค่นี้ก็จำน้องชายตัวเองไม่ได้เหรอเจ๊ )

"แล้วใครจะไปรู้ล่ะ แกไปเอารูปของใครมาใส่โปรไฟล์ล่ะ"

( ไม่รู้เหมือนกันเจ๊เห็นมันเท่ห์ดีผมก็เลยเอามาลง )

"ดึกดื่นป่านนี้ทำไมถึงยังไม่นอน เดี๋ยวแม่ก็ดุเอาหรอก"

( ผมคิดถึงเจ๊ เมื่อไหร่เจ๊จะกลับเนี่ย )

"น่าจะวันศุกร์มั้ง"

เหมียวกับน้องชายอายุห่างกัน 5 ปี แต่ดูเผินๆ ก็เหมือนเพื่อนสนิทมากกว่า เพราะน้องชายของเธอค่อนข้างตัวสูงล่ำและคอยเป็นที่ปรึกษาให้เธอได้ตลอด

( โห่นานจัง )

"นานที่ไหนกันบ้าบอไอ้หมา"

( ผมชื่อ หม่า ครับ ไม่ใช่หมา )

"ก็เสียงมันคล้ายๆ กันนี่หว่า หม่า หมา เรียกหมาก็น่ารักดีออกหมาตัวเล็กๆ"

( อะๆ ผมยอมเจ๊ก็ได้ )

"แล้วนี่สมัครไลน์ใหม่อีกแล้วหรอ"

( ครับ แต่ไลน์เก่าก็ยังอยู่นะเจ๊ยังอยู่ในเครื่องเก่า แต่ผมไม่ได้ใช้แล้วก็เลยเปลี่ยนมาใช้ไลน์ใหม่แทน กลัวว่าเจ๊จะลืม ก็เลยทักมาหาเจ๊ก่อน )

"อือ นอนได้แล้วนะ เจ๊ก็จะกลับไปนอนแล้วเหมือนกัน"

( ครับ ฝันดีนะเจ๊ )

"จ้ะ ฝันดีเหมือนกันไอ้หมา"

เหมียวกดวางสายจากน้องชายก่อนจะเดินลงไปที่ริมชายหาด รับลมทะเลเย็นๆ ก่อนจะกลับเข้าไปนอน

หมับ!!

"โอ้ยย!!"

"เธอจะทำอะไรของเธอ จะคิดสั้นหรอ?" ธามเอ่ยถามขึ้น พร้อมกับจ้องมองใบหน้าของเหมียวอย่างเอาจริงเอาจัง

"จะบ้าหรอ ฉันแค่มาเดินเล่น แล้วนี่นาย..."

"ก็ฉันเห็นเธอจะเดินลงไปในทะเลก็เลยรีบวิ่งมา"

"ฉันนอนไม่หลับก็เลยมาเดินเล่น นายก็มาเดินเล่นเหมือนกันหรอ?"

"....." ธามไม่ได้ตอบอะไรเพราะรู้สึกเขินที่ตัวเองหน้าแตกคิดว่าเหมียวจะคิดสั้นฆ่าตัวตายแต่ความจริงเธอแค่มาเดินเล่น

"พรุ่งนี้นายจะไปกับเขารึเปล่า?"

"ไม่อะ เหนื่อย ขี้เกียจเดิน"

"อ๋อ..."

เหมียวเดินเล่นไปเรื่อยๆ โดยมีธามคอยเดินตามหลังไป

"จบแล้วนายจะไปเรียนต่อที่ไหนหรอ?"

"ไม่รู้สิ แล้วเธอล่ะ"

"ฉันคงไม่ได้เรียนค่าเทอมมันแพงจะตายให้น้องมันเรียนดีกว่า"

"เธอก็สอบชิงทุนเรียนฟรีสิ หัวแบบเธอก็น่าจะได้อยู่"

"ได้ที่โหลน่ะสิไม่ว่า"

การเรียนของเธอมันก็ไม่ได้เก่งอะไรมากมายและที่รอดมาได้ทุกปีก็เพราะว่ามีเพื่อนคอยช่วย คะแนนสอบก็กึ่งกลางไม่เคยได้เต็มร้อยเลยแม้แต่วิชาเดียว

"ฉันติวให้เอามั้ย"

"ไม่อะ ไม่อยากเรียนต่อ ถึงจะมีทุนเรียนฟรีก็เถอะ"

"จบแค่นี้เธอจะไปทำงานอะไร?"

"สวยๆ แบบฉันก็ต้องพริตตี้แล้วมั้ย"

"....." ธามถอนหายใจออกมาด้วยความไม่พอใจ

"ล้อเล่นน่ะ ถ้าฉันไปเป็นพริตตี้แม่ฉันคงไล่ตีตาย ก็คงจะหางานทำตามบริษัทนั่นแหละ"

"....."

"กลับกันเถอะดึกแล้ว"

เหมียวหันหลังเดินย้อนกลับไปยังทางที่เธอเดินมาก่อนหน้านี้

"โอ๊ะ!?" เพราะเดินไม่ระวังเธอสะดุดกับก้อนหินที่ฝังอยู่ในทรายแต่ธามคว้าตัวเธอเอาไว้ได้ทัน จึงทำให้เธอไม่ได้ล้มหน้าคะมำลงไป "ธะ ธามมือนาย"

สองมือของธามที่คว้าตัวเหมียวเอาไว้มันอยู่ตรงหน้าอกของเหมียวพอดีเลย

"เอ้ย ขอโทษๆ ฉันไม่ได้ตั้งใจ"

"เต็มสองมือเลยนะธาม นายลวนลามฉันหรอ"

"ปะ เปล่าๆ ก็ฉันช่วยเธอนี่ ไม่คิดว่าจะคว้าตัวเธอโดนตรง...หน้าอกเธอพอดี"

"....." เหมียวยืนหน้าแดงแจ๋ทำตัวไม่ถูก ไม่มีใครเคยทำแบบนี้กับเธอเลย ธามเป็นคนแรกที่ได้สัมผัสกับหน้าอกอวบอิ่มของเธอ "ฉันไปนอนก่อนนะ"

"อือ.."