สะใภ้นางร้าย

ตอนที่ 1 แม่สามีฉันคือนางร้าย

หญิงสาวนั่งทำตาปริบๆ เมื่อตอนนี้สถานการณ์รอบตัวกำลังอึมครึม ไม่รู้เวรหรือกรรมที่ทำให้เธอมาเป็นตัวประกอบในนิยายดราม่าเรื่องนี้ ตัวประกอบที่ว่านี่ยังเป็นลูกสะใภ้นางร้ายอีกด้วย

เธอป่วยจนเสียชีวิตกลายเป็นวิญญาณล่องลอยไม่ได้เกิดใหม่สักที จนกระทั่งไปพบกับยมทูตหน้าหล่อแต่ใจร้าย เขาบอกว่าเธอมีกรรมต้องชดใช้ ถ้าอยากไปเกิดต้องช่วยให้คนอื่นเห็นคุณค่าในชีวิตของตัวเอง

จะได้เกิดทั้งทียังต้องมีทดสอบ เธอจึงต้องหลุดมาอยู่ในนิยายดราม่าเรื่องนี้

นิยายกล่าวถึงความรักทั่วไปแต่บทสรุปพระนางไม่ได้สมหวังและใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน กลายเป็นนิยายชีวิตจริงที่พระเอกแต่งงานกับนางร้ายเพื่อรับผิดชอบเด็กในท้อง ความเศร้ามันอยู่ตรงที่นางร้ายเป็นตัวเอกที่เหมือนอยู่ตัวคนเดียว พราวตะวันชีวิตการเป็นอยู่ไม่ได้แย่แต่ชีวิตรักแสนรันทด

พราวตะวันได้ครอบครองพระเอกตามแผนการที่ตัวเองวางแผน การเข้าไปยั่วยวนเมฆาตอนเมาจนเขาพลั้งเผลอนอนกับนางร้ายเพียงคืนเดียว หญิงสาวก็ตั้งท้อง ความเป็นสุภาพบุรุษเมฆายอมรับผิดชอบด้วยการแต่งงานกับพราวตะวัน

ทว่าหัวใจเขาไม่เคยเป็นของเธอเลยแม้แต่น้อย ทุกคนรอบตัวต่างสงสารและต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า พราวตะวันคือมารผจญความรักของเมฆากับน้ำหอมที่เป็นพนักงานในบริษัทของพระเอก

ทั้งคู่ไม่ถึงขั้นคบหาแต่คนรอบข้างก็พอทราบว่าดูมีอะไรมากกว่าเจ้านายกับลูกน้องปกติ ซึ่งนี่เป็นสาเหตุให้พราวตะวันชิงลงมือแย่งเมฆามาเป็นของตัวเอง แม้จะได้ครอบครองเพียงร่างกายก็ไม่หวั่น ตลอดชีวิตการแต่งงานพราวตะวันได้เพียงตำแหน่งภรรยาเท่านั้น

เมฆายังคงติดต่อกับน้ำหอมเช่นเดิม ไม่ได้มีอะไรเกินเลยไปกว่าเจ้านายกับลูกน้อง ทว่าทุกคนในบริษัทต่างให้ความเคารพยำเกรงหญิงสาวมากกว่าภรรยาตัวจริงอย่างพราวตะวัน ความริษยาเกลียดชังจึงเพิ่มขึ้นในใจนางร้ายจนทำตัวไร้ค่า

พราวตะวันไม่ได้ตบตีแต่มักจะจิกกัดแสดงความเป็นเจ้าของเสียมากกว่า ตอนเธออ่านก็มองว่าเป็นเรื่องปกติที่นางร้ายจะหึงหวงสามีตัวเอง พระเอกหล่อและแสนดีออกอย่างนั้น

ถึงจะแต่งงานไม่เต็มใจแต่เมฆาไม่เคยพูดจาทำร้ายจิตใจภรรยา เขาใช้ความนิ่งเฉยชาเข้าสู้ ชีวิตคู่ทั้งสองจึงอยู่มาได้จนตอนจบ จบแบบอยู่กันไปแบบจำใจ

ลูกชายก็ไม่ได้ช่วยอะไรแม่นัก เมฆินทร์เป็นผู้ชายแบบเดียวกับพ่อจึงอยู่เงียบๆ ไม่ต่างกัน ที่เขายอมแต่งงานก็เพราะแม่เป็นคนขอร้อง ชะตาเธอจึงกลายเป็นนางร้ายเบอร์สอง

ซึ่งเธอที่ดันต้องมาเป็นเมียเขาจึงเข้าใจแม่สามีที่สุด บนโลกใบนี้ใครเงียบใส่ก็ไม่เจ็บเท่ากับสามี…

พริ้งเพรามองพราวตะวันผู้เป็นแม่สามีกำลังนั่งหน้าตึงบอกบุญไม่รับ หลังจากมีแขกไม่ได้รับเชิญมาเยี่ยมบ้านเอา หัวโต๊ะคือเมฆาพระเอกของเรื่อง ด้านขวาคือแม่สามี ถัดมาเป็นเธอและเมฆินทร์นั่งถัดไป ฝั่งตรงข้ามด้านซ้ายคือน้ำหอมนางเอกของเรื่อง และอีกคนที่นั่งตรงข้ามเธอคือปีใหม่

ชะตากรรมเธอไม่ต่างจากนางร้ายมากนักหรอก ต้องแต่งงานกับเมฆินทร์เพราะคำสั่งพราวตะวัน ซึ่งตัวเธอหาทางขัดขวางจนสุดชีวิตแต่ก็ไม่รอด อาจเพราะเธอมาอยู่ในร่างตัวประกอบนี้ช้าเกินไป งานแต่งงานถูกจัดเตรียมเอาไว้หมดแล้ว

แต่งงานได้เพียงไม่นาน

สภาพก็อย่างที่บอก บ้านอึมครึมเพราะแขกไม่ได้รับเชิญมาเยี่ยมถึงบ้าน…

“บ้านนี้ไม่มีใครเจ็บไข้ได้ป่วย เธอมาเยี่ยมด้วยสาเหตุอะไรไม่ทราบ มาคนเดียวไม่พอพาญาติโกโหติกามาด้วย” ใบหน้าสวยงามของแม่สามีกล่าวอย่างไม่เป็นมิตร

พริ้งเพราแอบยิ้มมุมปากอย่างเห็นด้วย

“พราว/แม่ครับ” สองพ่อลูกเรียกพราวตะวันอย่างพร้อมเพรียง

ก็ชอบแสดงความห่วงใยคนอื่นออกหน้าแบบนี้ไง ไม่แปลกที่แม่สามีจะหึงหวง ยัยนางเอกนี่ก็ชอบเสนอหน้ามาเยี่ยมผัวคนอื่นอยู่เรื่อย

“ขอโทษนะคะที่ใหม่มารบกวน พอดีว่าคุณน้าไม่กล้ามาคนเดียวเพราะเกรงใจคุณพราวค่ะ เราสองสองคนตั้งใจมาแสดงความยินดีกับคุณคินและคุณพริ้งค่ะ” ปีใหม่หญิงสาวตัวเล็กกล่าวเสียงสั่นเครือ ท่าทางกล้าๆ กลัวๆ ส่งผลให้พราวตะวันเชิดหน้าใส่

“ฉันขอโทษที่ไม่ได้บอกก่อนล่วงหน้านะคะ นอกจากมาเยี่ยม ฉันก็เอาเอกสารที่คุณเมฆาลืมไว้ที่บริษัทมาให้ด้วยค่ะ คุณนพเลขาเกิดอุบัติเหตุเลยฝากฉันมาให้ค่ะ” น้ำหอมหยิบแฟ้มเอกสารออกจากกระเป๋ามอบให้แก่เจ้านาย

เธออยู่ในตำแหน่งผู้จัดการและทำงานกับเมฆามานาน เลขานพจึงไว้ใจกล้าฝากเอกสารมาด้วย

“เหอะ ประจวบเหมาะทุกทีสินะ ใครอยากกินก็ตามสบาย พราวไม่ร่วมโต๊ะกับยัยนี่เด็ดขาด คุณนพเองก็น่าโดนดุ ฝากเอกสารมั่วซั่ว” พราวตะวันขยับตัวลุกจากเก้าอี้มองสามีอย่างขุ่นเคือง

เธอย้ำมาหลายรอบว่าเกลียดแต่ก็ยังชวนมานั่งร่วมโต๊ะอยู่ได้ อยากจะบ่นอยากด่าสามีก็ไม่ได้ เพราะเขาไม่ได้สนใจความรู้สึกเธอ…

“คุณแม่บ่นหิวข้าวจะไปลุกหนีทำไมคะ นี่มันบ้านของเรานะคะ คุณน้ำหอมแค่ตั้งใจเอาเอกสารมาให้คงใกล้จะกลับแล้ว” พริ้งเพราดึงแขนแม่สามีมากอดไว้พร้อมกับเอาแก้มถูก สายตาจิกมองสองน้าหลานฝั่งตรงข้ามอย่างไม่ชอบหน้า

“พูดจาอะไรแบบนี้พริ้ง” เมฆินทร์ดุภรรยาที่ส่อแววเหมือนมารดาเขาไม่มีผิด

จะไม่ให้เหมือนได้อย่างไรในเมื่อหญิงสาวไม่ต่างจากลูกสาวอีกคนของพราวตะวัน

“ก็จริงนี่คะ คุณน้ำหอมก็รู้ว่ามาแล้วทำให้คุณพ่อคุณแม่ทะเลาะกันแต่ก็ยังชอบพาตัวเองเข้ามาอยู่รอบตัวคุณพ่อ คุณแม่เสียใจนะคะทำแบบนี้ คุณน้ำหอมกำลังทำตัวสนิทกับสามีคนอื่นมากเกินไปค่ะ” พริ้งเพราตักเตือนนางเอกของเรื่องที่ปากบอกไม่รักไม่คิดอะไร ทว่าชอบพาตัวเองมาอยู่ใกล้ๆ สามีคนอื่นตลอด

คนอื่นจะว่าร้ายกาจก็ช่างเถอะ เธอทนเห็นเรื่องแบบนี้ต่อไปไม่ไหวแล้ว!