บทที่ 1 ภรรยาเก่า

1565 Words

“ที่ไหนนะครับ” พอตั้งสติได้ริมฝีปากหนาก็เอ่ยถามอีกครั้ง ก่อนที่ต้นสายจะบอกสถานที่ควบคุมตัวเธออีกครั้งเช่นกัน อลันกลืนก้อนน้ำลายเหนียว ๆ ที่ก่อตัวขึ้นนี้ลงคอ ความจุกในอกบอกกับเขาว่ายังคงมีเยื่อใย เป็นห่วง และอยากไปหาให้ไวที่สุด ชายหนุ่มวางโทรศัพท์ลงก่อนจะสวมเสื้อสูท คว้าโทรศัพท์มือถือ พร้อมกับก้าวขาเดินด้วยความรวดเร็ว ช่วงขาที่ยาวมาก ๆ นั้นทำให้เขาสามารถไปถึงประตูในเวลาไม่กี่วินาที ทว่าพอเปิดประตูออกก็เห็นฟ้าใสยืนก้มหน้าที่หน้าห้องทำงานของเขา “อ๊ะ! ตกใจหมดเลย” หญิงสาวพึมพำออกมาเบา ๆ แต่ก็ถูกฝ่ามือหนาดันไหล่ของเธอให้หลีกทางให้โดยที่เจ้าตัวไม่ได้พูดอะไรสักคำ เจ้านายหนุ่มไม่เคยผลักใครแบบนี้มาก่อน แต่ดูเหมือนว่าเขาจะรีบร้อนมาก “รีบไปไหนนะ” เธอไม่รู้ เมื่อครู่มีคนโทรมาขอสายเขา หญิงสาวก็นึกว่าเป็นลูกค้า ก็เลยโอนสายไปให้โดยไม่ได้ถามไถ่อะไร แต่พอเห็นท่าทีของเขาแล้วก็อดที่จะสงสัยไม่ได้... สถานีตำรวจใจกลางกรุง...อลันมองเห็นกลุ่มนักข่าวที่มาออกันอยู่ที่หน้าสถานีตำรวจ เขาพ่นลมหายใจออกมา ดูเหมือนว่าข่าวของเธอจะดังกระฉ่อนไปทั่วประเทศแล้ว อดีตภรรยาของเขาเคยเป็นนางแบบตัวท็อปของวงการบันเทิงไทย แต่พอหย่าร้างกับเขาหล่อนก็ประกาศลาออกจากวงการบันเทิง เหตุเพราะอยากออกไปใช้ชีวิตสงบ ๆ แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ ไม่แปลกที่จะได้รับความสนใจจากนักข่าว คดีฆาตกรรมนั้น...เป็นคดีอาญาสูงสุดเลยก็ว่าได้ ฝ่ามือหนาเปิดลิ้นชักหน้าคอนโซลรถออก หยิบเอาแว่นกันแดดสีชามาสวมใส่ ก่อนจะเปิดประตูลงจากรถพร้อมกับกระเป๋าเอกสารและเงินสดจำนวนมาก ชายหนุ่มหวังประกันสาวเจ้าออกมา ทว่าพอลงจากรถนักข่าวก็วิ่งกรูเข้ามาหาเขา พร้อมกับไมโครโฟนที่ระดมจ่อบริเวณริมฝีปากหนา “คุณอลันมาเป็นทนายให้กับคุณโยษิตาใช่ไหมคะ” ชายหนุ่มเงียบ พยายามเดินฝ่าฝูงสื่อมวลชนให้ไวที่สุด ทว่า “คุณอลันคิดยังไงกับเหตุการณ์นี้คะ คิดว่าคุณโยลงมือฆ่าคุณดลหรือเปล่าคะ” กึก! “ดล? ภูวดลเหรอ” ริมฝีปากหนาพึมพำออกมาพร้อมกับหยุดชะงักฝ่าเท้าที่กำลังก้าวขาเดิน เพราะชื่อนี้...คือ แฟนของเธอที่กำลังจะแต่งงานกันอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้ “คุณอลันไม่ทราบเหรอคะ คนที่เสียชีวิตเป็นคุณดล” ชายหนุ่มกะพริบเปลือกตาปริบ ๆ เขารู้สึกมึนตึบราวกับว่ามีค้อนขนาดใหญ่ทุ่มใส่ศีรษะโดยไม่รู้ตัว มันหนักอึ้งจนต้องรีบสะบัดศีรษะแรง ๆ “ขอทางด้วยครับ” ไม่เป็นผล ยิ่งเขาขยับก็ยิ่งมีคนเข้ามารุมล้อมเพิ่มมากขึ้น “ไม่ได้ยินหรือไงวะ!!” อลันบันดาลโทสะตะคอกเสียงออกมาในที่สุด ใบหน้าของเขาแดงก่ำ พร้อมกับเส้นเลือดที่ขึ้นตามลำคอหนา ทนายหนุ่มตะคอกเสียงดังจนสื่อมวลชนหลายสิบคนนี้เงียบเสียงไปในทันที เขาทั้งเครียด ทั้งเป็นห่วงเธอคนนั้น วิตกกังวลเป็นอย่างมาก แต่คนกลุ่มนี้ก็ยังไม่หยุดซักไซ้ “หากยังพยายามถามผมอีก พวกคุณก็รู้ว่าผมทำอะไรได้บ้าง!” ขู่เสียงเข้ม ซึ่งหลายคนก็รับรู้ว่าทนายอลันนั้นเป็นใคร สามารถทำอะไรได้บ้าง สิ้นสุดเสียงประกาศกร้าวนี้การแหวกทางให้จึงเกิดขึ้น ...ชายหนุ่มรีบเดินเข้าอาคารของสถานีตำรวจ ความวุ่นวายภายในอาคารไม่ได้ลดความรู้สึกจดจ่อของเขาไปได้ ในหัวมีแต่คำว่าเกิดอะไรขึ้น โยษิตาทำอะไร เธอได้ทำจริงไหม แล้วทำไม แล้วทำไมภูวดลถึงเสียชีวิต ทว่าขณะนั้นเอง “คุณอลันครับ!” เสียงเรียกคุ้นหูทำให้ร่างหนาหยุดชะงัก เขาหันไปตามเสียงนี้ก็พบกับนักสืบดนัยที่เพิ่งเจอกันไปหมาด ๆ “เกิดอะไรขึ้นครับ” อลันเอ่ยถาม พลางเดินตามนักสืบดนัยไปด้วย “ผมก็เพิ่งทราบเรื่องเหมือนกันครับ แต่เมื่อกี้ผมเพิ่งคุยกับพนักงานสอบสวนมา เห็นบอกว่ามีหลักฐานชี้ตัวคุณโยษิตาครับ” ไม่อยากจะเชื่อหูสักเท่าไร แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ชายหนุ่มสัญญาว่าจะอยู่เคียงข้างเธอ “แล้วตอนนี้เธออยู่ไหน ผม...ผมอยากเจอเธอ” เขาเอื้อนเอ่ยออกมาช้า ๆ มันบีบหัวใจของเขาเสียเหลือเกิน ตั้งแต่หย่ากัน โยษิตาก็ไม่มาเจอเขาอีกเลย ทั้ง ๆ ที่เขาพยายามติดต่อหาตลอด ก่อนจะรู้ในภายหลังว่าเจ้าหล่อนกำลังซุ่มปลูกต้นรักกับผู้ชายคนอื่นอยู่ จากนั้นเขาก็ไม่ได้ติดต่อเธออีกเลย อลันอยากให้เธอมีความสุขอย่างที่เธอเคยบอกเขา ทว่าทำไมมันถึงเกิดเรื่องนี้ขึ้น “ตามผมมาครับ” นักสืบดนัยเดินนำหน้า ด้วยความที่เขาเคยเป็นนายตำรวจมาก่อน ก่อนจะผันตัวไปเป็นนักสืบอิสระแต่ก็ยังรับงานจากภาครัฐบางงาน ทำให้เข้าใจระบบการทำงานของข้าราชการตำรวจมากเลยทีเดียว “เดี๋ยวติดต่อเจ้าหน้าที่ให้ครับ” อันที่จริงอลันก็รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรเพื่อขอเยี่ยมลูกความ แต่ถ้าจะบอกว่าตอนนี้หัวสมองของเขาขาวโพลนก็ไม่เกินจริง มันหนักอึ้ง ก้าวขาเดินก็แทบไม่ไหวแล้ว “อ้าวคุณทนาย...มาไวกว่าที่คิดนะครับ” พอเดินเข้าไปยังห้องของพนักงานสอบสวน ด้วยความคุ้นชินของคนที่นี่ก็เป็นเรื่องปกติที่จะเอ่ยทักเขา แต่ใบหน้าหล่อเหลาของทนายหนุ่มกลับนิ่งเรียบ “ผมขอพบคุณโยษิตาได้ไหมครับ” “ครับ ได้เลยครับ...เธอถูกคุมตัวอยู่นะครับ ตอนนี้เจ้าหน้าที่กำลังทำหนังสือต่อศาลฝากขังเธอครับ” “เดี๋ยวผมยื่นประกันตัวต่อเลยนะครับ” ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เขาจะไม่ยอมให้เธอนอนคุกเป็นอันขาด “ได้เลยครับ เดี๋ยวเยี่ยมเสร็จแล้วก็เขียนคำร้องขอยื่นต่อพนักงานสอบสวนหรือพนักงานอัยการได้เลยครับ” อลันร้อนใจ เขาไม่อยากให้โยษิตานอนในคุกเลยสักคืนเดียว แต่ก็ต้องทำทุกอย่างตามกระบวนการกฎหมาย อยู่ ๆ จะมายื่นหลักประกันเพื่อนำตัวภรรยาเก่าออกมาเลยก็คงไม่ได้ ต้องรอพนักงานสอบสวนเห็นสมควรถึงจะสามารถประกันตัวผู้ต้องสงสัยได้ ซึ่งอยู่ในขั้นตอนการควบคุมตัว และยังไม่ถูกฟ้อง ...ทนายหนุ่มไม่เคยประหม่าขนาดนี้มาก่อน ทุกย่างก้าวเดินนั้นเหยียบย่ำหัวใจอันบอบช้ำ ไม่เคยคิดเลยว่าชาตินี้จะได้มาเยี่ยมผู้หญิงที่รักมากที่สุดคนหนึ่งในที่แห่งนี้ พอเดินเข้าไปลึกสุดก็เห็นร่างบางนั่งกอดเข่าที่มุมห้องขัง โยษิตาซุกใบหน้าที่หัวเข่า เธอกอดเข่าร้องไห้ไม่หยุด ผมเผ้าก็กระเซอะกระเซิง ไม่เหลือคราบของนางแบบสาวเบอร์หนึ่งเลยสักนิด “โย...” เสียงทุ้มนั้นทำให้เจ้าของร่างบางสั่นเทาสะดุ้งเล็กน้อย เธอค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมองต้นเสียง หัวใจดวงน้อยในอกนั้นเต้นแรงขึ้นมาเมื่อได้เจอใบหน้าที่คุ้นเคย เป็นสามีเก่าของเธอเอง หญิงสาวรู้สึกเหมือนกับเห็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ มีความหวังขึ้นมาในทันที แม้นจะริบหรี่มากก็ตาม “ลัน...ฮึก ฮืออ~” ร่างบางลุกขึ้นเดินเข้ามาหา เธอยังสวมชุดนอนอยู่ ชุดนอนที่เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบเลือดแห้ะเกรอะกรัง หญิงสาวจับตะรางแน่น “เกิดอะไรขึ้น” “ฮึก ฉันไม่ได้ทำนะ อึก ฉันไม่ได้ทำ ฮือ~” แทนที่เธอจะตอบแต่กลับร้องไห้ออกมาเสียงดังไม่หยุด ด้วยความหวาดกลัว ความตกใจทำให้ไม่สามารถควบคุมอะไรได้ “โอเค ไม่ได้ทำก็ไม่ได้ทำ” “อึก นายเชื่อฉันใช่ไหม อึก เชื่อฉันใช่ไหม” โยษิตายื่นมือออกไปจับฝ่ามือของเขา ความอบอุ่นจากฝ่ามือหนาที่คุ้นเคยนี้ ทำให้เธอร้องไห้ออกมามากกว่าเดิมเสียด้วยซ้ำ “เชื่อสิ ฉันเชื่อเธอเสมอ หึ...” เขาหัวเราะเบา ๆ โดยปกติหน้าที่ของเขานั้นไม่ได้มีหน้าที่เชื่อฟังสิ่งที่ลูกความจะบอก แต่ว่าพอเป็นเธอคนนี้ เขาเชื่อสนิทใจว่าเธอไม่ได้ทำ “ขอบคุณ อึก ขอบคุณนะ” ฝ่ามือบางสั่นระริกด้วยความกลัว โยษิตาตัวสั่นเทา เธอไม่สามารถควบคุมร่างกายได้เลย อยากโผเข้ากอดเขาคนนี้มาก ๆ แต่ก็ทำไม่ได้ แม้นจะหย่ากันไปแล้ว แต่ก็เป็นการจบเส้นทางชีวิตคู่ที่ดี คบหาเป็นแฟนตั้งแต่อายุสิบหก แต่งงานกันตอนอายุยี่สิบหก ใช้ชีวิตฉันสามีภรรยาร่วมห้าปี สิริรวมทุกอย่างก็สิบห้าปีที่คบหาเป็นแฟนกัน จุดอิ่มตัวที่เธอพูด...ชายหนุ่มยังเชื่อเสมอว่าเธอยังรักเขา

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more