‘ไม่ได้บังคับซะหน่อย’
แก้มใสๆถูกทำให้มันพองขึ้นคงจะดูน่ารักกว่านี้ ถ้าไม่ติดว่าเขากำลังถูกเธอมันมือมันเท้าอยู่ เขาไม่ชอบใจสภาพน่าอายของตัวเองในตอนนี้เลย มันทำให้เขานึกถึงอดีตที่น่าสะอิดสะเอียนของตัวเอง
‘บังคับ! ถ้าไม่ยินยอมเขาเรียกว่าบังคับ’
‘เห้อ! อีกเดี๋ยวก็สมยอมเองนั้นแหละ สายตาสั้นใช่ไหม งั้นขอนะจะได้ไม่ต้องเห็นอะไร’
มือเล็กหยิบแว่นเขาไปสวม ใบหน้าเธอดูเปลี่ยนไปนิดๆเมื่อสวมใส่มัน ดูน่าค้นหาและดูแปลกตา ส่วนเขาสายตาสั้นก็จริงแต่ไม่ได้ตาบอด แม้จะมองรายละเอียดไม่ชัดเจน แต่เธอตัวใหญ่ขนาดนี้ ไม่มีทางที่เขาไม่เห็นว่าเธอทำอะไรบ้าง
‘นี่เธอ! หยุดเลยนะ’
‘เงียบเหอะน่า ฉันเองก็อายจะตายอยู่แล้ว’
‘ก็ลุกออกไปสิ’
‘อืม จะลุกออกไปได้ยังไง ในเมื่อสิ่งที่กำลังทำอยู่ตอนนี้ฉันเฝ้ารอมาตลอดหลายปี เป็นของฉันเหอะน่า แล้วฉันจะดูแลคุณอย่างดี’
มือเล็กเริ่มเลื่อนลงต่ำพร้อมกับขยับตัวให้ไปอยู่ตรงหว่างขาของเ
