ภิภพได้แต่ยืนนิ่ง ไม่เข้าใจว่าเมื่อกี้เป็นความจริงหรือฝัน แต่ริมฝีปากยังสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นของเธออย่างชัดเจน หัวใจที่เคยด้านชาเจ็บปวดมากกว่าทุกที ในวันที่เขาบอกลาเธอ ยังไม่รู้สึกเจ็บขนาดนี้ เพราะคิดว่าเธอคงจะไม่จากเขาไปไหนแน่ แต่วันนี้กลับต่างออกไป เขารู้สึกเหมือนกับว่า เขาได้เสียเธอไปแล้วจริงๆ
“ฉันบอกแกแล้วใช่ไหมว่าห้ามมายุ่งกับยัยมิวอีก”
ทันทีที่ลูกสาวตัวดีเดินออกไป อธิปก็เดินตรงเข้าไปกระชากคอเสื้อคนรุ่นลูกเข้าหาตัวอย่างแรง ท่านมองภาพของคนทั้งสองอยู่ตลอด อยากตรงเข้ามาฆ่าผู้ชายที่กล้ามายุ่งกับลูกสาวท่านให้ตายคามือ แต่ก็กลัวว่าถ้าทำแบบนั้น จะยิ่งทำให้ลูกสาวไม่พอใจในตัวท่าน จึงเลือกรอทำมันหลังจากที่อมิตาหนีไปแล้ว
“ผมไม่เคยทำแบบนั้นเลยสักครั้ง ที่ผ่านมามีแต่เธอที่เข้ามายุ่งกับผม วางแผนต่างๆนาๆเพื่อให้ได้ทั้งตัวและหัวใจผมไปครอง แต่ท่านไม่ต้องห่วงนะครับ เพราะต่อไปผมจะเป็นคนเข้าหาเธอเอง
