The Sinful Marriage

Chapter 1

"Tanya!"

Malakas na sigaw ang nagpadilat sa 'kin. Umawang ang labi ko nang makita ang madilim na paligid; gabi na, nakatulog pala ako!

"Putangina naman, Tanya!"

Kumalabog ang puso ko, taranta akong tumayo mula sa kama at dali-daling lumabas patungong sala. Napaigtad ako nang kumirot ang gitnang bahagi ng katawan ko.

"R-Rigal." Nanginig ang boses ko nang makita sa dining area ang nanginginig na kilay ng asawa ko.

Kakauwi niya lang galing trabaho. Hindi ako nakapaghanda ng hapunan kaya siguradong lagot na naman ako. I felt so weak a while ago. Bumigay pala ang mga mata ko, hindi ko namalayang nakatulog ako.

"Tangina, bakit walang pagkain?! Pagod ako galing trabaho ta's ito ang madadatnan ko!" Yumanig ang lamesa nang hampasin niya ito.

"Rigal, sorry nakatulog--"

"Putangina! Iyan ka nanaman sa palusot mo!"

Napaatras ako nang lumapit siya sa 'kin. Parang linta ang kamay niyang kumapit sa panga ko. Nanginig ang labi ko sa mga mata niyang itim na itim at kulang na lang saksakin ako.

"R-Rigal... masakit."

Lalong dumiin ang mga kuko niya sa panga ko. Lumabo ang paningin ko nang mamuo ang luha sa mga mata ko.

"Bakit walang pagkain ha?! Ano?! Lumabas ka nanaman ba?! May pinuntahan ka nanaman--"

"Rigal, wala--"

"Sinungaling!" Bumagsak ang katawan ko sa sahig nang itulak niya ako.

Parang nalaglag din ang puso ko na kumalat ang mga piraso sa sahig. Nangatog ang mga binti ko. Sinubukan kong umutras, pero nawala nanaman ang lahat ng lakas ko.

"Umalis ka nanaman 'no?! Tangina malandi ka talaga!"

Tuluyang lumandas ang sunod-sunod na luha sa mga mata. Ang sakit, sobrang nakakapunit ng puso na tawagin akong malandi ng asawa ko. Hindi ko maipagtanggol ang sarili ko, kasi deep down my heart alam kong naging malandi talaga ako, pero nakaraan na iyon, sobrang pinagsisihan ko na ang mga nagawa ko. I made a mistake and my suffering for that felt forever.

"Ah umalis ka talaga?! Sa'n ka galing ha?!" Hinila niya ako patayo. Mahigpit siyang kumapit sa braso kong hindi na nakahinga. "SAAN KA GALING?"

"H-hindi nga ako umalis." Hindi ko napigilan ang paghagulgol sa bawat salitang binitawan ko.

Mariin akong napapikit, habang panay ang silay ng mainit na mga luha sa pisnge ko.

"Hindi ka umalis kasi galing dito ang lalake mo?! Putangina gano'n ba?!" Halos madurog niya na ang buto ko sa braso. Pulang-pula na ito, kasing pula ng buong mukha niyang umaapoy sa galit.

"Rigal, wala na nga akong iba. Please, maniwala ka naman sa 'kin."

Pumikit siya. Inigting niya ang panga niya at saka siya bumuga sa hangin.

"Maniwala?!" Parang nasugatan na ang braso ko sa hapdi. "Tangina ang tagal kong naniwala sa 'yo noon! Putangina nagtiwala ako, Tanya! SINIRA MO LANG IYON!" Dumampi ang mabigat niyang palad sa pisnge ko. Tumumba ako sa sahig, kasabay ng tila ba pagkabingi ko sa lakas ng sampal niya.

Lalo akong napahikbi; hinabol ko ang hininga ko ng parang pinapatay na ako sa sikip ng dibdib ko. Walang naramdaman ang pisnge ko kundi sakit. Parang nakalapat pa rin ang mabigat niyang kamay doon.

Takot at sakit ang humagod sa buong dugo ko. Halos gabi-gabi na lang nababasag ang tainga ko sa sigaw niya. Hindi ko inakalang aabot sa punto na sasaktan niya ako, pero umabot kami sa gano'n. Ang sikip sa puso ng ginagawa niya; asawa niya ako, pero hindi ko na maramdaman ang pagmamahal niya.

"R-Rigal... I'm sorry--"

"Tumahimik ka!"

Napapikit ako nang sipain niya ang hita ko. Parang pinapaso ng mga luha ko ang pisnge ko. Ilang beses na akong nag-sorry sa kanya. Halos lumuhod na ako at halikan ang mga paa niya, dahil sising-sisi ako sa ginawa kong panloloko sa kanya, pero hindi niya talaga 'ko mapatawad. Isang taon na ang lumipas, pero bitbit pa rin namin ang sakit ng pagkakamaling nagawa ko. Gusto kong durugin ang sarili kong puso sa katangahang umiral sa 'kin noon.

Hinablot niyang muli ang braso ko. Hinila niya ako patayo, muntik na 'kong masubsob sa dibdib niya, pero nilayo niya agad ako, habang nakakapit pa rin siya sa 'kin; ang mga kuko niya, bumabaon nanaman.

Napakapit ako sa dibdib niya nang manlambot ang mga tuhod ko.

"Wala akong ibang ginawa sa 'yo noon, Tanya kundi mahalin ka! f**k! Ano bang mayroon sa gagong iyon ha?! Putangina! Sa lahat ng lalake, siya pa talaga! Hayop!"

Nanginig ang mga mata ko sa nakakamatay niyang titig. Hinawakan ko ang kamay niyang nakakapit sa 'kin, sinubukang kong alisin ang pagkakahawak niya sa braso kong namula, pero lalo niya lang itong sinakal.

"BAKIT SIYA PA? Ano bang pinakain niya sa 'yo ha?! Masarap ba, Tanya?! Magaling ba siya sa kama?! Tangina!"

Tinalikod niya ako mula sa kanya. Mabilis niyang naisubsob ang katawan ko sa lababo. Tatayo sana ako, pero lalo niyang diniin ang likod ko sa lababo.

Wala na akong nagawa. Hinang-hina na ang masakit kong katawan na parang kaunti na lang magpipira-piraso na.

"R-Rigal... masakit pa--"

"Dinala ka ba niya sa langit?! Mas malaki ba ang kanya ha, Tanya?!" Tinaas niya ang palda ng dress ko.

Mariin akong napapikit nang hilahin niya pababa ang panty ko. Hindi ako nakapalag. Parang nalagas na ang mga buto ko sa panghihina. Tanging hagulgol na lang ang lumabas sa bibig ko.

Kinagat ko ang ibabang labi ko nang walang pag-aalinlangan, pinasok niya ang kahabaan niya sa 'kin.

Tahimik akong umiyak, habang pinupuno niya ang libido sa katawan niya. Mula ng mahuli niya akong nanlalake, wala na siyang ibang ginawa kundi saktan ako at gawing parausan.

Gusto kong magalit, gusto kong ipagtanggol ang sarili ko, dahil asawa niya ako, hindi niya dapat ako tinatrato na parang pokpok, pero sa tuwing naaalala ko ang pagkakamali ko, pati ang puso ko kinamumuhian ang sarili ko.

Ang tanga ko para lokohin siya, pero sana... sana naman patawarin niya na ako.

Nang makarating siya sa langit, kakabayo sa 'kin, binagsak niya ang katawan niya sa likuran ko na kulang na lang talaga mabali ang buto ko.

Dumaloy ang mainit niyang hininga sa tainga ko.

"Masarap ka sana, hindi ko lang maatim na mayroong ibang lalake na dumidila at tumitira sa 'yo. Tangina, kung alam ko lang ng ganyang klase kang babae, sana nakinig na lang ako sa nanay ko."