พาเมียเที่ยว
1680 Words
หลังจากที่เอเรนอสเดินออกไปข้างนอกห้องนอนเขาได้โทรหาแดเนียลเพื่อขอยืมเรือยอชต์พาเมียสาวไปล่องเรือด้วยกันในวันพรุ่งนี้พร้อมด้วยเหล่าบอดีการ์ดอีกหลายคนเอาไว้ป้องกันเหตุร้าย ชายหนุ่มอยากใช้โอกาสนี้ทำความรู้จักตัวตนของนัดดามากขึ้น จะได้ตัดสินใจทำอะไรบางอย่างที่ถูกต้องเสียที
“ฮัลโหลว่าไงว่ะ เอริค”
“กูจะขอยืมเรือยอชต์ของมึงไปล่องในทะเลสักสามสี่วันหน่อย”
“ไปกับใคร ไม่รอไปพร้อมกูเหรอ”
“ไม่ว่ะ แต่กูไม่จำเป็นต้องบอกมึงว่าไปกับใคร”
“ฮ่า ๆ เออ ๆ เดี๋ยวกูให้ลูกน้องจัดการให้ ว่าแต่มึงจะไปวันไหน”
“พรุ่งนี้เช้า โอเคไหมวะ”
“ได้สิ พรุ่งนี้เช้ามึงไปขึ้นเรือได้เลย”
“เออ ขอบใจ”
“มึงจะไม่บอกกูจริง ๆ เหรอว่าไปกับใคร”
“หึหึ ไม่ต้องบอกมึงก็รู้ ลูกน้องกูรายงานมึงหมดแล้วสินะ”
“ฮ่า ๆ ๆ น้องยังเด็กทำอะไรคิดเยอะ ๆ หน่อย สงสารเขา กูเตือนด้วยความหวังดี”
“เออ กูรู้น่า ถึงได้จะพาไปเที่ยวนี่ไง”
“อืม แค่นี้นะ เด็กรออยู่โว้ย”
เมื่อวางสายจากเพื่อนสนิทเอเรนอสก็เดินกลับไปยังห้องนอนของตนเองแล้วเข้าไปสอดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับเมียสาวที่หลับไม่รู้เรื่องรู้ราว ชายหนุ่มนอนมองหน้าเมียเด็กด้วยความรู้สึกหลากหลาย ใจหนึ่งก็อยากจะจริงจังกับเธอ อีกใจก็ยังไม่อยากผูกชีวิตไว้กับใครตอนนี้ แต่ถ้าให้เขาปล่อยเธอไปก็ทำไม่ได้เพราะเขาคือผัวคนแรกของเธอ แค่คิดว่าจะมีใครมาซ้ำรอยของตนเองหัวใจก็เจ็บแปลบขึ้นมาทันที จึงหยุดความคิดทุกอย่างแล้วหลับตาลงเพื่อพักผ่อนตามหญิงสาว ส่วนเรื่องที่ยังค้างคาค่อยคิดใหม่อีกที
เช้าวันรุ่งขึ้นนัดดาตื่นขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวตามคำสั่งของเอเรนอสแบบงง ๆ เพราะเขาบอกว่าจะพาเธอไปเที่ยวแค่นั้นก็หายออกไปจากห้อง โชคดีเมื่อคืนเธอกินยาเข้าไปไม่อย่างนั้นวันนี้คงป่วยแน่
“พี่เอริคจะพาหนูไปไหน พรุ่งนี้หนูต้องทำงานนะคะ”
หญิงสาวเดินตามคนเอาแต่ใจออกมาจากเพนท์เฮาส์สุดหรูด้วยอาการเซ็ง ๆ ตั้งแต่เมื่อวานเธอยังไม่ได้กลับไปยังห้องพักของตนเองเลยแถมวันนี้ยังถูกลากออกไปไหนก็ไม่รู้อีก ส่วนเสื้อผ้าที่ใส่อยู่เขาก็เป็นคนไปเอามาจากห้องของเธอด้วยตัวเองเมื่อตอนเช้า
“ไปถึงก็รู้เอง เรื่องงานไม่ต้องห่วงพี่เป็นเจ้าของบริษัท อย่าลืมสิ” เอเรนอสคว้ามือของนัดดามากุมแล้วจูงเธอเดินเข้าไปในลิฟต์ด้วยกันจนพวกบอดีการ์ดต่างก็ตกใจกับพฤติกรรมของเจ้านาย
“โธ่ พี่เอริค นัดเพิ่งเข้ามาทำงานเองนะคะ ถ้าหยุดแบบนี้คนอื่นเขาจะมองยังไง นัดต้องทำงานอีกนานไม่อยากให้ใครเขาหมั่นไส้ เดี๋ยวจะร่วมงานกับคนอื่นไม่ได้” หญิงสาวพยายามอธิบายตามความเป็นจริงในขณะที่ลิฟต์กำลังเคลื่อนตัวลงไปยังข้างล่าง
“ใครจะไปรู้ อีกหน่อยนัดอาจจะไม่ต้องทำงานเลยก็ได้แต่ทำอย่างอื่นแทน” เอเรนอสหันมาบอกเมียสาวแล้วยิ้มมุมปากให้กับความคิดของตนเองแต่นัดดากลับเข้าใจความหมายไปอีกทาง
“อย่าบอกนะคะ ว่าพี่เอริคจะไล่หนูออก ไม่ได้นะ หนูเพิ่งเข้ามาทำงานได้ไม่นาน ยังต้องส่งเงินให้พ่อแม่ ยังมีภาระค่าใช้จ่ายอื่น ๆ อีกเยอะเลย พี่เอริคไล่หนูออกแล้วจะไปทำงานที่ไหน”
หญิงสาวเอ่ยออกมาด้วยความตกใจ คิดว่าเขาจะไล่เธอออก เธอยังไม่พร้อมจะหางานใหม่ตอนนี้ อีกอย่างเธอก็ชอบงานนี้แล้วด้วย ไม่อยากไปนับหนึ่งใหม่ที่อื่น
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ พี่ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น” ชายหนุ่มหัวเราะออกมาอย่างขบขันที่คนตัวเล็กคิดเป็นตุเป็นตะหาว่าเขาจะไล่เธอออก แต่สิ่งที่เขาพูดหมายความว่าจะให้เธออยู่บ้านเลี้ยงลูกต่างหาก
“แล้วหมายความว่ายังไง” นัดดาเอ่ยถามชายหนุ่มอีกครั้งด้วยความสงสัย เป็นจังหวะที่ลิฟต์เคลื่อนตัวมาถึงชั้นล่างพอดีจึงไม่ได้รับคำตอบจากชายหนุ่มนอกจากรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่เขาส่งมาให้เท่านั้น เธอจึงไม่ซักถามเขาอีกแล้วเดินไปยังรถสุดหรูที่จอดรอทั้งคู่ โดยมีเรนเดลยืนรอเปิดประตูให้กับเจ้านายและว่าที่นายหญิง
“ทุกอย่างพร้อมแล้วใช่ไหม” เอเรนอสหันไปถามบอดีการ์ดคู่ใจก่อนที่จะขึ้นไปนั่งบนรถ
“ครับ คุณเอริค ทุกอย่างพร้อมหมดแล้วตามที่คุณเอริคสั่ง”
“งั้นก็ไปเลย”
“ครับ”
เมื่อเดินทางมาถึงท่าเทียบเรือเอเรนอสก็อุ้มนัดดาออกมาจากรถ เพราะเธอหลับตลอดการเดินทางโดยมีอกอุ่น ๆ ของเขาเป็นหมอนให้หนุน ชายหนุ่มไม่อยากปลุกเธอขึ้นมาจากการพักผ่อนจึงใช้วิธีนี้แทน แล้วพาหญิงสาวขึ้นไปบนเรือยอชต์สุดหรูของเพื่อนสนิท
“อือ พี่เอริคถึงแล้วเหรอคะ” หญิงสาวรู้สึกตัวตื่นหลังจากที่เอเรนอสวางเธอลงบนเตียงภายในห้องนอนขนาดใหญ่ที่ถูกสร้างขึ้นมาบนเรือยอชต์สุดหรูลำนี้
“ครับ ถึงเมื่อกี้เอง แต่พี่เห็นว่านัดยังหลับสบายก็เลยไม่ได้ปลุก”
ชายหนุ่มนั่งลงบนเตียงแล้วเอามือไปสัมผัสที่หนาของหญิงสาวเบา ๆ อย่างอ่อนโยนเพื่อปัดปอยผมที่ตกลงมาปกคลุมใบหน้าสวย ๆ ของเธอ ทำให้หญิงสาวเขินอายจนแก้มทั้งสองข้างแดงเหมือนลูกตำลึง
“ค่ะ” เธอตอบสั้น ๆ แล้วก้มลงไปมองที่มือของตนเองเพราะทนต่อสายตาหวานหยาดเยิ้มที่เอเรนอสส่งมาให้ไม่ไหว
“ทำไมหลบหน้าพี่ครับ หืม” เอเรนอสเชยคางของหญิงสาวขึ้นมาแล้วค่อย ๆ ขยับใบหน้าของตนเองเข้าไปใกล้ ๆ หน้าเมียเด็กจึงเห็นว่าตอนนี้เธอแก้มแดงมากแถมยังไม่กล้าสบตาเขาอีก
“เอ่อ คือ หนู” หญิงสาวอึกอักไม่รู้จะตอบเขาอย่างไรดีจะบอกว่าเขินกับสายตาของชายหนุ่มก็ไม่กล้า เอเรนอสเห็นคนตรงหน้าไม่กล้าพูดออกมาจึงลงโทษด้วยการมอบจูบอันดูดดื่มให้เธอ จนหญิงสาวเริ่มขาดอากาศหายใจนั่นแหละเขาจึงถอนปากออกมา แต่ครู่เดียวก็ประกบปากกลับไปใหม่อีกครั้งแล้วค่อย ๆ เอนตัวนัดดาลงบนเตียงนอนเบา ๆ
“อื้อ อื้อ อื้อ อื้อ” นัดดาพยายามเปล่งเสียงบอกชายหนุ่มให้หยุดก่อน เพราะมีคนมาเคาะประตูแต่คนหื่นก็หาได้สนใจไม่ตั้งหน้าตั้งตาจูบต่อไปเรื่อย ๆ
เสียงเคาะประตูยังดังอย่างต่อเนื่องทำให้เอเรนอสที่กำลังจะถอดเสื้อผ้าของเมียสาวต้องหยุดชะงักแล้วถอนจูบออกมาอย่างหัวเสีย ถ้าไม่ใช่เรื่องสำคัญคนที่มาขัดจังหวะต้องโดนเขาเล่นงานหนักแน่
“บ้าจริง ใครกันวะ”
“พี่เอริคไปเปิดประตูเถอะค่ะ เขารอนานแล้ว”
“ครับ ฟอด” ชายหนุ่มลุกออกจากตัวเมียสาวแล้วประคองเธอขึ้นมานั่งบนเตียงดี ๆ เมื่อเห็นว่าหญิงสาวติดกระดุมเรียบร้อย จึงเดินไปเปิดประตูอย่างแรงด้วยความโกรธ ทำให้เรนเดลหน้าซีดลงทันทีที่เห็นหน้าของเจ้านายหนุ่มบึ้งตึงเหมือนกำลังโกรธใคร แสดงว่าเขามาเคาะเรียกทั้งสองคนผิดจังหวะ เจ้านายถึงได้ทำหน้ายับยู่ยี่แบบนี้แล้วกลั้นใจพูดจุดประสงค์ของตนเองที่มาเคาะห้องทันที
“เอ่อ คือ ดินเนอร์ที่คุณเอริคให้จัดเสร็จเรียบร้อยแล้วครับ”
“แค่นี้!”
“ครับ คือผมมาขัดจังหวะเจ้านายใช่ไหม”
“เรนเดล!”
“ขอโทษครับ”
“เฮ้อ เอาเถอะเดี๋ยวฉันพานัดออกไป ของที่ให้เตรียมทุกอย่างเรียบร้อยนะ”
“ครับ เรียบร้อยหมดแล้ว”
“อืม ดีมาก”
“ผมขอตัวก่อนนะครับ เอ่อ นายครับ”
“อะไรอีก”
“คืนนี้คืออย่าหักโหมมากนะครับ สงสารคุณนัดดา”
“ไอ้เรนเดล!”
เรนเดลวิ่งออกไปจากหน้าประตูทันทีที่ได้แกล้งเจ้านายหนุ่ม เขาสองคนค่อนข้างสนิทกัน จึงไม่แปลกที่บอดีการ์ดคนนี้จะกล้าพูดหยอกล้อกับเอเรนอส จากนั้นชายหนุ่มจึงปิดประตูลงแล้วเดินกลับไปหาหญิงสาวที่กำลังสนอกสนใจบทสนทนาของตนเองกับบอดีการ์ด
“คุณเรนเดลเป็นอะไรไหมคะ ทำไมถึงวิ่งออกไปแบบนั้น”
“ไม่เป็นอะไรหรอก เรนเดลรีบไปทำตามที่พี่สั่งก็เท่านั้นเอง”
“พี่เอริคสั่งให้คุณเรนเดลไปทำอะไรคะ แล้วเราอยู่ที่ไหนกัน”
“หึหึ เรากำลังล่องเรือยอชต์กันครับ เมียจ๋า จุ๊บ”
“ฮะ! ล่องเรือยอชต์”
“ครับ ส่วนเรื่องเมื่อกี้เรามาต่อกันคืนนี้นะ รับรองว่านัดจะลืม ไม่ลง”
“อ๊ายยยย คนหื่น”
หญิงสาวรีบเอามือขึ้นมาปกปิดหน้าอกอวบอิ่มของตนเองทันทีเมื่อเห็นสายตาโลมเลียของเอเรนอส เธอเพิ่งจะโดนเขากินตับไปเมื่อวานเอง อย่าบอกนะว่าคืนนี้ต้องโดนอีก หญิงสาวคิดอย่างกังวลเพราะยังรู้สึกแสบตรงน้องสาวอยู่เลย ถ้าคืนนี้โดนซ้ำอีกไม่รู้ว่าวันต่อไปจะเดินได้ไหม นัดดามองหน้าชายหนุ่มแล้วส่ายหัวเบา ๆ เป็นเชิงว่าเธอยังไม่พร้อมแต่คำตอบที่ได้จากคนหื่นทำให้เธอต้องเตรียมตัวเตรียมใจ ยังไงก็หนีไม่พ้น
- Writer
