Chapter 13 ตรวจร่างกาย
“นั่นอย่างไรเล่า เจ้าจึงได้เป็นลมล้มพับไป เด็กคนนี้นี่น่าตีนักเชียว”
ผู้เป็นมารดาของสามีสะบัดพัดคู่ใจไปมาแล้วส่ายหน้า เมื่อเห็นสีหน้าสำนึกผิดของอีกฝ่ายก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจพรืดแล้วยื่นมือไปลูบที่ศีรษะของฉานอิงด้วยความเอ็นดู
“เด็กดื้อ เจ้ารู้ใช่หรือไม่ว่าป้ารักเจ้าราวกับเลือดเนื้อเชื้อไขในอกแท้ๆ ป้าเห็นเจ้ามาตั้งแต่เจ้ายังอยู่ในครรภ์มารดา เฝ้าดูเจ้าเติบใหญ่จนเป็นสาวงามพรั่งพร้อม ไม่ว่าเจ้าจะทุกข์หรือสุข ก็ขอให้เจ้าเชื่อใจป้าคนนี้ เชื่อว่าป้าคนนี้มีแต่ความรักและความหวังดีให้เจ้าเสมอมา”
ฉานอิงน้ำตาคลอ ขยับกายแล้ววางศีรษะลงบนตักอบอุ่นของหญิงสูงวัยด้วยความรัก นางกำพร้ามารดาตั้งแต่เล็ก นับตั้งแต่จำความได้ก็มีท่านป้าจงอิงที่คอยห่วงใยถามไถ่ทุกข์สุขเรื่อยมา
“และป้าคนนี้ยังเฝ้ารอด้วยความหวัง ที่จะได้ยินเจ้าเรียกข้าว่า ‘แม่’ จะรอจนกว่าเจ้าจะพร้อม”
เพียงได้ยินเท่านั้นฉาน
