EP.3
ลีโอนาร์ทพาฮันน่ามาที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งพร้อมกับลูกน้องคนสนิทอย่างเทเลอร์และไทสัน ฮันน่าที่พึ่งได้ออกมาเปิดหูเปิดตากับสถานที่แห่งใหม่ที่ไม่ใช่คฤหาส์หลังใหญ่ของลีโอนาร์ทหรือมหาวิทยาลัยถึงกับตาลุกวาวอย่างตื่นเต้น ที่นี่คงเป็นห้างที่ติดอันดับใน Top 10 แน่นอนเลยเพราะของแต่ละชิ้นราคาคงจะแพงหูฉีกอยู่เพราะมันล้วนแต่เป็นแบรนด์ระดับโลกทั้งนั้นเลย ถึงที่บ้านเธอจะมีฐานะแต่ก็ใช่ว่าเธอจะใช้เงินฟุ่มเฟือย
ตลอดทางที่เดินมาทุกสายตาก็จับจ้องมายังเธอและเขาโดยเฉพาะพวกผู้หญิงบ้างคนก็มองเธอแล้วยิ้มให้และบ้างคนก็มองเธอเหมือนไม่พอใจทั้งจิกตาใส่ดูเหมือนอยากจะตบเธอยังไงยังงั้นแถมผู้หญิงบ้างคนก็ยังมองคนข้างๆเธอด้วยสายตาหยาดเยิ้มเหมือนกับอยากจะกลืนกินเขาก็ไม่ปาน
ชิ ยัยพวกนี้นิจ้องอยู่ได้ ดูก็รู้ว่าผู้หญิงพวกนั้นคงไม่พอใจที่เธอเดินควงมากับพี่เรย์ล่ะสิ ว่าแต่ทำไมเราต้องรู้สึกไม่ชอบและไม่พอใจที่ผู้หญิงพวกนั้นมองตาแก่ของเธอด้วยนะ หืมม? ของเธองั้นหรอ ฮันน่า โอ้ยยย เป็นบ้าไรอะไรของเธอเนี่ย ฮันน่า หงุดหงิดๆๆ
"เป็นอะไร"เมื่อเห็นท่าทางของคนตัวเล็กที่ดูเหมือนไม่พอใจอะไรสักอย่างลีโอนาร์ทก็อดที่จะเอ่ยถามไม่ได้
"เปล่าค่ะ"เด็กสาวกระแทกเสียงตอบ เทเลอร์และไทสันหันหน้ามองกันเล็กน้อยก่อนจะยิ้มออกมาบางๆเขาสองคนพอจะรู้ว่าคุณหนูตัวน้อยไม่พอใจอะไร แต่ก็ดูเหมือนว่าเจ้านายของพวกเขาคงจะไม่รู้...
ผู้หญิงนี่เข้าใจยากแบบนี้ทุกคนเลยหรือเปล่าว่ะ มาเฟียหนุ่มคิดพร้อมกับส่ายหัวเบาๆก่อนจะพาฮันน่ามาหยุดที่ร้านเสื้อผ้าแบรนด์ดัง
"อยากได้อะไรก็เลือกเอา"ลีโอนาร์ทเอ่ยบอกคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ข้างๆเมื่อเขาพาเธอมาที่ร้านเสื้อผ้าแบรนด์ดังแห่งหนึ่ง เด็กสาวหยักหน้ารับหงึกหงึกก่อนจะเอ่ย
"จ่ายไหม?"ลีโอนาร์ทถึงกับถอนหายใจ เขาล่ะเบื่อกับภาษาของวัยรุ่นสมัยนี่เสียจริง ไม่รู้ว่าจะประหยัดคำพูดไปทำไหม
"อืม"
พอได้รับคำตอบที่น่าพอใจเด็กสาวถึงกับยิ้มแป้นขึ้นทันทีก่อนจะเดินเข้าไปเลือกเสื้อผ้า
เปลี่ยนอารมณ์ง่ายจริงๆแม่คุณ เมื่อกี้ยังดูหงุดหงิดเหมือนไม่พอใจอะไรอยู่เลยแล้วดูตอนนี้สิยิ้มหน้าบานอยู่กับพนักงานอยู่นู้น เกือบสามชั่วโมงที่เขาพายัยเด็กดื้อช้อปซื้อของอยู่ที่ห้าง และตอนนี้ก็จะเที่ยงแล้วเขาเลยพาเธอไปทานข้าวก่อนจะพากลับมายังคฤหาส์
ร่างเล็กของสาวน้อยที่เดินเกาะแขนแกร่งของเจ้านายหนุ่มอย่างอารมณ์ดีเข้ามาในบ้านก็ทำให้เหล่าแม่บ้านที่มายืนตอนรับอดยิ้มกับความน่ารักของเด็กสาวไม่ได้ และตามมาด้วยสองหนุ่มหล่ออย่างเทเลอย์และไทสันที่ในมือทั้งสองข้างเต็มไปด้วยถุงต่างๆนาๆจนเหล่าแม่บ้านที่อยู่บริเวณนั้นรีบตรงเข้าไปช่วยสองหนุ่มถือทันที
"เอาของพวกนี้ขึ้นไปไว้ที่ห้องคุณฮันน่านะ"ลีโอนาร์ทบอกเสียงเรียบ จากนั้นเหล่าบรรดาแม่บ้านก็พากันนำถุงนาๆชนิดจากแบรนด์ต่างๆที่ฮันน่าได้มาจากการเปย์ของลีโอนาร์ทขึ้นไปไว้ยังห้องของหญิงสาวตามคำสั่งของผู้เป็นนาย
"นายสองคนก็ไปพักเถอะ"เขาหันไปบอกสองลูกน้องคนสนิท เทเลอร์และไทสันโค้งตัวลงเล็กน้อยเพื่อเป็นการตอบรับก่อนจะเดินออกไปปล่อยให้เจ้านายอยู่กับคุณหนูตัวน้อยตามลำพัง
"ถ้างั้นฮันน่าขึ้นห้องนะคะ เหนื่อยอยากพัก"บอกก่อนจะหมุนตัวเพื่อจะเดินขึ้นบันไดแต่ก็ต้องหยุดชะงัก
"เดี๋ยว"เอ่ยพร้อมจับมือเล็กไว้
"คะ"หนุ่มตัวกลับมาพร้อมกับเลิกคิ้วสวยขึ้นเชิงคำถาม
"ไหนล่ะ ค่าตอบแทนสำหรับของพวกนั้น?"ค่าตอบแทนหรอ? ฮันน่าทำทีไม่เข้าใจในตอนแรกถึงกับร้อง อ่อ เมื่อเห็นนัยตาเข้มที่ฉายแววหื่นใส่เธอ ตาแก่จอมเจ้าเล่ห์ หื่นนักใช่ไหม เดี๋ยวฮันน่าจะยั่วให้ลงแดงตายไปเลยคอยดู
"แล้วพี่เรย์ อยาก ได้อะไรล่ะค่ะ"ฮันน่าเน้นคำว่าอยากใส่ชายหนุ่มพร้อมกับกัดริมฝีปากล่างของตัวเองเบาๆเพื่อยั่วคนตรงหน้า นิ้วมือเรียวก็ลากตามสาบเสื้อของเขา
"หึ"