หลังจากสองหนุ่มสาวจากไปแล้ว ภายในห้องพักขององค์เหนือหัวก็ถูกปกคลุมไปด้วยความเงียบ
“ข้าจะย้ายห้อง” หยางหวู่กล่าวขึ้นหลังจากที่เงียบมานาน
ประตูห้องพักถูกหลวนเจี้ยนเสียนทำลายจนพังไปแล้ว ไม่อาจพักอยู่ต่อได้อีก
เดิมทีชายหนุ่มเหมาห้องพักทั้งชั้นของโรงเตี๊ยมเชียนซื่อไว้แล้ว ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องเสียค่าใช้จ่ายเพิ่ม แต่ที่น่าเสียดายคือขนาดห้องพักซึ่งเป็นห้องที่ใหญ่ที่สุดในชั้น ทั้งยังมีวิวทิวทัศน์ที่งดงามที่สุดด้วย
“ขอรับ” หม่าจิวหูรับคำสั่ง “ประเดี๋ยวจะให้คนมาขนย้ายข้าวของ”
“อือ” หยางหวู่ขานรับอย่างเย็นชา วางกระบี่ลงบนโต๊ะทำงาน ก่อนที่ร่างสูงโปร่งจะเคลื่อนไปยังโต๊ะกลมซึ่งอยู่ตำแหน่งกลางห้อง
‘นางไม่ยอมดื่มน้ำชาที่ถูกเตรียมไว้ให้’
ชายหนุ่มคิดพลางเทน้ำชาลงบนพื้น จากนั้นก็คว่ำถ้วยชาลงบนโต๊ะเป็นเชิงบอกให้คนสนิทนำไปทำลายทิ้ง
องครักษ์เงาผู้หนึ่งตวัดมือผ่านตำแหน่งดังกล่าว ถ้วยน้ำชานั่นก็หายไปอย่
