เนื่องจากเป็นการประลองอย่างไม่เป็นทางการ มู่เฟยเหลียนจึงขอใช้พื้นที่ส่วนด้านหลังของโรงน้ำชาซึ่งติดกับทะเลสาบจากเถ้าแก่
หลวนเจี้ยนเสียนเอาแถบผ้ารวบผมขึ้นเป็นทรงหางม้า เผยใบหน้าคมเข้มโดดเด่น มือใหญ่กร้านซึ่งผ่านการฝึกฝนมาหลายปีตวัดกระบี่ในมืออย่างคล่องแคล่ว ตั้งท่าเหยียดขาข้างหนึ่งไปด้านหลัง ใช้มือที่ว่างเว้นกวักเรียกคู่ต่อสู้ด้วยสีหน้ายียวนกวนประสาท
กงซุนถือดาบด้วยสองมือ ร่างกายใหญ่โตกำยำและมีอายุมากกว่าหลวนเจี้ยนเสียนเล็กน้อย แม้จะถูกยั่วยุแต่ก็ไม่หวั่นไหว
“ล่วงเกินแล้ว” ทหารผู้ติดตามขององค์เหนือหัวกล่าวจบก็พุ่งตัวเข้าหาจอมยุทธ์หนุ่มทันที
หลวนเจี้ยนเสียนซึ่งตั้งท่ารออยู่ก่อนเอี้ยวตัวหลบคมดาบที่ฟันเฉียงเข้าหาลำตัว ใช้กำลังภายในตีลังกากลับไปด้านหลังแล้วถีบเข้ากับต้นไม้เพื่อใช้เป็นแรงส่ง จากนั้นก็ควงกระบี่ฟาดฟันเข้าหาเป้าหมาย
เคล้ง! เคล้ง! เคล้ง!
กงซุนอาศัยอาวุธที่ใหญ่กว่ารับการโจมตีไว้
