ยี่สิบสาม
การศึกไร้ซึ่งมิตรแท้ ยุทธภพไม่มีศัตรูถาวร
ดวงตะวันแดงฉานลาลับผ่านเส้นขอบฟ้า หน่วยลาดตระเวนบนกำแพงเมืองฝั่งท่าเรือมีการเพิ่มไพร่พลหนาแน่น
ทหารในเครื่องแบบแคว้นฝูเดินไปมาอย่างขวักไขว่ สายตาสอดส่องความเคลื่อนไหวบริเวณปากอ่าว ครั้นเห็นเงาใหญ่รูปร่างเหมือนเรือมุ่งใกล้เข้าหา พวกเขาก็จุดพลุสัญญาทันที
ปัง!
แสงพลุเปล่งประกายบนผืนฟ้าเพียงไม่นานก็ดับวูบ หากผู้ที่จ้องสังเกตอยู่ตลอดก็สามารถเห็นสีธงที่ผูกบนเรือใหญ่ได้อย่างเลือนราง
“เป็นสีม่วง!”
“ข้าศึกมาถึงแล้ว!”
“รีบตีกลองส่งสัญญาณเร็วเข้า!”
เสียงกลองที่ตีเป็นจังหวะถูกส่งต่อเป็นทอดๆ เนื่องจากบนกำแพงเมืองมีป้อมเชื่อมต่อหลายแห่ง เสียงของกลองที่ประจำอยู่แต่ละจุดจึงก้องกระหึ่ม ปลุกกำลังใจของผู้คนให้ฮึกเหิม
ช่วงนี้ฝูเหิงนอนค้างอยู่ที่ป้อมกำแพงเมืองทุกวัน ครั้นได้ยินเสียงกลอง เขาก็รีบแต่งตัวแล้ววิ่งขึ้นมาสมทบกับแม่ทัพหลี่บนกำแพง
“แม่ทัพห
