เมื่อทุกคนเห็นพ่อไป๋เริ่มกินข้าวแล้ว จึงลงมือกินกันทันที วันนี้กับข้าวมีเติมจึงไม่ต้องกลัวไม่อิ่ม ม่านฝูตักน้ำแกงใส่ถ้วยแยกให้พ่อแม่สามีและของเธอต่างหาก จะได้ไม่ต้องไปแย่งที่ถ้วยรวม ส่วนผัดผักเธอแบ่งเป็นส่วนของพ่อแม่หนึ่งชาม และของเธอกับน้องสามหนึ่งชามและอีกหนึ่งชามวางไว้ฝั่งพี่ใหญ่ เธอเห็นสะใภ้ใหญ่คีบเนื้อหมู ใส่ชามตัวเองกับลูกจนพูนก็ได้แต่ส่ายหัว น้องสามก็ไม่ยอมแพ้คีบเข้าปากไม่หยุดเหมือนกัน
" พี่สะใภ้รอง ผัดผักอร่อยมากพรุ่งนี้ทำอีกนะ ผมชอบมากเลย "
" หึหึ ได้แต่น้องสามต้องไปเก็บผักให้พี่นะ ตอนนี้ตรงตื้นๆ มันใกล้จะหมดแล้ว ต้องลงไปเก็บในลำธาร"
" ได้ ๆ พรุ่งนี้หลังทำงานแล้วผมจะไปเก็บมาให้ "
พ่อแม่ไป๋ มองการจัดวางอาหารด้วยความพอใจ สะใภ้รองใส่ใจแม้แต่การจัดโต๊ะอาหาร คงเพราะกลัวพวกเขากินไม่ทันสินะถึงได้ แบ่งออกเป็นส่วนๆ แบบนี้ ทานเสร็จก่อนจะลุกแม่ไป๋จึงบอกให้สะใภ้ใหญ่ที่กำลังจะพาลูกเข้าห้อ
