SPECIAL 2 TIDExNAMI

1194 Words

เช้าวันต่อมา บนรถ “จำที่สั่งเอาไว้ได้ใช่ไหม?” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นถามเด็กสาวที่นั่งก้มหน้าเงียบมาทั้งทาง เขาจ้องมองเธอด้วยสายตาเรียบนิ่ง “...” “ถาม ว่าจำได้ไหม!” ด้วยรางบางนั่งเงียบทำให้ไทด์หมดความอดทน ตวาดใส่เด็กสาวดังลั่นอย่างเดือดดาล เด็กอะไรพยศฉิบ..แม่ง! “..จะ..จำได้ค่ะ” เด็กสาวตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เมื่อครู่เธอไม่ได้ว่าจะไม่ตอบเขาหรอก แต่เธอนั่งคิดอะไรไปเรื่อยจนเผลอลืมตัว ไม่ได้ฟังคนข้างๆต่างหากละ “แล้วอย่าให้รู้ว่ายังติดต่อกับมันอยู่..กูเอาตายแน่” ไทด์เอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงดุดัน “...” นามินั่งฟังเงียบ ตัวเธอเริ่มสั่นเทาเริ่มหวาดกลัว “เข้าใจใช่ไหม?” ไทด์เอ่ยถามออกไป เมื่อเห็นเด็กสาวนั้นเงียบ “..ขะ..เข้าใจค่ะ” นามิตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เธอจิกเข้ากับเบาะรถอย่างกดดัน อยากจะลงไปจากรถให้เร็วๆ “ดี ลงไปได้ละ กูมีธุระ” ไทด์เอ่ยออกไป ก่อนปลดล็อครถให้กับเด็กสาว ปึง เสียงปิดประตูรถของเด็กสาวที่รีบรถจากรถอย่างไม่รอช้า “กลัวเชี้ยไรนักหนา” ไทด์เอ่ยออกไปตามหลังของเด็กสาว จ้องมองเธอเดินเข้าบ้านไป ก่อนขับรถออกไปทันที HOME NAMI “คุณหนู! กลับมาแล้วเหรอคะ” เสียงป้านวลจันทร์เอ่ยดังขึ้นหลังจากเห็นเด็กสาวเดินเข้าบ้านมา เธอรีบเดินเข้ามาหาเด็กสาว “หนูกลับมาแล้วค่ะ ป้านวล” เด็กสาวตอบออกไป เธอยกยิ้มขึ้นเล็กน้อยเพื่อไม่ให้นวลจันทร์สงสัย “เมื่อคืน ป้าพยายามโทรหาคุณหนูก็ติดต่อไม่ได้..” นวลจันทร์เอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงเศร้าลง พอกับสีหน้าของเธอ “เอ่อ แบตหนูน่าจะหมดน่ะค่ะป้า มีเรื่องด่วนอะไรหรือเปล่าคะ?” นามิแก้ตัวเอ่ยออกไปและเอ่ยถามนวลจันทร์อีกครั้ง เพราะดูสีหน้าของคนตรงหน้าแล้วดูเหมือนจะไม่สบายใจ “อึก คุณหนู..ฟังป้านะคะ..” “...” เด็กสาวจ้องมองนวลจันทร์นิ่งเงียบในใจสั่นไหวเหมือนกับว่ามีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น “คุณท่าน..คุณพ่อกับคุณแม่คุณหนู ประสบอุบัติเหตุเมื่อคืนค่ะ อึก ฮือๆ” นวลจันทร์เอ่ยออกไปเธอร่ำไห้ออกมาอย่างหนักทันที เพราะเธอพยายามติดต่อคุณหนูของเธอตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว แต่ติดต่อไม่ได้ “..ปะ..ป้าว่าอะไรนะคะ” นามิเอ่ยถามออกไปด้วยน้ำเสียงสั่นเครือแววตาเธอไหววูบน้ำตาก็เอ่อล้นออกมา “อึก..คุณท่านทั้งสองเสียชีวิตแล้วค่ะ” นวลจันทร์เอื้อมมือมาจับเด็กสาวเอาไว้ก่อนจะสะอื้นตอบกลับไป ตุบ! “อึก ฮือๆ ไม่จริง..ไม่จริงใช่ไหม..” ร่างบางเข่าทรุด เธอร้องไห้ออกมาอย่างหนัก มือบางปิดใบหน้าหวานส่ายไปมาอย่างไม่ยอมรับความจริง “คุณหนู ฮือๆ” นวลจันทร์ ย่อตัวลงโอบกอดคุณหนูของเธอ เธอร่ำไห้กับเด็กสาวไปด้วยเพราะสงสารเด็กสาวจับใจ “ฮือๆ ป้านวล มันไม่จริงใช่ไหมคะ..อึก ฮือ” นามิโผเข้ากอดนวลจันทร์ เอ่ยออกไปอย่างรับความจริงไม่ได้ “อย่าร้องนะคะ คุณหนู” “อึก ฮือๆ ไม่จริงใช่ไหม..” เธอยังคงนั่งกอดกับนวลจันทร์ สองคนกระชับกอดกัน ปลอบใจกันอยู่นาน อีกด้านหนึ่ง เวลาต่อมา CONDO P แกร็ก.. “มาถึงไวจัง” เสียงใสเอ่ยยิ้มหวานออกไปให้กับชายหนุ่มที่เธอส่งข้อความหาเขาตั้งแต่เมื่อคืน “หึ ไม่ดีหรือไง” ชายหนุ่มเดินเข้ามาภายในห้องที่เขาคุ้นเคยดี เพราะเขามาค้างที่นี่ออกบ่อยครั้ง แต่สองสามวันที่ผ่านมามัวแต่เฝ้าเด็กอยู่เลยไม่ได้เข้ามาที่นี่ จนเมื่อคืนหญิงสาวตรงหน้าส่งข้อความไปหา เขาก็เลยอยากที่จะปลดปล่อยเสียหน่อย “ดีสิคะ จะดีกว่านี้ถ้าเฮียมาหาพลอยตั้งแต่เมื่อคืน..จุ้บ” หญิงสาวเอ่ยขึ้นก่อนจะยันตัวสูงหอมแก้มชายหนุ่มอย่างคิดถึง เธอส่งสายตายั่วยวนเขาออกไป มือบางจนวนลูบเป้ากางเกงของชายหนุ่มอย่างสนุกมือ “อ่า..จะไม่ให้พักเลยหรือไง” ไทด์ครางออกมาก่อนจะเอ่ยถามออกไป มือหนาก็ยกขึ้นมาบีบสะโพกกลมของหญิงสาวเช่นกัน “อื้อ..พลอยรู้ว่าเฮียต้องการตอนนี้ไงคะ” หญิงสาวถอนมือ มองจากเป้าของไทด์ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเธอจนเรือนร่างขาวอวบอิ่มประจักษ์ต่อสายตาชายหนุ่ม เขามองมันอย่างพึ่งพอใจ ก่อนหญิงสาวเอื้อมมือมาปลดเปลื้องเสื้อผ้าของชายหนุ่มจนเหลือแต่ร่างกายอันเปลือยเปล่าไม่ต่างจากเธอ หมับ..“คิดถึงมันไหม.. เฮียขาา” หญิงสาวเอ่ยถามออกไปด้วยน้ำเสียงกระเส่า เธอคว้ามือหนายกขึ้นมาทาบกับหน้าอกอันอวบอิ่มของเธอ “หึ คิดถึงมาก..” ไทด์สบถเอ่ยขึ้น ก้มลงดูดหน้าอกของเธออย่างหิวโหย เพราะตั้งแต่เฝ้าเด็กนั้นเขาก็ไม่ได้ทำเรื่องอย่างว่าเลย วันนี้สงสัยต้องระบายน้ำออกให้หมดเสียหน่อย “อ๊ะ อ๊า..อื้ม เฮียดูดแรงๆ เลย อ่า..” “อ๊ะ อ๊า..แรงๆเลยเฮียขาาา พลอยชอบ..” “อ๊ะๆ งื้อ..สะ..เสียว” สวบ ปึก! ไทด์ไม่รอช้า เขาสอดใส่แก่นกายเข้าไปทันทีโดยไม่รอให้เธอพร้อม เพราะเขาก็เป็นแบบนี้ทุกครั้ง แล้วหญิงสาวก็ชอบเช่นกัน มันยิ่งทำให้บทสวาทของเขากับเธอร้อนแรงมากขึ้น “อร๊ายยย! งื้อ..สะ..เสียว อ๊ะๆๆ” ปัก! ปัก! ปัก! เสียงเนื้อกระทบดังลั่นทั่วระงมห้อง “อ่า..เสียวหัวฉิบ” ไทด์สบถออกมาอย่างพอใจ เขายกขาเรียวขึ้นใส่เอวสอบใส่ร่างบางด้วยท่ายืนแบบไม่ยั้ง มันทั้งเสียว ทั้งมัน “อ๊ะๆๆ แรงอีกค่ะเฮีย อูย..พลอยเสียว” “ร่านไม่เปลี่ยนเลยนะ อ๊า..” ไทด์เอ่ยออกไปก่อนใส่เธออย่างหนักหน่วง เขาคิดไม่ผิดที่เลี้ยงเธอเอาไว้บำเรอกาม พลอยเป็นรุ่นน้องเขาหนึ่งปี และเขาเป็นคนเปิดซิงเธอ สอนเธอทุกอย่างจนเธอช่ำชองในเรื่องอย่างว่าคล้ายกับอีตัวไม่มีผิด เขาให้อิสระกับเธอ แต่เธอห้ามไปมั่วกับใคร คำว่าอิสระของเขาคือการใช้ชีวิตแบบคนทั่วไป เธอมีหน้าที่บำเรอกามเขาเท่านั้น เธออยากได้อะไรเขามอบให้เธอได้ทุกอย่าง มีอย่างเดียวที่เขานั้นให้เธอไม่ได้ก็คือความรัก เพี๊ยะ! “อร๊ายย..งื้อ พลอยก็ร่านกับเฮียแค่คนเดียวแหละ อ๊ะๆๆ” พลอยกรีดร้องออกมาเมื่อถูกร่างหนาตีเข้าที่สะโพกอย่างแรง ก่อนเธอเอ่ยออดอ้อนออกไป “หึ ดี อยากได้อะไร กูจะให้” ไทด์เอ่ยออกไป ใส่เอวสอบใส่ร่องรักเธอไม่ยั้ง เขาเล่นบทสวาทกับหญิงสาวตามที่ว่าจริงๆ ว่าจะระบายน้ำออกให้หมดและบทสวาทอันเร้าร้อนเกิดขึ้นครั้งต่อหลายครั้ง

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more