SPECIAL 5 TIDExNAMI

1374 Words

“ไสหัวไปได้ละ..” “ฮึก..” เด็กสาวได้ยินประโยคถึงกลับกลั้นน้ำตาไม่อยู่ เธอกระชับเสื้อผ้าที่เขาโยนใส่เธอแน่น “ไม่ได้ยินหรือไง ไปดิ! หรือจะให้เอาต่อ.. ” ไทด์กอดอกเอ่ยออกไปอย่างเย้ยยัน จ้องมองเด็กสาวที่ก้มหน้าสะอื้นอยู่อย่างนึกแกล้งเพราะเขารู้ยังไงละ ว่าเธอนั้นคงลุกไม่ไหวหรอก ครั้งแรกของเธอ โดนเขาเอาอย่างหนักไปขนาดนั้นลุกขึ้นจากเตียงไหวก็อึดเกินคนแล้ว “อึก ฮือๆ” นามิได้แต่สะอื้นร้องไห้ออกมา เธอแทบจะขยับร่างกายไม่ได้เลย เขาเหมือนรู้ทั้งรู้อยู่แก่ใจ แต่ก็ยังใจร้ายไล่เธออีก “ถ้าไม่ไป..ฉันจะเอาต่อจริงๆนะ” ไทด์เอ่ยขึ้น พร้อมกับคลานขึ้นเตียงช้าๆ ราวกับเสือจะตะครุบเหยื่อยังงั้นยังไง “ไม่เอาแล้ว..อึก..เจ็บ” นามิส่ายหน้าเอ่ยออกไป เธอร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บแสบบริเวณช่วงล่าง มันรู้สึกระบมขยับกายทีก็ร้าวไปทั้งตัว “หึ เงียบได้ละ คนจะนอน..ถ้าไม่อยากให้ทำก็นอนไปเงียบๆอย่าได้ส่งเสียง” ไทด์สบถเอ่ยออกไปอย่างขมขู่ เจ้าตัวตวัดแขนรั้งร่างบางเข้ามานอนอยู่ในอ้อมกอดของตน “อึก..” นามิปิดปากเงียบ เธอหมดเรี่ยวแรงขัดขืนจริงๆ ก่อนดวงตาจะหลับลงอย่างไม่ได้คิดอะไร เธอลืมนึกคิดไปว่าทำไมเขาทำเลวกับเธอแบบนี้ แต่เธอกับรู้สึกอบอุ่นขึ้นอย่างบอกไม่ถูก เช้าวันต่อมา 07.00 น. “อื้อ.. อุ๊บ!” เด็กสาวเบิกตากว้างเธอกำลังบิดขี้เกียจตอนตื่น แต่เอวบางก็รู้สึกถึงแรงกดทับไว้ เธอจ้องมองใบหน้าเรียวคมที่นอนหลับตาพริ้มอยู่อย่างไม่วางตา ‘หน้าตาก็ดี ไม่น่าใจร้ายเลย พี่คนเลว’ นามิเม้มริมฝีปากพลางคิดในใจ เธอยังจำวันแรกที่เจอเขาได้ดี ถึงเขาจะดูเย็นชาไปหน่อย แต่ไทด์เป็นคนจิตใจดี ค่อยช่วยเหลือและสอนให้เธอใช้ชีวิตหลายๆอย่างด้วยตัวเอง เพื่อไม่ให้ใครนั้นมากลั่นแกล้งเอาได้ แต่ไหนเขาถึงกับมาทำร้ายเธอเสียเอง จะว่าเขานั้นรักเธอหรอก็ไม่น่าจะใช่เพราะชายหนุ่มนั้นไม่เคยพูดเอ่ยอะไรออกมา “จะมองหน้าอีกนานไหม?” “อ๊ะ..พี่ตื่นแล้วทำไมไม่บอก” เด็กสาวตกใจ เมื่อเสียงทุ้มดังขึ้นพร้อมกับแรงกระชับที่แน่นขึ้น “เฮีย..” “หืม?” “เรียกฉันว่าเฮีย..เฮียไทด์” ไทด์เอ่ยออกไป เขาอยากให้เด็กสาวเรียกเขาแบบนั้น เพราะตอนนี้เธอเป็นของของเขาแล้ว “ทำไม? หนูต้องเรียกด้วย” นามิก้มหน้าลงบนพึมพำออกมา “หรือจะเรียกผัว.. เลือกเอา” ไทด์เอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง แต่เมื่อเขาเห็นร่างบางก้มหน้าซุกเข้าไปที่หน้าอกด้วยความเขินอาย มันก็ทำให้เขาในอมยิ้มขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว ตึก- ตัก- ตึก- ตัก- ‘พูดอะไร บ้าชะมัด’ นามิก้มหน้าอยู่ในอกของไทด์ เธอพลางคิดในใจ ใบหน้าหวานเห่อร้อนด้วยความเขินอาย จนลืมนึกถึงเลวร้ายเมื่อคืนไปอย่างสนิท “แล้วจะซุกอีกนานไหม?..” “..มะ..ไม่ซุกแล้วค่ะ” เด็กสาวรีบเงยหน้าขึ้นตอบ เพราะคำถามของไทด์มันมาพร้อมกับร่างกายส่วนล่างของเขากำลังพองตัวขึ้นจนหญิงสาวเริ่มรู้สึกหวาดระแวง “หึ ไม่อยากโดนเสียบก็ไปอาบน้ำ” “คะ..เอ่อ ค่ะ” นามิขานรับอย่างเหม่อลอยก่อนจะเข้าใจในคำพูดของไทด์ เธอรีบลุกขึ้นจากเตียงอย่างเร็ว “โอ้ย!” ตุบ! ร่างบางทรุดลงพื้นทันที ด้วยความเจ็บแสบบริเวณส่วนล่างของเธอ “จะรีบลุกไปไหนวะ..” ไทด์สบถออกมาอย่างหงุดหงิดก่อนตัวเขาจะลุกขึ้นเดินเข้าไปอุ้มเด็กสาวอยู่ในท่าเจ้าสาว พรึ่บ! “อ๊ะ..พี่..เอ่อ เฮียจะทำอะไร?” “พาไปอาบน้ำไง” ไทด์เอ่ยออกไปอย่างนิ่งๆ เหลือบมองเด็กสาวที่ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงระเรื่ออย่างเห็นได้ชัด “หนูอาบเองได้” เมื่อไทด์วางเธอลง เธอจึงรีบเอ่ยออกไป ถ้าจะให้เขามาอาบด้วยกัน ไม่เอาด้วยหรอกนะ “ฉันจะอาบด้วย” ‘นั่นไง..คิดผิดซะที่ไหน เอาไงดีๆ คิดสิคิดนามิกา’ เด็กสาวพลางคิดในใจ ดวงตาไหววูบอย่างลนลาน เธอจะทำยังไงกับสถานการณ์ตรงหน้าดี พรึ่บ! “กรี้ดดดด! เฮียจะทำอะไร” นามิกรีดร้องออกมาอย่างตกใจ จู่ๆ ไทด์ก็ถกผ้าขนหนูของตัวเองออก จนสายตาของเธอเผลอไปเห็นเจ้ามังกรยักษ์เข้าอย่างเต็มตา “จะเสียงดังทำไม? ถอดดิ” ไทด์พูดออกมาหน้าตาเฉย “..นะ..หนูไม่เคย” “เห็นมาหมดแล้วจะอายเพื่อ? มาเร็วๆ ก่อนที่ฉันจะทำอย่างอื่นแทน” ไทด์เอ่ยออกไป ตัวเขาก็เดินลงอ่างเปิดน้ำนั่งรอเด็กสาวที่ยังยืนเขินอายอยู่ “เฮียจะไม่ทำอะไรหนูใช่ไหม..” เด็กสาวเอ่ยถามออกไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ลงมา” ไทด์ไม่ตอบคำถามของเด็กสาว เขาเอ่ยขึ้นกดดันเธออีกครั้ง “...” นามิก้มมองด้านล่างสายตามองซ้ายมองขวาอย่างครุ่นคิด “นับหนึ่งถึงสาม.. หนึ่ง สอง..” ไทด์เอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงดุดัน พรึ่บ! “หึ เท่านั้นแหละ..” ไทด์กระตุกยิ้มขึ้นอย่างชอบใจ เมื่อร่างบางรีบสลัดผ้าขนหนู ก่อนจะรีบนั่งลงในอ่างน้ำ เธอหันหลังให้เขาเนื้อตัวสั่นเทา หมับ! “อ๊ะ ไหนบอกจะอาบน้ำไงคะ” นามิร้องตกใจออกไปอีกครั้งหลังจากถูกสัมผัสที่ไหล่บาง “ก็จะถูหลังให้” คนหน้ามึนตอบกลับไป สายตาจับจ้องแผ่นหลังขาวราวดุจน้ำนมของเด็กสาวอย่างหื่นกระหายขึ้นมา “มะ..ไม่เป็นไรค่ะ หนูถูเองได้” “หึ อย่าดื้อสิ ฉันไม่ชอบเด็กดื้อนะ” ไทด์เอ่ยออกไป มือหนาลูบไล้แผ่นหลังของเด็กสาวอย่างหลงใหล “หนูเปล่า..” นามิหลับตาลง เอ่ยพูดบอกเขา เธอเม้มริมฝีปากแน่น สัมผัสของเขาทำให้เธอร้อนรุ่มแปลกๆ อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน “หันมาหาฉันสิ เด็กดี” ไทด์เอ่ยขึ้นก่อนจะกดไหล่บาง เชิงบังคับให้เด็กสาวหันตัวมาหาเขา “...” นามิไม่ได้เอ่ยอะไรออกไป เธอหันมาหาเขาอย่างว่าง่าย มือหนาของไทด์เสยคางเรียวขึ้น “นามิกา..เธอสวยมากเลยรู้ตัวไหม” ไมด์เอ่ยออกไป เขาจ้องมองใบหน้าของเด็กสาวอย่างหลงใหล เขาหลงรักเธอตั้งแต่ตอนที่เธอยังเด็ก เขาดูโรคจิตใช่ไหมเขาเฝ้าทะนุถนอมเธอมาตลอด แต่คนที่ทำให้เขากลับกลายเป็นคนแบบนี้ก็ไม่ใช่ใครทั้งนั้น นอกจากเด็กสาวตรงหน้า ที่สามารถทำให้คนอย่างเขา กระทำเลวอย่างไม่ต้องคิด เธอจะต้องอยู่กับเขาคนเดียวเท่านั้น เขาไม่ต้องการความรักจากเธอหรอก ขอแค่ตัวเธอก็พอ “...” “เธอเป็นของฉันแล้ว ห้ามเธอไปยุ่งกับใครอีก..” “อึก..” เด็กสาวลอบกลืนน้ำลายลงคออย่างอยากลำบาก เพราะน้ำเสียงของเขามันฟังดูน่าขนลุกแปลกๆ “เธอคงไม่อยากโดนตีหรอกจริงไหม?” ไทด์เอ่ยถามออกไป เด็กสาวจึงพยักหน้ารับอย่างรู้ตัวว่าเธอควรจะทำอย่างไร “หึ ดีๆ ถ้าอยากให้ฉันใจดี เธอต้องเชื่อฟังฉัน เข้าใจใช่ไหม?” “เข้าใจค่ะ” “ดีมาก” ไทด์ยกยิ้มอย่างพอใจ เพราะเริ่มรู้สึกว่าเด็กสาวเชื่อฟังเขาดี และดูไม่หวาดกลัวเขาเหมือนเมื่อก่อน ใบหน้าเรียวคมก้มลงจูบริมฝีปากบางอย่างอ่อนโยนอีกครั้ง “อื้อ..” นามิหลับตาพริ้มรับรสจูบอย่างยอมจำนน ถ้าเธอเอ่ยหรือทำอะไรไม่ถูกใจเขา เดี๋ยวจะพาตีเธออีก เธอไม่อยากจะเจ็บตัวหรอกนะ การโดนตีไม่ใช่เรื่องน่าสนุกเลยสักนิด ทำให้เขาเชื่อใจก่อนแล้วออกไปจากที่นี่ให้ได้ก่อนดีกว่า แล้วต่อไปจะเอายังไงค่อยว่ากันอีกที

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more