ALPER
Bütün emeklerimiz, onca masraf boşa gitse bile olan olmuştu artık. Dünü unutup yarına odaklanma vaktiydi. Bir önceki günün pişmanlığı sadece vakit kaybettirirdi ve benim kaybedecek tek bir saniyem yoktu. Böyle düşünmemi sağlayan Sidra ve Sanem’in sözleri olmuştu. Bana gelecek için umut vermişlerdi. Biri en yakın arkadaşım, ortağım, diğeri ise hayatımın anlamı, beni başka bir ben yapan ilham kaynağım olan kadınım, karımdı.
Sidra’ya söz verdiğim için okula kendi arabasıyla gidecekti. Veda öpücüğümü verip aracına bindiğinde emniyet kemerini takmasını istedim. Yüzüme ters ters bakarak dediğimi yaptı.
“Hız sınırlarını aşma, dikkatli ol sevdiğim” dedim. “Okula ulaşınca beni mutlaka ara”
“Of Alper of! Tamam”
Sidra ağır ağır bahçe kapısından çıktı. Çocuğu yeni ehliyet almış bir ebev
