SİDRA
Barın kapısından çıkmadan önce ağlayarak arkamda bıraktığım Alper’e ve arkadaşlarıma baktım. Kavgadan dolayı ışıklar açıldığından hepsini net görüyordum. Barın çalışanları Alper’i tutmuşlardı. Herkes çevrelerinde toplanmıştı. Birbirlerine bağırıyorlardı ama benim sesim dünyada olan hiçbir sesi duymuyor gibi tıkanmıştı sanki. Alper’in bana bakışı hafızama kazınmıştı. Tıpkı Kıvanç’ın koleksiyonu çaldığını öğrendiğinde, yüzünde gördüğüm öfkenin aynısı vardı. Bana daha önce hiç bu kadar kötü, bu kadar öfkeli bakmamıştı. Dışarıda bekleyen iri yarı güvenliklerden birisi koşarak içeri girip yanımdan geçti. Alper’in yanına gitti. Olanları bir film sahnesi gibi izliyordum. Güvenlik onu dışarı çıkartmak için kolunu tuttuğu sırada Alper adamı tersleyerek kolunu geri çekti. Barı terk etmek için
