Kanina lang ay bait-baitan siya pero ngayon naman ay bumalik na naman sa masama niyang ugali.
Kukunin ko na sana sa kamay niya ang gamot pero binitawan niya ito sa mesa.
Napabuntong hininga na lamang ako dahil kahit kailan ay hindi na talaga ito magbabago. Umasa lang ulit ako pero kahit kailan talaga ay hindi na ito magkakaroon pa ng pag-asang magbago.
"Napakabastos talaga!" mahina kong sabi nang tumalikod na siya.
Binuksan ko ang takip ng gamot at ininom ko kaagad ito. Pagkatapos ay niligpit ko rin ang mga pinagkainan at sinundan siya kaagad sa kwarto. Wala rin naman akong naisip na gawin ngayon.
"Inaantok ako," reklamo niyang sabi kaya napabaling ako nang tingin sa kan'ya. Nakahiga siya sa kama at ang braso ay nasa pagitan ng kaniyang noo at sa bandang mga mata.
Ilang segundo
