รุ่งเช้า
ท่ามกลางอากาศที่ค่อนข้างเย็นในยามสายของเขตบริหารพิเศษมาเก๊า ร่างสะโอดสะองของหญิงสาวซึ่งกำลังนั่งอยู่ที่ชุดเก้าอี้ตรงระเบียง มือของเธอข้างหนึ่งถือแก้วกาแฟส่วนอีกมือถือหนังสือ ทว่าสายตากลับเหม่อมองไปไกลแสนไกล
ในใจคิดถึงเมื่อคืนหลังจากที่เรามีเซ็กซ์กันแล้ว พอล้างเนื้อล้างตัวเสร็จเรียบร้อยทั้งเธอและคุณทิโมธีก็กลับมานอนบนเตียงทันที เขาหลับไปภายในเวลาอันรวดเร็วทว่าเธอกลับข่มตาไม่ลง
ตอนมีเซ็กซ์กันมีนาสามารถหลับหูหลับตาทำกับเขาได้ ทว่าการนอนกอดเหมือนเมื่อก่อนนั้นเธอไม่อาจทำได้จริงๆ มันยากเกินไปที่จะกลั้นน้ำตาเอาไว้
ในตอนที่ความเงียบและความมืดดึงเอาเรื่องราวอันน่าเจ็บปวดเดิมๆ ให้ไหลกลับเข้ามาในความคิด สุดท้ายเธอจึงออกมาด้านนอกเพื่อร้องไห้โดยที่เขาไม่ได้ยินและเผลอหลับไป กระทั่งตื่นมาตอนเช้า
มีนาค่อนข้างโล่งอกที่เขายังไม่ตื่นในตอนนั้น ความลับที่เธอไม่ได้นอนกับเขาทั้งคืนจึงอาจยังไม่เปิดเ
